Pheidole pallidula
Geplaatst: 12 jan 2011, 23:25
Een erg kleine actieve en agressieve miersoort, één die in redelijk korte tijd ongelofelijk snel kan toenemen in aantal.
Dit is naar mijn mening één van de leukere mieren die er zijn.
o Algemene informatie over de soort:
Nederlandse naam:
Groothoofdmier, verwijst naar het grotere hoofd van de majors in vergelijking met de werksters.
Taxonomie:
Familie: Plaats hier de familie
Onderfamilie: Myrmicinae
Geslacht: Pheidole
Soort: Pheidole pallidula
Verspreiding:
De mieren leven aan het Middellandse Zeegebied, maar ook in warmere streken ten noorden van dit gebied. Ze leven er in een vochtige tot matig droge omgeving. Met voorkeur in een leemachtige bodem, omdat deze het vocht goed vasthoudt, maar ze doen het overal wel goed, zo leven ze in bossen, tussen rotsen, in weilanden en steppe gebied, in de stad en zelfs tussen de muren van huizen... Mede door dit laatste worden ze vaak als plaagsoort aanzien.
Herkenbare uiterlijke kenmerken:
Het zijn erg kleine miertjes met werksters van zo'n 1,5- tot 2mm, de soldaten zijn iets groter en breder met een lengte van 3 tot 5mm.
De koningin is nog groter en is iets van een 7 tot 8mm groot, zij zal haar vleugels afwerpen na het paren. Mannetjes zijn ongeveer X(?)mm groot, zijn gevleugeld en hebben dezelfde kleur als de werksters, enkel hebben ze een donkerder hoofd. De kleur van de mieren kan nogal variëren, zo heb je heel lichte oranje tot bijna gele mieren, maar ook heel donker rood/bruine mieren. Ook gewoon donker bruine en donker oranje mieren zijn er. De koningin is altijd donkerder bruin/rood van kleur. De kleur hangt af van de herkomst van de mieren.
Foto van een mannetje:
Herkenbare gedragskenmerken:
Het zijn erg actieve en erg agresieve mieren! Wanneer er een prooi ontdekt word zal een grote groep werksters naar buiten stormen om samen de prooi te overmeesteren en naar het nest te brengen. De werksters vallen de mogelijke prooi bijna altijd meteen aan, zonder te twijfelen. Wanneer de prooi te groot is zal ze, vaak met behulp van de majors, in de buitenwereld in stukken worden gebeten en dan zo naar het nest worden gedragen. Ondanks dat ze zo klein zijn kunnen ze best gemeen bijten, zeker de majors kunnen goed doorbijten.
o Informatie relevant voor de hobby:
Gedrag van de koninginnen:
De prinsessen en mannetjes zullen uitvliegen vanaf begin juli tot midden augustus. Na het paren zullen de mannetjes sterven en zal de koningin landen en haar vleugels afwerpen. Op de grond zal ze zoeken naar een geschikte locatie en daar een holletje graven, waar ze veilig zit. Hier zal ze zelfstandig haar eerste generatie werksters opkweken met de reserves die ze mee heeft gekregen van haar oorspronkelijke kolonie. Het zijn monogyne mieren, toch kom je heel soms ook polygyne kolonies tegen. Deze hebben nooit meer dan 2 koninginnen welke strikt van elkaar gescheiden leven.
Foto van de gyne samen met een hoop broed en enkele werksters.
Geschikt voedsel:
Het is een omnivore en granivore miersoort, wat wilt zeggen dat ze zowel insecten als zaden eten.
Qua insecten eten ze echt alles, voor jongere kolonies is het goed om fruitvliegjes en kleine krekels te geven. Deze kunnen ze makkelijk mee nemen.
Qua zaden is het bijna noodzakelijk om de zaden fijn te malen voor het voederen, ook bij het geven van noten is het beter om ze in kleine stukjes aan te bieden. De werksters krijgen ze namelijk niet goed stuk gebeten, de meeste zaden krijgen ze zelfs niet stuk gebeten.
Verder zijn allerhande drankjes geschikt, ze nemen zowel suikerwater, verdunde esdoornsiroop als aminozuur oplossing aan.
Voorzie ze ook steeds van voldoende vers water, je gaat merken dat bij grotere kolonies er steeds wel werksters drinken, als je het water een paar dagen weg neemt en dan terug aanbied is er altijd een enorme drukte rond het reservoirtje.
Geschikt formicarium:
Voor een beginnende kolonie is een buizennest ideaal, ook een aarde- gips- en ytongnest zijn prima. Ze kunnen door gips en Ytong graven, daarom moet je goed nadenken over de setup waarin je ze wilt houden, een nest in een aquarium is ideaal, dan kunnen ze graven maar nooit ontsnappen. Voor verdere ideeën zou ik je aanraden om de blogs eens door te nemen.
Formicariumcondities:
Het is geen beginnerssoort, maar is nu ook weer niet zo moeilijk te houden. Eens je wat ervaring hebt moet het wel lukken. Je moet zeker zorgen dat ze voldoende vochtig zitten, wanneer het te droog is kan de hele kolonie in enkele dagen sterven. Ze moeten vochtig zitten maar mogen niet letterlijk in het nat zitten. Een vochtigheid van 70-80% is goed. Qua temperatuur is 24-28 graden goed. Maar 26°C is noodzakelijk voor de ontwikkeling van soldaten. Zonder die 26 graden zul je nooit soldaten krijgen. Een winterslaap kan, maar is uit eigen ervaring niet noodzakelijk, aangezien deze soort redelijk verspreid is, ook in streken waar de temperaturen in de winter zelden onder 0°C komen.
Uitbraakpreventie:
Als uitbraakpreventie kun je Fluon (beter is plafluon (=Fluon die aan de onderkant van een verticale wand is gesmeerd)) gebruiken en gewoon talkpoeder. Talkpoeder breng je aan met je vinger, niet mengen met alcohol want dan krijg je een te dik en stevig laagje waar ze redelijk makkelijk over kruipen. Paraffine olie en dergelijke zouden ook moeten werken maar deze raad ik af doordat de werksters snel in gevormde druppels verdrinken. En na verloop van tijd ze er toch over zullen raken. Ze zijn zeer bedreven in het ontsnappen, een goede uitbraakpreventie is dus noodzakelijk! Het is een potentiële plaagsoort!
Dit is naar mijn mening één van de leukere mieren die er zijn.
o Algemene informatie over de soort:
Nederlandse naam:
Groothoofdmier, verwijst naar het grotere hoofd van de majors in vergelijking met de werksters.
Taxonomie:
Familie: Plaats hier de familie
Onderfamilie: Myrmicinae
Geslacht: Pheidole
Soort: Pheidole pallidula
Verspreiding:
De mieren leven aan het Middellandse Zeegebied, maar ook in warmere streken ten noorden van dit gebied. Ze leven er in een vochtige tot matig droge omgeving. Met voorkeur in een leemachtige bodem, omdat deze het vocht goed vasthoudt, maar ze doen het overal wel goed, zo leven ze in bossen, tussen rotsen, in weilanden en steppe gebied, in de stad en zelfs tussen de muren van huizen... Mede door dit laatste worden ze vaak als plaagsoort aanzien.
Herkenbare uiterlijke kenmerken:
Het zijn erg kleine miertjes met werksters van zo'n 1,5- tot 2mm, de soldaten zijn iets groter en breder met een lengte van 3 tot 5mm.
De koningin is nog groter en is iets van een 7 tot 8mm groot, zij zal haar vleugels afwerpen na het paren. Mannetjes zijn ongeveer X(?)mm groot, zijn gevleugeld en hebben dezelfde kleur als de werksters, enkel hebben ze een donkerder hoofd. De kleur van de mieren kan nogal variëren, zo heb je heel lichte oranje tot bijna gele mieren, maar ook heel donker rood/bruine mieren. Ook gewoon donker bruine en donker oranje mieren zijn er. De koningin is altijd donkerder bruin/rood van kleur. De kleur hangt af van de herkomst van de mieren.
Foto van een mannetje:
Herkenbare gedragskenmerken:
Het zijn erg actieve en erg agresieve mieren! Wanneer er een prooi ontdekt word zal een grote groep werksters naar buiten stormen om samen de prooi te overmeesteren en naar het nest te brengen. De werksters vallen de mogelijke prooi bijna altijd meteen aan, zonder te twijfelen. Wanneer de prooi te groot is zal ze, vaak met behulp van de majors, in de buitenwereld in stukken worden gebeten en dan zo naar het nest worden gedragen. Ondanks dat ze zo klein zijn kunnen ze best gemeen bijten, zeker de majors kunnen goed doorbijten.
o Informatie relevant voor de hobby:
Gedrag van de koninginnen:
De prinsessen en mannetjes zullen uitvliegen vanaf begin juli tot midden augustus. Na het paren zullen de mannetjes sterven en zal de koningin landen en haar vleugels afwerpen. Op de grond zal ze zoeken naar een geschikte locatie en daar een holletje graven, waar ze veilig zit. Hier zal ze zelfstandig haar eerste generatie werksters opkweken met de reserves die ze mee heeft gekregen van haar oorspronkelijke kolonie. Het zijn monogyne mieren, toch kom je heel soms ook polygyne kolonies tegen. Deze hebben nooit meer dan 2 koninginnen welke strikt van elkaar gescheiden leven.
Foto van de gyne samen met een hoop broed en enkele werksters.
Geschikt voedsel:
Het is een omnivore en granivore miersoort, wat wilt zeggen dat ze zowel insecten als zaden eten.
Qua insecten eten ze echt alles, voor jongere kolonies is het goed om fruitvliegjes en kleine krekels te geven. Deze kunnen ze makkelijk mee nemen.
Qua zaden is het bijna noodzakelijk om de zaden fijn te malen voor het voederen, ook bij het geven van noten is het beter om ze in kleine stukjes aan te bieden. De werksters krijgen ze namelijk niet goed stuk gebeten, de meeste zaden krijgen ze zelfs niet stuk gebeten.
Verder zijn allerhande drankjes geschikt, ze nemen zowel suikerwater, verdunde esdoornsiroop als aminozuur oplossing aan.
Voorzie ze ook steeds van voldoende vers water, je gaat merken dat bij grotere kolonies er steeds wel werksters drinken, als je het water een paar dagen weg neemt en dan terug aanbied is er altijd een enorme drukte rond het reservoirtje.
Geschikt formicarium:
Voor een beginnende kolonie is een buizennest ideaal, ook een aarde- gips- en ytongnest zijn prima. Ze kunnen door gips en Ytong graven, daarom moet je goed nadenken over de setup waarin je ze wilt houden, een nest in een aquarium is ideaal, dan kunnen ze graven maar nooit ontsnappen. Voor verdere ideeën zou ik je aanraden om de blogs eens door te nemen.
Formicariumcondities:
Het is geen beginnerssoort, maar is nu ook weer niet zo moeilijk te houden. Eens je wat ervaring hebt moet het wel lukken. Je moet zeker zorgen dat ze voldoende vochtig zitten, wanneer het te droog is kan de hele kolonie in enkele dagen sterven. Ze moeten vochtig zitten maar mogen niet letterlijk in het nat zitten. Een vochtigheid van 70-80% is goed. Qua temperatuur is 24-28 graden goed. Maar 26°C is noodzakelijk voor de ontwikkeling van soldaten. Zonder die 26 graden zul je nooit soldaten krijgen. Een winterslaap kan, maar is uit eigen ervaring niet noodzakelijk, aangezien deze soort redelijk verspreid is, ook in streken waar de temperaturen in de winter zelden onder 0°C komen.
Uitbraakpreventie:
Als uitbraakpreventie kun je Fluon (beter is plafluon (=Fluon die aan de onderkant van een verticale wand is gesmeerd)) gebruiken en gewoon talkpoeder. Talkpoeder breng je aan met je vinger, niet mengen met alcohol want dan krijg je een te dik en stevig laagje waar ze redelijk makkelijk over kruipen. Paraffine olie en dergelijke zouden ook moeten werken maar deze raad ik af doordat de werksters snel in gevormde druppels verdrinken. En na verloop van tijd ze er toch over zullen raken. Ze zijn zeer bedreven in het ontsnappen, een goede uitbraakpreventie is dus noodzakelijk! Het is een potentiële plaagsoort!