Aphaenogaster senilis

Caresheets van verschillende soorten
Gesloten
Gebruikersavatar
Mika
Teamlid
Berichten: 4245
Lid geworden op: 28 juni 2007
Locatie: Semmerzake - Gavere
Gender:
Leeftijd: 46
Contacteer:

Aphaenogaster senilis

Bericht door Mika »

Aphaenogaster senilis


Een zeer interessante mierensoort, die voorkomt in het Middellandse Zeegebied. Het is een monomorfe en monogyne soort, die een bijna strikt dierlijk dieet heeft. Bij grote kolonies die ik heb kunnen observeren in de natuur brachten werksters onophoudelijk gevonden dode insecten aan. Meestal brengen ze solitair kleinere lasten mee, maar zeer grote lasten kunnen efficiënt door maar enkele werksters gezamenlijk vervoerd worden.

Het zijn slanke zwarte mieren, waarvan het lichaam bezet is met fijne witte korte haartjes.

Afbeelding

Ze hebben een zeer interessante levenswijze: kolonies worden niet erg groot, maximaal enkele duizenden dieren.
Ze kunnen zeer snel verhuizen. Kolonies ontstaan niet tijdens bruidsvluchten, maar door het afscheuren van een groep werksters met larven, eitjes en poppen; meestal blijven ze gewoon achter tijdens een verhuizing. Eén van de larven zal opgevoed worden tot gyne, deze larve krijgt steeds een bijzondere aandacht. Deze gyne kan bevrucht worden door vreemde mannetjes, maar worden er mannetjes gekweekt uit de onbevruchte eitjes van de werksters van de scheurgroep.

Het is een thermofiele soort, en ze hebben ook graag een goede vochtigheid. Deze soort heeft het vermogen tot trophallaxis verloren: een belangrijke manier om voedsel te verspreiden in de kolonie zijn de voedseleieren. Zowel de jongste larfjes als de koningin worden ermee gevoed.

De eitjes worden vastgehouden door de werksters. De kleinste larven worden vastgehouden in grote groepen, en af en toe worden ze gevoed met eitjes door de werksters. Grotere larven worden aangelegd aan voedseldieren, waar ze actief van eten.

Cultuur van de soort:

De beginnende kolonie

In principe is er niet echt een beginnende kolonie. Je zal normaal gezien nooit enkel een koningin van deze soort verzorgen: de gyne bezit dus ook nooit reserves om zelf een kolonie op te starten.

Het Formicarium

Deze soort kan gehouden worden in gips- of Ytongnesten. Met proefbuisnesten heb ik zelf alleen nog maar problemen gehad bij deze soort. Een warme vochtigheid is noodzakelijk voor een goede groei.

Deze soort graaft weinig tot nooit, je hoeft je dus geen zorgen te maken over ontsnappen door graafactiviteiten. Dit wil niet zeggen dat het onmogelijk is: het is bij mij nog niet voorgekomen.

Het voedsel

Deze mieren zijn bijna louter insectivoor: ze brengen zowel dode, vers gedode als levende voedseldieren terug naar het nest. Volwassen werksters zullen aangetrokken worden door suikerwater, en het opdrinken, maar aangezien deze mieren geen trofallaxis kennen, kunnen ze dit voedsel moeilijk doorgeven aan de rest van de kolonie.

Afbeelding

Indien er maar weinig werksters of activiteit is, moet je de kolonie dus toch insecten geven: het enige voedsel van de koningin zijn voedseleieren gelegd door de werksters: het volstaat niet om enkel suikerwater te geven, of erop te vertrouwen dat de werksters voldoende lichaamsreserve hebben aangelegd.

Gedrag

Apart gedrag bij deze soort: het vasthouden van de eitjes en kleine larfjes in groepjes. Zeker als je ze in een verticaal nest houdt hangen ze allemaal van het plafond naar beneden. Werksters plaatsen de oudere larven rond een prooi, en die voeden zichzelf.

Een kolonie zal als ze groot is vele mannetjes voortbrengen, maar geen gynes tenzij een gedeelte van de kolonie afgesplitst wordt.


Afbeelding

Mannetje van Aphaenogaster senilis, ongeveer een halve centimeter lang.

uitbraakpreventie

Ik gebruik bij deze soort vooral talk. Fluon werkt niet goed op verticale vlakken, enkel op het plafond.

Overwintering

Je mag deze soort een korte pauze geven: ik geef ze enkele weken van relatieve rust, zonder warmtemat en met beperkte voeding.
DUCKDUCKGO!
Gesloten