Dit is mijn eerste kolonie ooit, dus ik beschouw dit als een test om goed met formicaria en hun inwoners om te gaan. Hopelijk vang ik in de zomer zelf ook wat gynes, dan zou ik (als de ruimte dat toelaat) graag een aantal verschillende setups uit willen proberen. We zullen zien.
Terug naar de kolonie in kwestie:
Ai ai ai, wat waren ze zielig.
Ze zijn verstuurd in een extra beschermende buis, maar wel in een verder normale papieren envelop. Op zich zou het goed moeten gaan, maar bij aankomst klonken er al wat onheilspellende klanken uit de envelop. Ik was toen niet thuis, maar mijn vriendin gelukkig wel. Zij heeft de arme Lasiusjes op mijn bureau gelegd en enkele uren met rust gelaten.
Toen ik thuis kwam werd de envelop geopend en ja hoor: in de beschermende buis was gerinkel te horen en bij nadere inspectie bleek de buis grotendeels versplinterd te zijn.
Met voorzichtig geschud en hulp van een lang pincet/tang-ding (handig, zo'n anatomie snijset!) werden de glasscherven verwijderd. In het donker van de buis zag ik nog wat beweging, er was nog hoop! Gelukkig is het waterreservoir gespaard gebleven, dit is uiteindelijk de redding van de mieren geweest. Meen ik.
Na wat gedoe kreeg ik het einde van buis uit de verpakking: het waterreservoir met nog enkele centimeters glas. De gyne en twee werksters zaten, met het broed(!), tegen de wattenprop. Ik vermoed dat ze dankbaar van de paar uur rust op mijn bureau gebruik hebben gemaakt om alles tussen de glasscherven uit te krijgen. Tussen de scherven heb ik slechts één verscheurde larve/cocon gevonden, er was nog heel wat over.
Uiteraard konden ze niet in dat (nu erg kleine) buisje blijven zitten. Met plakband heb ik de opening weer recht gemaakt (uiteraard met een niet-plakrand naar binnen toe;)) en uiteindelijk ook verbonden met een andere glazen reageerbuis die ik eerder klaar had gemaakt. De verhuizing ging hier eigenlijk volgens het boekje, maar helaas heb ik er geen foto's van gemaakt.
Ik heb een flinke stapel reageerbuizen van niet al te hoge kwaliteit (want ze hoeven toch alleen maar te liggen zonder verwarmd te worden) en van 200 mm lengte. Beide beslissingen waren misschien niet de beste:
- Als ik nu een slang aan wil sluiten moet ik redelijk wat kracht uitoefenen; enkele buisjes zijn hierdoor al gesneuveld. Met een aansteker verwarmen van een
buisslanguiteinde is natuurlijk een goede truc om dit alsnog voor elkaar te krijgen. - Met deze lengte nemen de buizen érg veel ruimte in beslag wanneer ze Ãn een buitenwereld liggen, hierdoor is het aanbieden van voedsel wat lastig.
- Met deze lengte heeft een kleine kolonie best veel leefruimte, zeker wanneer de wattenprop zich terugtrekt door verdamping van het water.
Uiteindelijk zijn de terecht gekomen in de volgende (tijdelijke) opstelling:
Ze zaten hier in een extra hoog Hertog ijsbakje met een dun laagje gips (zodat de pillenhouders op gelijke hoogte met de bodem komen), Ãn een wat groter bakje dat dienst doet als slotgracht. Ik probeer ook voor een talklaag te zorgen in beide bakken, maar zoals jullie kunnen zien vergt dat nog wat oefening (ik was wat gehaast met het opbrengen en moest een beetje kloten om een fijne verhouding talk/ethanol te vinden).
Omdat ik ze als elke beginner graag in het oog hou heb ik gekozen voor een makkelijk afneembaar stukje alu-folie.
De twee werksters waren al dapper aan het verkennen (meer dan ik had verwacht). Al kwamen ze niet ver, een van de "troggen" met een druppel 30% suikerwater hadden ze snel ontdekt. De eerste dag hebben ze zich daar erg veel mee bezig gehouden. Een lust voor het oog om ze om en om te zien gaan en vervolgens de gyne te zien "voeren".
Hier een werkster die bezig is:
In deze setup heb ik ze een tijdje gehouden, in de buurt van een radiator, zodat ze meestal wel tegen de 25 °C zitten. In de tussentijd heb ik bij een reptielenwinkeltje in Amsterdam (omdat er in Utrecht blijkbaar geen meer bestaan ) een fruitvliegjeskweek gekocht. De vliegjes werden aanvaard, maar liefst niet (erg) levend. De werksters achtervolgen ze liever niet en ik wil natuurlijk niet dat ze wegkomen. Bevroren wordt nog niet echt aanvaard, maar ik hoop dat dat uiteindelijk toch wel het geval zal zijn... Zelf een kweek in stand houden is namelijk met een kolonie van deze grootte niet echt rendabel (zoveel eten ze niet...).
Inmiddels is die kweek ook al "op"; het liep een beetje de spuigaten uit, het bakje waar ze in zaten begon er heel smerig uit te zien. Ik heb dus veel van de nog levende vliegen (er lag een flinke berg dode onder in het bakje) er uit "gefilterd", door de kweekbak open in een afgesloten plastic zakje te doen. Nadat het gros er uit was gekropen heb ik de hele boel enige tijd in de vriezer gezet. Toen de deksel door het zakje heen weer dicht gedaan, de bak in een aparte zak weer terug in de vriezer gedaan, en de "levende" vliegen een apart klein tupperware-bakje gegoten (en ook in de vriezer gezet). De rest van de kweek is daarna na een dag in de vuilnisbak verdwenen. Ik hoop dat ze deze voorraad aan gaan nemen, anders moet ik toch maar weer een nieuw kweekje gaan halen...
Begin deze week werd het toch wel genoeg.
De wattenprop in hun tijdelijke buis was een stuk naar achter getrokken, hierdoor kregen ze wel erg veel woonruimte. Ook vond ik het maar lelijk dat de al het afval van de fruitvliegjes aan de rand langs de prop stopen. Daar is waarschijnlijk niets aan te doen...
Ik weet ook niet of het door die vliegjes kwam, maar er begon zich volgens mij een schimmeltje te ontwikkelen op de prop.
Het werd dus tijd voor een verhuizing! Dit keer naar een (hopelijk) wat meer permanente buis, die ik al had klaargemaakt om uiteindelijk aan een buitenwereldje te koppelen (met een stuk slang er omheen dus, met dank aan de slangenverzameling van Unexisted).
Dit was ook een mooi moment om weer eens wat foto's te maken en te ontdekken hoe macro de macro-stand is op de dure, niet bedoeld voor macro, lens van de camera van mijn vriendin. Statiefje erbij; twee aan elkaar gekoppelde buisjes op een mooie ondergrond; de eindbuis afgedekt; licht erbij; ACTIE!
Een flinke serie foto's gemaakt en laten maken (ik ben geen ster), hier een selectie:
Wat een schatjes zijn het toch. Ze hadden al een tijdje geen suikerwater (niet door mijn schuld, ze kwamen gewoon niet meer buiten de buis (ze zullen ook wel niet veel nodig hebben gehad...)), dus dit zal geen werkster-->gyne trophallaxis zijn, maar misschien andersom (wat reserves ofzo). Op deze foto kan het ook gewoon wat aanraking zijn, maar ze waren er wel even mee bezig, dus ik vermoed wel dat er wat uitwisseling plaatsvond.
De gyne in een mooie poze.
Hoewel ik geen vergelijkingsfoto kan laten zien, is er er toch echt flink wat broed bij gekomen en hebben de aanwezige larfjes zich goed vol gevroten. Er zijn meer coconnen te zien dan er waren toen ze aankwamen. Daar maakte ik me nog zorgen om, want de twee die ik aan begin kreeg zijn dus in die hele periode (al haast een maand zou ik zeggen) niet uitgekomen.
Offtopic: Spreek je eigenlijk over het "uitkomen" van een cocon?
Ik vermoed dat ze door de reis gestorven zijn, al zijn ze wel al die tijd verzorgd geweest.
Na een DAG wachten is de verhuizing eindelijk begonnen.. Ik heb ze uiteindelijk nog een extra por gegeven door een ijsblokje in de buurt van de de oude wattenprop te leggen. Binnen een kwartier werd er aan de eerste cocon gesjord! (Dat ga ik onthouden!)
Offtopic: Pom pom pom...
Ook maar even overgeschakeld naar een stuk (alu-folie-)buis als bescherming. Wat makkelijker te hanteren.
Eerst de cocons
Dan de larves...
- "Ho, wacht eens, daar liggen nog twee cocons!"
Ja, klopt, en daar hebben de werksters heel twijfelend over gedaan. Uiteindelijk hebben ze eerst wat larves verplaatst. Ik vermoed dat dit de oude, en mogelijk dode, cocons zijn!
Zelfs de gyne wilde toen maar even helpen, maar liep ook maar verward rond met die cocon!
Offtopic: Jeumig wa' 'n kakeh!
Einde van de fotoserie.
Ze zijn dus enkele dagen geleden verhuisd naar een nieuwe buis. Deze heeft een iets groter waterreservoir, zodat de mieren een wat kleinere ruimte krijgen. Ook heeft de buis al een aansluitslang om de opening heen, zodat ik hem makkelijk met een andere slangetje aan een buitenwereld kan zetten. Nadeel: door dit opzetstuk is de buis nóg langer, en kan hij bijna alleen diagonaal in de tijdelijke buitenwereld liggen. Ze zijn er al wel uit geweest, want de gyne was opeens weer fysogastrisch (in bovenstaande foto's was ze dat duidelijk niet).
Begin deze week was het feest. Zowel maandagmiddag als dinsdagmiddag kwam ik thuis en vond ik een nieuw werkstertje in de buis!
Helaas is er ook een keerzijde: over de tweede werkster maak ik me zorgen, ze strompelde flink na het uitkomen en lag later die avond ook opgerold in de buis. Ik was bang dat ze dood was, maar de ochtend daarna was er wel weer beweging te zien.
De afgelopen dagen heb ik vaak een eenzame werkster op haar rug zien liggen spartelen, ik vermoed dat dit steeds die laatste was. Een beetje onhandig dus. Ook merk ik dat volgens mij minstens één van de voelsprieten niet goed ontwikkeld is, raar gekruld.. Ik kan het lastig omschrijven (en in de huidige opstelling is het lastig te fotograferen).
Ik vraag me af of deze eerste twee "geboortes" van de coconnen zijn die al bij de levering aanwezig waren, of van de hier-ontwikkelde larves. Qua timing komt het beter uit voor de larves, de coconnen lagen er immers al >~10 dagen; gezien de mogelijke "misvormdheid" van de tweede geboorte zou ik misschien toch kiezen voor een "oude" cocon...
Achja, ik kan er toch niets aan doen. Als ze het niet overleeft is dat maar zo, er is nog veel broed onderweg...
Plannen voor dit weekend: een (klein!) buitenwereldje knutselen, om aan te sluiten. Ik heb al een bakje op het oog, dus ik moet even wat tijd daarvoor vrij maken.
Ook wil ik op dit bakje het originele dekseltje houden, waar ik dan een fijn ventilatieroostertje zet. Niet zozeer voor de anti-uitbraak, maar wel voor het stof. Ik erger me nogal aan alle stofjes die in de oude tijdelijke arena liggen en de werksters sleuren ze blijkbaar naar binnen, want ik heb ze alweer tegen de buiswand geplakt gezien.
Reacties of opmerkingen?