Blog

Alle Lasius kolonies van de leden
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog

Bericht door Westdijk »

2013 - deel I
stand van zaken formicarium: nvt
Formicidea: nvt
stand van zaken wat betreft mieren:
0 koningin(nen), 0 mannetje(s), 0 werkster(s), 0 poppen, 0 larven en 0 eitjes
observaties: nvt
handelingen:
Het begint eigenlijk toch te kriebelen en dan heb ik het niet over ontsnapte mieren. Deze site bevat gewoon te veel informatie en ervaringen van hobbyisten om inmiddels alles gelezen te kunnen hebben, maar gestaag ga ik daarmee verder. Toch groeit de behoefte om eens te gaan beginnen en zelf kennis te gaan verwerven.
Na aandachtig diverse blogs te hebben gelezen wil ik er ook één gaan starten. Misschien voor de lezers een beetje merkwaardig als je naar de huidige stand van zaken kijkt, zoals hier boven is aangegeven, maar ik ga al beginnen zonder daadwerkelijk over mieren te beschikken. Het zal dan wel meer moeite kosten om de lezers geboeid te houden. Ik hoop het gebrek aan mieren tijdelijk te kunnen compenseren door een wat meer informatieve schrijfwijze. Voor sommigen misschien een herhaling van reeds aanwezige kennis, maar ik wil eenvoudig voor me zelf weten of ik het allemaal goed heb begrepen.
Ik heb er geen datums, weeknummers of andere aanduidingen voor tijden aan verbonden omdat het zoeken naar informatie en schrijven de nodige tijd vergt. Tijd lijkt soms een schaars goed, omdat je deze over zoveel zaken moet verdelen. De datums zouden dan toch geen gelijke trend gaan houden met de tijd waarin het word ingestuurd. Het eerste deel is hier een goed voorbeeld van. Het is voortgekomen uit gemaakte aantekeningen uit het begin van het jaar.

Om eerst te beproeven of deze hobby me lang genoeg kan boeien voor ik daadwerkelijk aan mieren ga beginnen, en natuurlijk om de kosten te drukken, heb ik het milieustation in mijn woonplaats bezocht. In deze tijden van crisis is het nog altijd verbazingwekkend wat mensen allemaal aan bruikbaars weggooien. Soms zelfs nog in de originele verpakking. Het vergt wel wat zoekwerk en het scheelt als de mensen die er werken bereid zijn om met je mee te denken. Het heeft me wat gratis materieel en materiaal opgeleverd.

Ik heb een aantal bewerkte blokken gasbeton uit een puincontainer gehaald. Het gasbeton was doordrenkt van regenwater. Om de blokken wat compacter te maken om de tijdelijke opslag te vergemakkelijken, heb ik een houtzaag gebruikt. Niet bepaald waar dit type zaag voor bedoeld is, maar het klaarde de klus op effectieve wijze. Bij het zagen kwam geen opvliegend stof vrij. Wel braken er onbedoeld wat stukken af en brokkelde het gasbeton op een aantal plekken onder de aanraking van mijn vingers af. Voor mij voldoende reden om de volgende keer een droog blok gasbeton te gaan bewerken.
Hoe poreus het gasbeton aan de binnenkant is werd al snel zichtbaar, maar een deel leek door het zagen ook dicht te zijn 'gesmeerd'. Waarschijnlijk is dit aan de snelheid waarmee gezaagd werd te wijten. Ik vraag me af of dit invloed heeft op de kwaliteiten van het materiaal wat betreft de opname van vocht.

Een goede soort om mee te beginnen lijkt me de Lasius niger. Deze mier lijkt overal waar ik kom aanwezig te zijn en een bruidsvlucht zal me volgend jaar vermoedelijk niet ontgaan.
Ik heb gelezen dat voor de Lasius niger een winterslaap van belang is en de koningin na deze rustpauze weer volop broed gaat produceren. Alleen zullen de mieren in de woning weinig gaan merken van de lagere temperaturen buiten, in de aanloop van de winter. Het is de reden waarom ik betwijfel of de biologisch klok van de 'huismieren' gelijke trend zal houden met de mieren buiten. Om te voorkomen dat de mieren onverwachts midden in de zomer inactief worden, door gezamenlijk rond de koningin of de larven te gaan zitten en de productie van eieren tijdelijk stil komt te liggen, wil ik tegen oktober het formicarium in de berging plaatsen.
Mag ik tenminste aannemen dat zodra de temperatuur buiten overdag onder de 10°C komt, de winterslaap zal aanvangen?
Gedurende de maanden januari, februari, maart ben ik de temperatuur in de berging in de gaten gaan houden. Het lijkt me een geschikte locatie, vanwege de lagere omgevingstemperatuur in vergelijking met mijn woning, om het proces van winterrust of juist ontwaking in gang te zetten.
Het zal een tussenbestemming zijn voor de uiteindelijke verhuizing naar de koelkast, waar een constante temperatuur zal heersen van 5°C. Tegen deze tijd zal ik suikerwater en fruit blijven voeren, maar minder tot geen insecten. Het laatste laat ik afhangen van wat ik waarneem en wat ik aan insecten kan verkrijgen. Het is mijn bedoeling namelijk om een groot deel van het jaar de insecten zelf te gaan vangen.
In april zag ik buiten inmiddels weer de eerste mieren boven de grond.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=7087.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 13:27, 2 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel II

Bericht door Westdijk »

2013 - deel II

De waarschuwingen, dat al snel te enthousiast te grote nesten worden gemaakt, ben ik vele malen tijdens het lezen tegen gekomen. Toch ging mijn hart niet bepaald sneller kloppen bij het zien van de reageerbuizen in buitenwerelden van verschillende formaten.
Mijn aandacht ging eerder uit naar de verticale nesten. Ingepakt in plexiglas of glas, waardoor vochtplekken op meubelstukken worden voorkomen. Geschikt voor een grotere variëteit aan mierensoorten, inclusief voor diegenen die door ytong en gips een weg naar buiten kunnen knagen. Bovendien zou een aantal voorbij gekomen voorbeelden niet onaardig staan bij het interieur van mijn woning.
Om het toch beperkt van omvang te houden heb ik besloten een nest van ytong in een plastic wegwerp bierbeker te huisvesten. Het plastic ervan is meegaand genoeg, dus er is ruimte voor imperfectie en dat is zeer welkom voor iemand die nog geen ytong hiervoor heeft bewerkt.

Kijkend naar de plastic bierbeker met een inhoud van 0,25 L in mijn hand, twijfelde ik even over hoe ik de maten van de omgekeerde, afgeknotte kegel precies moet gaan opmeten. Ik heb het tenslotte neergelegd op het droge blok ytong en met potlood een enigszins rechte lijn langs heen getrokken. Door middel van een houtzaag ruw in vorm gebracht. Ditmaal kwam er wel stof vrij, maar gezien de geringe afmetingen van het toekomstige formicarium viel het in mijn beleving erg mee.

Het resultaat in de bankschroef gezet. Onbekend met het materiaal heb ik deze niet stevig aangedraaid en een houtrasp ter hand genomen. De hoekige creatie nam onder de grof getande vijl al snel rondere vormen aan, maar wel het toekomstige nest wat steviger in de bankschroef vast gezet, nadat het al vrij in het begin los was geschoten. Onderaan de omgekeerde, afgeknotte kegel heb ik de 'voet' smaller gemaakt. De vrijgekomen ruimte is bedoeld voor het water dat de ytong moet gaan opzuigen. Vervolgens het ytong in de hand genomen om wat gerichter te kunnen werken. Om er tijdens het passen achter te komen dat ik tijdens de werkzaamheden ter controle te weinig heb gepast.

Waar het enigszins bolde kwam het plastic me tegemoet door mee te geven. Op andere plekken bleek er ruimte over te zijn en kon ik het plastic indrukken. Het plastic van de bierbeker raakte tijdens het passen flink bekrast. Het passen bleek ook minder gemakkelijk te verlopen dan ik hier schrijf. Het ytong kwam op een gegeven moment vast te zitten en een beker scheurde nadat het duwen overging in voorzichtige tikken tegen de onderkant en vervolgens alles met een klap op het werkblad belande, waarbij het ytong eindelijk los schoot. Mijn geduld was hier opgeraakt. Na een overweging te hebben gemaakt om het gewoon weg te gooien en opnieuw te beginnen, heb ik besloten er toch verder aan te werken. Het leverde me immers ervaring op over de bewerking van ytong en ook beter meetbare maten voor een volgend exemplaar.

Vanaf de bovenzijde heb ik naar onderen toe een smal gat geboord, maar de boor kwam niet zover als wel wenselijk was. Het smalle boorgat werd al snel breder nadat ik koos voor een langere boor met een grotere diameter, maar ook ditmaal liet de boorkop zich niet aan de onderzijde zien. Al moest dit volgens mijn theorie wel het geval zijn, omdat ik deze er eerder nog naast had gehouden. Ik heb de langste schroef die ik kon vinden erin gedraaid, waardoor het gat weer in diameter groeide, maar dit nam ik voor lief. Opmerkelijk snel zag ik beweging aan de oppervlak en de schroef er weer uit gedraaid om ditmaal vanaf de onderzijde te boren om het gat te completeren. Achteraf kan ik slechts concluderen dat ik schuin heb geboord. Het gat bevond zich niet in het midden van de voet. Mensen met een vaste hand tijdens het boren, gefeliciteerd, ik maak dus geen deel uit van deze categorie.
De ytong was na deze handeling veel makkelijker uit de bierbeker te halen dan voorheen. Voor de zekerheid nog een paar extra gaten in de zijkant van de 'voet' aangebracht omdat de onderzijde ervan op de plastic bodem ruste. Misschien verspreid het water zich dan via het oorspronkelijke opening minder gemakkelijk en daarom deze voorzorgsmaatregel.

Ik heb met behulp van de rasp de plaatsen waar het ytong het plastic tijdens het passen bol deed staan enigszins gereduceerd tot een acceptabel niveau. Het voelt en ziet er nog niet zo strak uit als ik eerder voor ogen had, maar ik heb er toch een goed gevoel bij.
Vervolgens ben ik aan de gang gegaan met de kamers en gangen. De bedoeling is drie kamers in een soort trapgewijze opbouw, met elkaar verbonden door een enkele gang. Ik heb gaten geboord en de boor vervolgens als een soort frees gebruikt, bij gebrek aan beter materieel. Het vooraanzicht van de kamers heeft ongeveer de grootte van een twee Eurocent muntstuk, maar minder rond. De diepte bedraagt ongeveer anderhalve centimeter. Een één Eurocent muntstuk past er grotendeels in. Het aantal kamers en de grootte ervan lijken me voldoende om te voorkomen dat de werksters het afval in één van de kamers gaan opslaan, waardoor de ontwikkeling van schimmel een kleinere kans zal maken.
De gang is circa vijf bij zes millimeter. Groot genoeg voor de koningin om de drie kamers te kunnen bezoeken en daar te draaien als ze terug wil lopen. Toch heb ik mijn bedenkingen over de lengte van de gang. De bovenste en middelste kamer zijn met elkaar verbonden door een anderhalve centimeter lange gang. Tijdens de werkzaamheden kreeg ik het benauwende gevoel dat door de ronding van de beker en de diepte van de kamers, deze elkaar zouden gaan raken. De gang tussen de middelste en laagst gelegen kamer verlengde ik met een centimeter.

Een paar doordrukstrips voor tabletten gaan fungeren als toekomstige voedselplank en waterbron. De randen van de strips gedeeltelijk weg geknipt en een over gebleven langer stukje naar boven gevouwen. Het is nu gemakkelijk op te pakken met de pincet. Een tip van deze site die ik graag ter harte neem.
Ik heb er maar de boormachine bij gepakt. Een gat in de vlakke bovenzijde van de ytong is er bij gekomen en een ander gat is vergroot. Hier zijn de strips in gedrukt. Eentje camoufleert de toegang tot het waterreservoir en lost voor mij meteen een probleem op.
De buitenwereld is geheel vlak met twee gaten voor de twee strips en een derde opening verschaft toegang tot het nest. De buitenwereld heeft een oppervlakte van ruim 24 cm². (pi x straal x straal)

Van de poreuze structuur van het ytong was weinig meer te bekennen door de vrijgekomen stof. Een krachtige luchtcompressor bracht hier abrupt verandering in. Een verrassende ervaring om in een paar seconden tijd de wereld om je heen in stof te zien worden gehuld. Bijna alsof er een zandstorm vanuit het niets was neergedaald. De roldeur leek voor mijn gevoel bijzonder traag omhoog te gaan, terwijl ik met ingehouden adem en knipperende ogen herhaaldelijk op de knop drukte om ter vergeefs de voortgang ervan te bespoedigen. Ik had beter het luchtpistool niet meteen vol op het blokje kunnen richten, maar rustig de luchtstroom er over heen laten gaan.

Genietend van een bakje thee in de woonkamer keek ik naar mijn wit gekleurde creatie in een zwaar bekraste en gescheurde bierbeker op de tafel. Voor iemand anders stelt het waarschijnlijk bedroevend weinig voor, maar in mijn fantasie werd het al snel een wereld op zich.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=7087.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 13:31, 2 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel III

Bericht door Westdijk »

2013 - deel III

Een formicarium kan moeilijk als iets natuurlijks worden beschouwd, daar ben ik me goed van bewust, maar de vlakke buitenwereld in de bierbeker bevestigde dit nog eens voor mij. Ik ben inmiddels aan de slag gegaan met andere exemplaren van mijn oorspronkelijke hersenspinsel. Deze varianten hebben ook veranderingen in de buitenwereld ondergaan, met vulkaanachtige nestopeningen of met het uiterlijk van een rots. Een gebrek aan kleur maakte het plaatje eigenlijk wel compleet.

Voor het laatste probleem ben ik op deze site creatieve oplossingen tegen gekomen, zoals krijt, oker, grafiet en zelfs thee. Vooral de laatste mogelijkheid trok mijn aandacht. De grote verscheidenheid aan merken en soorten thee maken de mogelijkheden haast eindeloos. Een klein aantal hiervan heb ik uitgeprobeerd met een vaste formule, want hier kun je minstens zoveel keuzes in maken door het ytong langer en juist korter in het theewater te houden.

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Blackcurrant in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Rooibos original blend in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Forest fruit in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Zoethout Liquorice in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Sterrenmunt in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Zoethout in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Strawberry in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Lemon in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Green Tea cranberry in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Op 17 juni 2014 uitgebreid met:

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Tropical fruit in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Westminster rooibos honingsmaak in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Albert Heijn Earl Grey in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Cherry in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Op 13 april 2015 uitgebreid met:

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Orange in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Een paar minuten een theezakje van Pickwick Mango in het warme water gehouden en daarna belandde de ytong voor drie uur in de thee. Het resultaat is hier onder te bekijken, met er naast ytong in de oorspronkelijke kleur.
Afbeelding

Bepaalde soorten thee leverden me een betere kleur op dan ze lekker smaakten, maar dat is te veel offtopic. Een zich nog altijd verder uitbreidende versie van deze kleurenwaaier is te vinden onder http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... ren#p58905

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 748#p45748.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 13:46, 4 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel IV

Bericht door Westdijk »

2013 - deel IV

Een minder lang verhaal dit keer over het kunstmatige nest en op verzoek meer foto's. De ontwikkeling van het formicarium heeft tot een versie geleid, waarbij ik een aantal veranderingen heb doorgevoerd. Het is iets groter van formaat geworden, maar dat heeft met een ander type bierbeker te maken, waarvan de inhoud echter hetzelfde is gebleven, 0,25 L.
Om zorgvuldiger te werken heb ik ook gebruik gemaakt van schuurpapier. Een bijkomend voordeel bleek dat het tijdens het veelvuldig passen minder krassen achterliet op het plastic, vanwege de gladdere afwerking.
De buitenwereld heeft in een vlakke toestand een oppervlakte van ruim 26 cm² gekregen, maar eigenlijk nog meer omdat het niet vlak is. Het is meer rotsachtig geworden, tenminste daar wilde ik het met behulp van een beitel op laten lijken. Ik laat het aan jullie ter beoordeling over of dit ook werkelijk geslaagd is. Voor de pillendrukstrips zijn twee gaten geboord, waarvan één weer de toegang tot het waterreservoir camoufleert. Deze komt ditmaal niet uit in de 'voet' van het nest, maar er net naast. Het derde gat kan als vuilnisbelt fungeren voor de mieren.
De toegang loopt ditmaal diagonaal het nest in, waardoor in theorie ook hier de mieren visueel kunnen worden gevolgd. Als er echter veel mieren in de gang zitten dan weet ik niet of deze nog goed van elkaar kunnen worden onderscheiden.
De trapgewijze opbouw van de kamers heb ik laten vervallen, maar wel de drie niveaus gehandhaafd. Het kunstmatige nest is nu beter te overzien. Ik laat de foto's de rest vertellen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=7087.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 10 nov 2015, 06:51, 3 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel V

Bericht door Westdijk »

2013 - deel V
stand van zaken formicarium: ytong
Formicidea: nvt
stand van zaken wat betreft mieren:
0 koningin(nen), 0 mannetje(s), 0 werkster(s), 0 poppen, 0 larven en 0 eitjes
observaties: nvt
handelingen:
Een avond met op de bank hangen bracht nieuwe inspiratie voor voltooiing van het formicarium. Ik was nog altijd op zoek naar een passende afsluiting en een koker Pringels bevatte de perfecte oplossing. Het deksel bleek precies op de door mij aangeschafte bierbekers te passen.
De mieren zullen natuurlijk pas willen gaan ontsnappen als de omstandigheden in het nest slecht zijn of misschien gewoon het foerageergebied willen vergroten. Als ik een gat in het deksel maak en de onderzijde met paraffineolie insmeer, dan hoop ik beide mogelijkheden onmogelijk te maken en een ontsnapping van mijn toekomstige 'huisgenoten' te voorkomen.
Het juiste formaat vinden bleek echter iets lastiger te zijn. Het gat was wel snel gemaakt in het deksel en daarna heb ik met een schaar getracht een cirkel te knippen. Laten we het er maar op houden dat het er aardig rond uit ziet, in plaats van een perfecte cirkel. Ik heb er kort een aansteker langs heen gehaald om het plastic enigszins te smelten. De gedachte hierachter is dat het deksel dan niet vanaf de rand uit zal scheuren, omdat ik niet heel netjes werk heb verricht met de schaar. Na er enige tijd naar te hebben gekeken, terwijl ik mijn goedkeuring knikte, heb ik het deksel op de bierbeker gedrukt. Het zag er goed uit. Tot ik de pincet erbij pakte en trachtte een doordrukstrip in de buitenwereld te pakken. De opening bleek te klein te zijn om rustig werkzaamheden te kunnen verrichten. Ik had meer ruimte nodig en de schaar werd er opnieuw bij gepakt. De nieuwe opening was aanzienlijk groter en maakte werken met een pincet erg makkelijk. Wat ook verbazingwekkend makkelijk verliep was het oversteken van deze van paraffineolie voorzien barriëre door een vijftal mieren. Daarna maakte de zwarte beestjes op het deksel de poten en antennes schoon. De boodschap van de mieren was duidelijk: het deksel kon de vuilnisbak in.
Bij het volgende deksel is er nu een 1± centimeter breed horizontale strook rondom ontstaan. Twee- tot driemaal de lengte van een werkster van een Lasius niger. Het bied mij nog voldoende ruimte om in de buitenwereld werk te verrichten met een pincet, om bijvoorbeeld afval te verwijderen, etc. Het bleek genoeg te zijn om de vijf mieren in de bierbeker te houden. Het is onzeker of een grotere groep mieren andere resultaten zal gaan boeken. Ik kan altijd nog een extra deksel met luchtgaatjes achter de hand houden, om deze op het deksel te plaatsen in geval van nood.
Om voldoende deksels in voorraad te hebben zal nog een paar avonden op de bank van me vergen, maar dit offer ben ik bereid om te ondergaan. Om geen gestreste mieren het nest in te moeten jagen en toch op mijn gemak te kunnen werken, wil ik meerdere deksels gaan gebruiken. Eentje die op de bierbeker zit geklemd en een andere waarop ik mijn voorbereidingen kan treffen als de paraffineolie raakt uitgewerkt. Zodra het moment aanbreekt dat er zich weinig tot geen mieren in de buitenwereld bevinden, dan kan ik de deksels verwisselen en daarmee de paniek onder de mieren tot een minimum beperken. Tot zover mijn theorie, althans. De praktijk zal uitwijzen of het daadwerkelijk ook zo gaat werken.
Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=7087.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 14:17, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel VI

Bericht door Westdijk »

2013 - deel VI
Ik kan vandaag wel zeggen dat de testfase voor de ytong in de bierbeker grotendeels achter de rug is. Een collega doorkruiste al mijn plannen om pas in 2014 echt met deze hobby van start te gaan door mieren in huis te halen, maar het is hem snel vergeven. Als imker ondervond hij last van mieren, omdat de diertjes de neiging hebben om de warmte bij zijn nestkasten op te zoeken. Hij wist me te verblijden met zowel mieren als poppen in een afgesloten bakje.
Voor mijn 'gasten' was de rit achterop de fiets vast een schokkende ervaring. Er zat helaas geen koningin bij, maar het aantal mieren en poppen maakten haar afwezigheid voor mij meer dan goed. Ik kon nu mijn plannen in de praktijk gaan testen. Het overzetten van de mieren bleek wat lastiger te zijn. In mijn fantasie zouden de mieren alle kanten op gaan zwermen, zodra ik het deksel open ging en daarom had ik voorzorgsmaatregelen getroffen. Het bakje had ik in een schaal met water gezet. Bewapend met een theelepel ging ik heel omzichtig aan de slag. Na allerlei minder succesvolle pogingen lukte het me heel makkelijk om een dertigtal mieren te vangen met een doorzichtig pijpje. Ik plaatste deze over of voor de mier en wachtte tot deze omhoog klauterde. Zonder veel werk kon ik daarna de mier in het nieuwe onderkomen plaatsen.
Het verdiend bepaald geen medaille, omdat het met de nodige stress gepaard ging. De tientallen poppen werden in eerste instantie in de opening van het nest gelegd, waardoor het zich daar al snel ophoopte en er geen doorkomen meer aan was. De ondergronds bevindende mieren transporteerden pas toen de poppen naar de drie kamers en verdeelden ze over de beschikbare ruimte. Het was een fascinerend gezicht.
In de weken erop groeide de kolonie in omvang. Later kwam mijn collega met nog meer poppen tot ik een tijd later naar schatting honderd en vijftig mieren had. De drie kamers zagen letterlijk zwart van de mieren, maar in de buitenwereld verbleven er steeds maar een paar. Wat het leuk voor me maakte was dat ik veel herkenbaars zag. Herkenbaar in de zin van wat ik op deze site had gelezen in de diverse bloggen, maar ditmaal kon ik het met mijn eigen ogen zien. Het heeft me in ieder geval overtuigd dat ik mieren ga houden.

Voor een testfase moet ik zeggen dat zoveel mieren makkelijker je theorieën aan stukken kunnen rijten.
Het begon al bij de locatie van het formicarium. Het verhuisde al snel naar een tafel waar ik niet mijn voeten op legde. Niet optimaal om ze te kunnen bekijken, maar me deze gewoonte afleren blijkt onmogelijk te zijn.
De grootte van het gat in het deksel is overigens goed. De paraffineolie werkt als barriëre al meteen na aanbrengen. Wachten tot er geen of nauwelijks mieren in de buitenwereld waren om het deksel te vervangen kon ik echter wel vergeten. Er waren er altijd een paar en zij wisten de rest opmerkelijk snel te alarmeren en anders deed ik het per ongeluk zelf wel.
Het vervangen van het deksel bracht de kolonie elke keer nogal in beroering. De bovengrondse mieren verdwenen snel uit de buitenwereld. Ondergronds werden de poppen heen en weer gevoerd. Het gebeurde op een nogal chaotische wijze. Misschien is dit wel een nadeel bij een heel klein formicarium. Als je iets doet veroorzaak je trillingen. Trillingen betekenen stress. Stress betekend voor mieren blijkbaar de poppen in veiligheid brengen.
Het was wel een voordeel om over meerdere deksels te beschikken. Het maakte de voorbereiding makkelijker. De onderzijde van het deksel smeerde ik met behulp van een stukje toiletpapier in met paraffineolie. Ik dacht in eerste instantie dat het vervangen van een deksel door een met paraffineolie behandeld deksel één keer in de week ruim voldoende zou zijn, maar zodra een hoge temperatuur in de woonkamer werd bereikt werd het gebruikelijker om het tussen de vier en zes dagen te doen. Een ervaring die ik niet snel zal vergeten.
Ik leerde ook om na de hier bovenstaande werkzaamheden het waterreservoir te vullen. Verscheidene malen wist een mier zich in het gaatje te wringen, waar ik bezig was 10 ml water in te spuiten. Pogingen om te wachten tot deze uit zich zelf eruit kwam voor ik de pillendrukstrip weer op zijn plek aanbracht leidde er vaak toe dat er nog meer mieren hun nieuwsgierigheid naar de opening kwamen bevredigen.
Wat ik nog niet weet is of ik hier een koningin succesvol een kolonie in kan laten stichten.

Fantaserend hoe het verder moet gaan als een toekomstige kolonie uit het ytong in de bierbeker is gegroeid ben ik begonnen aan een grotere versie van het formicarium. Ditmaal een bus waar niet lang jodekoeken in waren te vinden.
Afbeelding

Afbeelding
Ik ontdekte iets dat ik graag met jullie deel. Het nest in de bus bestaat uit twee delen. Het waterreservoir maakte het onderste deel goed vochtig, maar het deel er bovenop rustend bleef kurkdroog. Het water bleek niet verder door te dringen en dat vond ik iets opmerkelijks. Ik ben er echter heel blij mee. De verhuisde mieren kunnen in hun nieuwe verblijf zelf bepalen of ze vochtig of droog willen zitten. Momenteel worden ze voorbereid op een maandenlang verblijf in de koelkast, bij een temperatuur van 5°C.
Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=7087.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 10 nov 2015, 06:39, 3 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel VII

Bericht door Westdijk »

2014 - deel VII
Op een warme dag, 22 juli 2013, hebben een collega en ik meerdere vleugelloze koninginnen gevangen. De thermometer gaf ruim over de dertig graden aan. Weinig wind en geen bewolking. De verleiding was gewoon te groot om ze te kunnen negeren als je overal om je heen deze creaturen ziet lopen. Voor een experimenteel begin kregen elk van de zeven gevangen koninginnen een eigen formicarium. Nu ik het zo type klinkt het alsof heel groots is uitgepakt, maar niets is minder waar. Elke blokje ytong past in een bierbeker. Helaas van een versie die ik nu als voorloper kan beschouwen van mijn laatste formicarium, maar dat terzijde.
De bierbekers heb ik in de berging geplaatst en in met zwarte verf donker gemaakte bierbekers gezet voor volledige duisternis in de vertrekken onder de buitenwereld. Op deze wijze zouden de koninginnen geen hinder ondervinden als ik het licht in de berging liet branden. De reservoirs van de formicariums werden elk gevuld met 10 ml water en een paar druppels in een drukstrip voor direct gebruik. De overgebleven drukstrips gebruikte ik om deze te voorzien van suikerdeeg, zoals imkers het noemen. In de hierop volgende weken was het lastig te bepalen of uit de drukstrips werd gedronken. Het suikerdeeg verwijderde ik al snel. De koninginnen teerden blijkbaar geheel op de opgebouwde reserves en de vliegspieren, die ze toch niet meer nodig heeft.

Gedurende deze weken worstelde ik met een onvoorzien probleem, waar ik nu eigenlijk wel om kan lachen. Hoe moest ik de koninginnen noemen? Ik kreeg geen naam verzonnen of gevonden dat voor mijn gevoel bij de mieren paste. Een cijfer als aanduiding vond ik weer minderwaardig, omdat het mij herinnerde aan een getal dat ik in mijn kleding droeg gedurende mijn tijd op het internaat. Uiteindelijk deed ik een beroep op het NAVO alfabet. Het begon bij de Alfa koningin en eindigde bij Golf koningin.

Daarna verliep het anders dan ik me had voorgesteld. Er is een groot verschil tussen het lezen van een blog van iemand en zelf proberen de ideale omstandigheden te bereiken, waaronder een koningin een kolonie kan stichten. Ik kreeg daarbij een aantal teleurstellende tegenslagen te verwerken, maar met ernstigere gevolgen voor de mieren.
De Delta koningin trof ik op 3 september 2013 dood aan, overwoekerd door een blauwgroene schimmel.
De Alfa koningin trof ik op 17 oktober 2013 dood aan.
Hier en daar begon in de buitenwerelden wat schimmel te ontstaan. Het was een probleem om de juiste balans in vochtigheid te vinden. Groot was dan ook de blijdschap toen een week later een collega op bezoek een werkster bij de Echo koningin spotte. Een werkster van de eerste generatie, een nanitici. Heel voorzichtig, maar enthousiast kon ik van een kolonie spreken. Net als mijn collega, overigens! Kort erna bespeurde ik vrijwel geen activiteiten meer. Het eerdere enthousiasme begon te bekoelen, net als de natuur buiten. Ik wachtte nog tot december en verhuisde de formicariums naar de koelkast, voor een kunstmatige winterslaap bij een constante temperatuur van 5°C. Ik liet de mieren zoveel mogelijk met rust en stoorde ze alleen om ze van water te voorzien.

Op 19 februari 2014 verhuisden de formicariums opnieuw. Eigenlijk zelfs meerdere malen, omdat ik de verschillende plekken in de woning benutte voor een geleidelijke opbouw van de temperatuur. Bij een enkele buitenwereld constateerde ik een zorgwekkende hoeveelheid schimmel, terwijl het bij de andere buitenwerelden meer plekgewijs was en onregelmatig verdeeld. De achterlijven van de koninginnen waren niet langer donker en opgezwollen, maar aanzienlijk slanker en gedeeltelijk doorzichtig. Het deed mijn humeur niet bepaald goed, maar ik begon de vochtigheid toch weer rustig op te voeren naar het niveau van oktober het jaar ervoor. Het had effect. Er vormden zich druppels aan de binnenzijde van de vertrekken en gangen, waardoor ik geen zicht meer had op wat hier gebeurde. Het loste zich echter spoedig vanzelf op. Begin maart zag ik eitjes bij alle koninginnen en verbeterde mijn stemming merkbaar. Dit had ik maanden geleden al willen bereiken, maar in plaats daarvan heb ik de mieren slechts een zware tijd bezorgd. De verleiding was groot om steeds te kijken, maar dat heb ik beperkt weten te houden.

Het enthousiasme van voorheen was op 7 april weer in volle glorie hersteld. De Bravo koningin verruilde in gezelschap van twee werksters de drie vertrekken voor de donkere toegang, voor de duisternis hen opslokte en ze niet langer meer zichtbaar voor me waren.
Gelukkig voor mij kozen de andere koninginnen er voor om in één van de drie vertrekken te blijven, die elk van hen tot hun beschikking hadden. De Charlie koningin had nageslacht geproduceerd in de vorm van een enkele werkster. De Echo koningin had de sterkte uit weten te bereiden naar twee nanitici. Net als de Foxtrot koningin, maar hier zag ik dat één van de werksters een lichtbruine kleur had en nog niet uitgehard was. De Golf koningin bezorgde mij eigenlijk de enige domper. Ik zag wel broed, maar geen werksters.
Het was schitterend om de kleine werksters heen en weer te zien lopen. Voor mijn gevoel doelloos, want ze gingen een drietal centimeters heen en vervolgens weer snel terug. De buitenwereld leek voor mijn gevoel onbereikbaar ver voor hen en dat leidde tot nieuwe zorgen. Hoe moesten ze het voedsel nou vinden? Deze zorg bleek misplaatst, nadat ik een paar dagen later een dode werkster op enige afstand van de bierbekers vond! Het werd blijkbaar de hoogste tijd om weer regelmatiger met de paraffineolie aan de slag te gaan.
Twaalf dagen later zag ik bij de Bravo kolonie wel een werkster, maar de rest hield zich nog altijd verborgen in de gang. De Charlie koningin had naar schatting vier werksters. Het was een beetje lastig te beoordelen. De Echo koningin had er eentje meer en drie ervan waren bezig om een door midden geknipt insect te transporteren. Een prestatie van formaat en ik heb hier vol bewondering naar gekeken. De zeven werksters van de Foxtrot koningin hadden deze taak schijnbaar al eerder volbracht en leken er met z'n allen van te eten, terwijl de koningin bij het broed bleef zitten. Tegen het plastic in dezelfde kamer was ook een afvalhoopje verschenen. Bij de Golf koningin constateerde ik tot mijn teleurstelling nog altijd geen verandering.

Het is een heel verhaal geworden, maar ik hoop dat het jullie geboeid heeft weten te houden tot de laatste punt.
Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=7087.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 14:07, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - VIII

Bericht door Westdijk »

2014 - deel VIII
Naarmate de tijd verstrijkt begin ik de kolonies meer menselijke eigenschappen toe te dichten. Ik kan het niet helpen als ik ze gefascineerd aan het bekijken ben. De aanwezigheid van drie koloniën zorgt er voor dat er vrijwel altijd wel ergens activiteiten zijn te bezichtigen. Ja, het aantal is verder afgenomen.
Eind april heeft de kolonie Echo een nieuwe eigenaresse gekregen met tegelijk een link van deze site. Ze is dezelfde collega die de eerste werkster opmerkte. Helaas trof ik de koningin van wat kolonie Golf moest worden op elf juni bewegingloos op haar rug aan. Er was geen broed te zien en nu begin ik er aan te twijfelen of ik eerder wel broed zag. Ik heb haar niet opgevoerd aan de andere koloniën en het nest in de zon te drogen gezet. Warmte en direct zonlicht moeten met de schimmel in de buitenwereld afrekenen.

In de kolonie Bravo constateer ik de minste groei, als ik deze vergelijk met de andere koloniën. De koningin en de ruim tien werksters reageren ook nogal schrikachtig. Er blijkt maar heel weinig nodig te zijn om hen in beweging te brengen. Ook zie ik ze zelden in de buitenwereld. Elke prooi wordt steeds in mijn afwezigheid het nest ingetrokken en lijkt niet verder te geraken dan de gang. Een spinnetje dat ze geprobeerd hebben naar binnen te trekken blokkeert nu de toegang. Voor de mieren zal er vast ruimte zijn om er langs heen te kunnen, maar het brengt me wel aan het twijfelen of ingrijpen vereist is. Ik heb diverse malen in evenveel topics gelezen dat mieren openingen verkleinen. Alleen gebeurde dit voornamelijk met levenloos materiaal. Ik weet niet wat het gevolg is als ze daarvoor dode prooien gebruiken. Voorlopig laat ik het nog maar zo.

In de kolonie Charlie werken de mieren nauw samen op verschillende gebieden. Na ontdekking van een prooi in de buitenwereld keert een werkster meteen terug naar het nest om versterking op te trommelen. Vrijwel elke prooi wordt door meerdere mieren het nest in gesleept. Niet dat ik ze daarbij altijd dezelfde kant op zie lopen en werken ze af en toe elkaar zelfs tegen, maar uiteindelijk geraken ze altijd in het nest. Het is een lust om naar te kijken.
De naar schatting vijftien werksters hebben ook bewezen eigenzinnig te zijn. Achteraf moet ik constateren dat ik bij het boren van het gat van de buitenwereld naar het waterreservoir te dicht langs de onderste kamer heb geboord. Wat als een klein gaatje is begonnen en niet eerder door mij werd opgemerkt is aanzienlijk groter gemaakt en nu duidelijk zichtbaar. Zelfs de koningin maakt er gebruik van en heeft het waterreservoir als haar troonzaal in gebruik genomen. Het veranderd daarmee meteen in een droog nest. De werksters moeten nu noodgedwongen zelf het water transporteren. Het is merkbaar, omdat ik ze vaker van water moet voorzien dan bij de andere koloniën het geval is.

De kolonie Foxtrot vertoond de grootste groei. Al valt het tellen van het aantal werksters me vies tegen. Ik houd het om deze reden ook op 20+. De koningin zit met het broed en gevolg in het onderste vertrek, maar ook constateer ik dat in de volgende kamer altijd wel een paar werksters verblijven. Af en toe worden hier ook de poppen naar toe gebracht om later weer terug te worden verhuist. De reden daarvoor ontgaat me, maar ik denk dat het met de vochtigheid van het ytong te maken heeft. De werksters werken ook zelfstandiger. Als een werkster in de buitenwereld een prooi aantreft zal ze niet terugkeren naar het nest om de rest van haar zusters op de hoogte te brengen, maar meteen ermee aan de slag gaan. Ongeacht of het insect nu klein of groot is. In het verleden knipte ik insecten regelmatig in stukken. Nu gebeurd het nog maar incidenteel. Bij een langpootmug die voor transportproblemen zorgde en vervolgens door de werksters compleet werd genegeerd heb ik later bijvoorbeeld de poten en vleugel afgeknipt.
Bij alle drie de koloniën heb ik het afval in de buitenwereld in een ondiep gat gedeponeerd om de werksters er gezamenlijk toe te bewegen daar hun afval naar toe te brengen. De werksters hebben echter een andere mening en het experiment beschouw ik als gefaald.

Ik beschouw het als tijd om conclusies te trekken uit wat ik tot zover heb waargenomen. Ik kan het helaas niet als feiten presenteren, maar beschouw het om deze reden ook maar als een mening. Zelfs de in mijn ogen geringe omvang van het ytong is te groot. Wel ben ik van mening dat het goed te doen is om een koningin in een dergelijk nest een kolonie te laten stichten in plaats van de hier vaak geroemde reageerbuizen te gebruiken. Waarschijnlijk telt hier ook in belangrijke mate mee dat ik wel van knutselen houd en zo leer om te gaan met ytong. Al kunnen de drie vertrekken in aantal makkelijk worden terug gebracht naar twee vertrekken, waarvan er één vochtig is. Ook de omvang ervan mag in mijn beleving worden terug gebracht naar één kubieke centimeter of zelfs iets minder. Momenteel schat ik dat het de grootste kamer maximaal twee keer zo groot is. Ik heb gelukkig nergens geconstateerd dat er langdurige afvalhopen ontstaan in ongebruikte kamers, maar deze mogelijkheid blijft natuurlijk aanwezig.
Ik heb me zelf erop betrapt dat ik te complex denk. De van gaten voorziene deksels zijn inmiddels komen te vervallen. Ik heb geen verschil geconstateerd tussen paraffineolie die op een horizontale oppervlakte is aangebracht, als op een vrijwel verticale oppervlakte. De mieren komen er niet overheen. Ik gebruik een waterstaafje om de olie op de kraag van de bierbekers aan te brengen.
Ik ben aan het experimenteren met een andere watervoorziening, waardoor het voor mieren onmogelijk zal zijn om zich in het waterreservoir te nestelen. Voor deze test gebruik ik een deksel als schotel en heb in de onderzijde van een bierbeker een gat geboord. De voet van het nest rust op de bodem van de beker en sluit deze zo goed af dat er geen mier door kan komen. De schotel vormt tegelijk een extra barriëre voor mieren die besluiten de buitenwereld te willen uitbreiden naar mijn woonkamer.
Wat ik eerder bij toeval heb ontdekt pas ik nu ook toe. Elk toekomstig nest zal uit twee op elkaar rustende stukken ytong bestaan. Al blijkt het zagen van kleine stukken ytong lastiger te zijn dan ik me had voorgesteld en er zelden een keurige zaagsnede is te zien. Altijd breekt er wel ergens een stukje af. Visueel een ergernis voor mij, maar ik betwijfel of de mieren er last van zullen ondervinden. Het bovenste gedeelte blijft echter nu droog, terwijl het onderste stuk grijs van het vocht is. Om het laatste goed te kunnen zien wordt nu ook alleen maar het deel met de buitenwereld in thee gekleurd.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 7&start=20.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 14:04, 2 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - IX

Bericht door Westdijk »

2014 - deel IX

Het is weer tijd voor wat opnamen. Al blijf ik het een uitdaging vinden om bruikbare foto's te maken.

Afbeelding
Hier sleept een werkster van mijn voormalige kolonie Echo een prooi het nest in.

Mijn huidige kolonie foxtrot:
Hier nog eentje met een deksel.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Hieronder zal ik wat opnamen plaatsen van wat testobjecten voor een startende kolonie.

Een nog lopend project:
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Hier is de voorlopig laatste variant:
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Het aantal vertrekken zijn hier bij beide nesten terug gebracht naar twee. Ik vraag me af of mieren ondergronds rond willen kunnen lopen of dat een enkele gang voldoet, om me tegelijk af te vragen hoe ik dit moet gaan testen. De mieren praten niet terug als ik het aan ze vraag. :lol: Daarom heb ik verschillende wijzen toegepast waarop de gangen en vertrekken zijn vorm gegeven. Ik hoop het in de toekomst aan de door de mieren ontplooide activiteiten te kunnen zien.
Daarnaast ben ik tegelijk ook bezig met nesten met een veelvoud aan vertrekken, maar dat is meer voor een andere post.
Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 125#p51125
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel X

Bericht door Westdijk »

2014 - deel X

Het is weer even geleden, dus tijd om de vooruitgang van de drie koloniën te tonen.

Afbeelding

De kolonie Bravo die ten opzichte van de anderen in groei opmerkelijk achterbleef heb ik op 22 augustus geboost met poppen. Het vooruitzicht dat deze kolonie met slechts een klein aantal werksters de winter in zou gaan deed me namelijk twijfelen of er in een mogelijk slecht scenario genoeg mieren het zouden gaan overleven. Enkele tientallen poppen zijn in één keer naar deze kolonie verhuist. Eerst liepen de werksters er slechts over heen, maar spoedig begonnen twee werksters de poppen naar beneden te transporteren. Het was een boeiend gezicht. Vreemd genoeg deed de rest van de werksters niet mee tot zover ik kon zien. Reeds de volgende dag zag ik al een nieuwe werkster. De dag daarop kwamen de meeste poppen uit en werden de omhulsels in mijn afwezigheid naar de buitenwereld vervoerd.
Het boosten heeft binnen de kolonie voor een verandering gezorgd. Het lijkt erop dat de koningin de beschikbare tijd tot de winter nu optimaal wil gaan benutten door massaal eieren te gaan leggen. De werksters en de koningin nemen twee vertrekken in beslag en ook een deel van de gang. De eieren en poppen liggen tegen het plastic aan.
In de buitenwereld laten de werksters zich nog altijd sporadisch zien, maar ze werken wel altijd efficiënt. Binnen een half uur heeft er altijd wel een mier nieuw voedsel ontdekt. Het grootste aantal werksters in de buitenwereld waren acht stuks. Het was tijdens één van de weinige keren dat ik ze een prooi, in dit geval een vlieg, in veiligheid zag brengen. Soms heb ik bij deze kolonie wel eens het gevoel dat zij mij observeren dan andersom het geval is. Wachtend tot ik bijvoorbeeld naar de keuken vertrokken ben om het eten klaar te maken en dan zich in het spreekwoordelijke zweet te werken om de insect(en) de gang in te sleuren. In mijn gedachten elkaar tevreden aanstotend als ik de keuken verlaat en verrast naar de lege buitenwereld zie kijken. Ik kan er niet echt goed over uit hoe ze het doen, maar misschien begin ik ze echt te veel met mensen te vergelijken.

Afbeelding

Afbeelding

Voor de kolonie Charlie was boosten onnodig. De kolonie groeit goed en doordat ze hun intrek in het waterreservoir hebben genomen blijven de drie overige vertrekken en gang ook veel schoner dan bij de andere koloniën het geval is. Het komt de zichtbaarheid in ieder geval ten goede. Waar ik jammer genoeg zelf een beetje verandering in heb gebracht.
Alle drie de koloniën heb ik nu als schotels dienende deksels van bussen Pringles gegeven en gevuld met water. Het moet als een extra barriëre dienen voor mieren die besluiten dat de buitenwereld niet groot genoeg voor hen is. Ook was ik nieuwsgierig naar hoe lang het zou gaan duren voor het water geheel verdampt was, etc. Allemaal voorbereidingen voor als de bierbekers werkelijk te klein worden en ik een paar dagen van huis ben. Ik ga met regelmaat uit van het ergste en hoop er vervolgens het beste van, maar wat voorbereidingen treffen lijkt me nooit kwaad. Er is echter kalkaanslag verschenen waardoor ik minder zicht heb gekregen. Iets wat ik dus niet had voorzien. Er zijn natuurlijk schoonmaakmiddelen die hiermee kunnen afrekenen, maar dan moet ik de bierbeker optillen en daarnaast weet ik niet hoe agressief deze middelen reageren op het dunne plastic. Ik heb besloten om het dus maar zo te laten en de schotel met regelmaat te vullen met water. Iets wat altijd wat commotie veroorzaakt bij de mieren. Het water brengt waarschijnlijk de temperatuur in het waterreservoir naar beneden. De werksters leggen de eitjes in ieder geval bij de 'voet' van het reservoir en niet tegen de buitenkant. Als de eitjes wat groter zijn worden ze naar de laagst gelegen kamer getransporteerd waar ze verpoppen.
In mijn beleving bewegen de werksters zich in het waterreservoir ook actiever dan de andere 'ondergronds' bevindende mieren in de koloniën Bravo en Foxtrot. Ik zie ze met regelmaat rond lopen. Al moet ik wel tegelijk bekennen dat het voor mij bijzonder lastig is om een enkele werkster te midden van haar tientallen zussen te volgen. Ik kan dus niet met zekerheid zeggen dat ze helemaal rond lopen, maar ik constateer in ieder geval wel beweging.
De werksters zijn ook altijd aanwezig in de buitenwereld. Iets dat voor mij met regelmaat het bekijken waard is. Zoete appel en meloen worden goed aangenomen. De andere koloniën reageren hier opmerkelijk rustiger op. Laatst telde ik achttien mieren die binnen een kwartier op een stukje appel zaten.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

De kolonie Foxtrot groeit ook goed. Alle drie de vertrekken zijn in gebruik met de eieren en poppen tegen het plastic en de werksters in grote getallen er achter. Af en toe zit er ook een werkster tussen de eieren en poppen ingeklemd. Soms voor dagen. Ik heb er geen verklaring voor. Ergens bevind zich ook de koningin. Ik kan er vrijwel geen stukje ytong zien, dus met recht kan ik dan typen dat het er zwart en bruin ziet van de mieren.
De werksters verschijnen met regelmaat in de buitenwereld. Zoete appel en meloen worden wel aangenomen, maar zelf heb ik er hooguit zes werksters op gezien. Ze eten zich ook eerder een weg in bijvoorbeeld de appel. Het heeft er al een keer toe geleid dat een enkele werkster verder is gekomen dan haar zussen ooit is gelukt. Ik had het stukje verschrompelde appel verwijderd en op een schoteltje gelegd, terwijl ik lege omhulsels van poppen begon op te ruimen. Verrast bespeurde ik beweging en een eenzame werkster kwam uit de appel te voorschijn. Sindsdien gooi ik al het verzamelde afval ook niet meer meteen weg, maar wacht altijd even. De werkster werd weer snel met haar zussen herenigd. Al gebeurde het met merkbare tegenzin, want ik moest de appel terug leggen in de buitenwereld en wachten tot ze deze eindelijk verliet.
Ze hebben ook het waterreservoir ontdekt. De werksters hebben zich langs de pillendrukstrip weten te wringen. Ik zag hier een werkster rond lopen en probeerde deze eruit te krijgen door een klein beetje water erin te spuiten. Tot mijn verrassing kwamen er meteen vier werksters uitgelopen, waarvan er één al weer was terug gekeerd voor ik de pillendrukstrip had kunnen terug leggen. Sindsdien laat ik het maar zo en vul ik hier het waterreservoir met kleine hoeveelheden water tegelijk om te voorkomen dat ik mieren verdrink.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f=31&t=7087.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 14:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XI

Bericht door Westdijk »

2014 - deel XI
Mieren van de Messor familie worden onder andere geroemd vanwege de verschillende grootte die de werksters tellen, maar ik constateer dit in mindere mate ook bij de kolonie Bravo. Na het boosten zag ik later werksters rondlopen die zichtbaar groter waren dan de andere werksters. De omstandigheden voor mieren in hun natuurlijk habitat moeten dus veel beter zijn. Eigenlijk verbaast het me niet, maar het deed me in het begin wel even de wenkbrauwen fronzen. Je vraagt je dan meteen af waarin je te kort schiet, maar de lijst werd in mijn gedachten al snel te lang en te onoverzichtelijk. Wat heb ik nog veel te leren.
Ik bracht per ongeluk de kolonie in verhoogde staat van opwinding toen een deurtje van het dressoir waarop het formicarium staat aan mijn hand ontglipte en dicht viel. Het was bepaald geen harde klap, maar de trillingen die ermee gepaard gingen brachten de mieren in rep en roer. De buitenwereld lag er opeens verlaten bij. Alle broed werd onmiddellijk verplaatst naar het laagst gelegen vertrek en zelfs de koningin zag ik door de gang lopen, voor ze in de groep opging. Het was letterlijk een krioelende massa van mieren. Geweldig om te zien, maar een beetje schuldig hierover voelde ik me wel. Het moet een schokkende ervaring voor de hele kolonie zijn geweest.

Voor de kolonie Charlie betekende het aanbreken van het najaar geen merkbare afbouw in activiteiten. De koningin omringt door talrijke dochters verblijft nog altijd in het voormalige waterreservoir. De kolonie Charlie dijde verder uit en nu worden ook de kamers in het ytong gebruikt. Ik heb de groei van de Lasius niger onderschat. Het is misschien ook reden om mijn eerdere aanname dat twee kamers genoeg zijn voor het eerste jaar in twijfel te trekken. Twee van de drie koloniën lijken immers meer ruimte nodig te hebben dan de drie vertrekken van elk formicarium op het moment kunnen bieden.

September was een warme maand. Het gaf de koningin van de kolonie Foxtrot een impuls om na een rustigere periode weer volop aan de leg te gaan. Bij het begin van oktober zag ik dan ook tientallen poppen tegen het plastic aanliggen. Gebrek aan ruimte heeft de werksters gedwongen om op zoek te gaan naar meer verblijfruimte, want ik zie nu steeds meer werksters in het waterreservoir. Het gebeurd dus in een omgekeerde volgorde dan bij de kolonie Charlie het geval is. Heel leuk om te aanschouwen. In het begin zaten ze nog allemaal tegen het plafond van het waterreservoir aan, omdat er op de bodem van de bierbeker een laagje water lag, maar dat is inmiddels opgedroogd. Ik vul het ook niet meer langer aan waardoor de mieren hier zich nu ook meer vrijer kunnen bewegen. Zonder dat ze bang hoeven te zijn dat een nieuwe golf van water hen van het ytong spoelt en ze moeite moeten doen om zich in veiligheid te brengen.

Eigenlijk had ik het voornemen gehad om in september al te beginnen met het afbouwen van het aanbod van voedsel en de formicariums te verplaatsen naar een ander vertrek van mijn woning met een lagere temperatuur. Het plan is nu een maand uitgesteld. Ik merk wel dat de variëteit aan insecten buiten minder wordt. Als ik zwaaiend met mijn schepnetje door het gras en kruidachtige planten heb gelopen tref ik steeds minder soorten aan in het net. Het voer dat de mieren krijgen wordt hierdoor wat eentoniger, maar dat wissel ik nu meer af met een stuk appel, peer of meloen.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 125#p51125.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 13:56, 2 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XII

Bericht door Westdijk »

2015 - deel XII
Het oorspronkelijke plan om pas eind februari begin maart de mieren uit de diapauze te halen liep voor de kolonie Bravo anders. Ik raakte bezorgd vanwege de tientallen dode werksters in de buitenwereld en heb om deze reden op 29 januari het formicarium na drie maanden uit de koelkast gehaald en in de berging gezet. Daar liep de temperatuur voor de mieren op van 5°C in de koelkast tot ongeveer 9-11°C. Het betekende voor de dieren een aanzienlijke verandering, want ze werden een stuk actiever. In plaats van een enkele, traag voort bewegende werkster verschenen er nu meer. Voor het schoonmaken ben ik eerst met een pincet aan de slag gegaan, want er lagen zoveel lichaampjes. Ik schat dat veertig werksters het niet hebben overleeft. Even vreesde ik ook dat de koningin het niet had overleeft, maar het bleek het achterlijf van een vlieg te zijn dat onder de doden lag. Ook de mieren begonnen met schoonmaken en gooiden in de dagen erna meer troep op hoopjes, die ik vaak in een enkele keer met het pincet kon opknijpen. Deze samenwerking beviel me wel. Daarna heb ik heel voorzichtig met een wattenstaafje ook het plastic van de bierbeker om de buitenwereld schoon geveegd. Lege cocons, resten van prooidieren en overleden mieren plakten er tegen aan. Het stukje meloen zagen de mieren als meer dan alleen een voedselbron, want toen ik het eruit pakte plakte er aan vrijwel alle kanten afval aan. De kolonie heeft water, suikerwater en insecten gekregen als start voor wat ik hoop dat een groeizaam jaar zal zijn.
Een week later is de beker naar de hobbykamer verhuist waar overdag een iets hogere temperatuur is, maar het ‘s nachts weer afkoelde.

Voor de kolonie Charlie veranderde niets. Hier en daar zag ik ook wel een paar dode werksters in de buitenwereld liggen, maar dit baarde me weinig zorgen. Dagelijks vulde ik het water aan en daar bleef het dan bij. Halverwege de maand februari heb ik de kolonie Charlie naar de berging laten verhuizen voor het een week later in de hobbykamer belandde. Pas tegen deze tijd baarde deze kolonie me plotseling wel zorgen. In het begin zag ik niet goed wat de werksters aan het doen waren, maar het bleek dat ze delen van dode werksters naar de buitenwereld transporteerden. De paar volle vertrekken raakten langzaam leger en ik begon het ytong weer te zien. Het had er echter ook mee te maken dat de derde kamer en het waterreservoir weer in gebruik werden genomen. Af en toe vang ik een glimp op van de koningin. Toch heeft de kolonie gevoelige verliezen geleden. Vandaag, 11 maart, schat ik dat de kolonie ruim zestig werksters heeft verloren. Toch verbaast het me nog hoeveel mieren er zijn overgebleven. Misschien heb ik wel hopeloos onderschat hoeveel eieren de koningin het afgelopen jaar heeft geproduceerd.

Inmiddels het ergste vrezend had ik ruim een week later ook de kolonie Foxtrot naar de berging gebracht. De maanden in de koelkast waren voor het oog probleemloos verlopen. Een enkele keer is een werkster aan de wandel gegaan en liep op de buitenkant van de bierbeker rond.
Naast een paar dode werksters zag ik echter ook veel omhulsels van poppen. Alles werd keurig naar de rand van de beker gebracht en daar losgelaten. Ik had er dagelijks werk aan om het op te ruimen. De grote hoeveelheid werksters in de drie kamers maken het me onmogelijk om zelfs maar een schatting te kunnen maken waar de koningin zich bevind. Ik heb nog geen eieren gespot, dus het enige wat me rest is afwachten.

Alle drie de koloniën zijn begin maart naar de woonkamer verhuist. Het lekkere weer buiten had er uiteindelijk voor gezorgd dat de temperatuur in de hobbykamer ook aanzienlijk was gestegen.

De winter heb ik gebruikt om een aantal formicariums te maken. Eigenlijk ben ik nog steeds met eentje bezig. Het aanzienlijke pakket eieren van de kolonie Bravo deed me besluiten om deze kolonie te gebruiken om een formicarium te testen of deze uitbraakgevoelig is. Ik heb de barriëre van olie op de bierbeker al dagen voor het aanbreken van tien maart niet meer ververst en het restant op tien maart weg geveegd. Gedurende de vroege ochtend heb ik de gehele bierbeker in het formicarium gezet. De buitenwereld voor de kolonie is nu aanzienlijk groter geworden.

Het was een leuke thuiskomst. Na eerst een potje met gevangen spinnetjes in de vriezer te hebben gezet, om later voor de mieren als voedsel te dienen, wierp ik een blik in de bak. De mieren waren de omgeving aan het verkennen. De donkere lichaampjes steken goed tegen de door mij gebruikte kleuren af.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Nieuwsgierig haalde ik het karton aan de buitenkant van de bak weg om een korte blik in het nest te kunnen werpen. Het is niet bepaald de beste foto die ik hiervan heb kunnen maken. Eerder de minst slechtste, maar jullie zullen het ermee moeten doen. Het wazige deel op het glas zijn een paar druppels lak die in het nest zijn beland. Iets waar ik pas dagen later na mijn laatste post bij het onderwerp formicaria achter kwam. :oops:

Afbeelding

Ik betwijfel of de kolonie op kort termijn zal verhuizen, maar mochten de verkenners het nest goedkeuren en de verhuizing op gang brengen dan hoop ik daarbij aanwezig te zijn.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 129#p51129.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 13:54, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XIII

Bericht door Westdijk »

2015 - deel XIII
Nieuwsgierigheid en interesse deze hobby heeft er toe geleid dat op kort termijn de kolonie Bravo ergens anders terecht komt, dus ik concentreer me in het blog verder op de twee overgebleven koloniën Charlie en Foxtrot.

De groei van de koloniën heeft er toe geleid dat ik over ben gegaan tot een verhuizing. Een grotere versie van de oorspronkelijke plastic bierbeker fungeert als het nieuwe onderkomen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor de kolonie Foxtrot ben ik aan de slag gegaan om het nieuwe nest er naast te zetten en met elkaar te verbinden door middel van een stukje katoen. Deze werkzaamheden brachten helaas echter zoveel stress voor de mieren met zich mee dat ze naar de diepst gelegen vertrekken vluchtte en het een hele tijd duurde voor ze zich weer in de buitenwereld lieten zien.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Deze opzet had slechts een heel mager succes bij de kolonie Charlie. Af en toe wandelde een werkster door het uitgestrektere gangenstelsel van het nieuwe nest voor ze weer terugkeerde. Ik probeerde hen met voedsel, suikerwater en water over te halen, maar de mieren leken de langere tocht voor deze benodigdheden gewoon te accepteren. Het was wel weer leuk om ze alles naar het oude nest te zien dragen! Het oude nest verlichten maakte het leven voor de kolonie misschien wel oncomfortabel, maar blijkbaar nog altijd dragelijk. Daarna heb ik het eigen hand genomen en de hele opzet tijdelijk naar een aquarium verhuist waarin ik een eventuele uitbraak makkelijk in de hand zou kunnen houden. Het verwijderen van het ytong uit het oude nest verliep gemakkelijk en ik legde het geheel in de buitenwereld van het nieuwe nest. De mieren pakten de gedwongen verhuizing met de nodige haast op. De vele eieren en cocons verstopten al snel de toegang, waardoor het meeste werk op de al reeds in het nest aanwezige mieren terecht kwam. De volgende ochtend was de kolonie geheel over.

Afbeelding

Wat je op de foto's kan zien is dat de formicariums in bakjes met water staan. Met een paar dagen afwezigheid en warm weer in het vooruitzicht had ik aanzienlijk minder vertrouwen in de paraffineolie en om deze reden ben ik over gegaan op een waterbarriëre. Het bevalt me eerlijk gezegd wel.

De kolonie Charlie heeft alle vertrekken in gebruik genomen. Het is leuk om te zien dat de mieren gebruik maken van de verschillende mogelijkheden waar ze het broed gedurende de verschillende fases die het doorloopt onderbrengen. Het gangenstelsel stelt de werksters in staat meer te lopen zonder zich te hoeven tonen in de buitenwereld. Iets wat voorheen, in mijn beleving, in het oude nest minder het geval was. In de buitenwereld ligt heel weinig afval. De werksters kiezen voor de langere en zwaardere weg om alles zo ver mogelijk van het nest vandaan te transporteren.

Bij de kolonie Foxtrot blijven vijf vertrekken in het van kleur voorziene deel geheel leeg en de gang hier tussen word ook zelden bewandeld. Het afval word keurig naar de oppervlakte gebracht, waar een afvalhoop aan het ontstaan is, die ik met tussenpozen weer kleiner maak. Met regelmaat nemen de werksters zelfs de moeite om insecten omhoog te slepen en over de rand te kieperen. Je staat er verstelt van als je bijvoorbeeld een leeg gevreten bij rond ziet drijven, maar helaas ben ik alleen bij kleinere insecten hier getuige van geweest.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 035#p54035
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 13:51, 2 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
tempant
Lid
Berichten: 209
Lid geworden op: 28 december 2013
Locatie: Gent
Gender:
Leeftijd: 40

Re: Blog

Bericht door tempant »

@Westdijk: ik wilde graag een opmerking geven bij je blog, maar bovenstaande link lijkt niet te werken? :?
Lasius niger • Lasius flavus • Lasius umbratus • Myrmica rubra
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XIV

Bericht door Westdijk »

2015 - deel XIV
Een minder lang verhaal ditmaal, maar ik wilde het toch graag met jullie delen. Het is niet mijn prestatie, maar toch wel een beetje trots op de toekomstige groei van de kolonie Foxtrot. De koningin doet haar best.
Het blijft me verbazen hoe weinig werksters in de buitenwereld lopen als je kijkt naar hoeveel mieren zich in het nest bevinden.
Afbeelding
In het droge, gekleurde gedeelte van het nest is een vertrek met poppen zichtbaar. In het vochtige gedeelte, linksonder, liggen tientallen eieren. Het is wat lastig te zien.
Afbeelding
Een beetje opgeschoven met mijn fototoestel om meer van het droge nestgedeelte in beeld te brengen.
Afbeelding
Hier worden nog twee kamers zichtbaar met poppen.
Afbeelding
Een paar poppen lijken hier klaar te liggen voor transport naar één van de vier vertrekken. Een beetje lastig om iets op de foto te zetten zonder dat je het zelf daadwerkelijk ziet. ;)
Afbeelding
Het vierde en laatste vertrek met poppen. Tegen het plastic aan, begraven onder de poppen, bevind zich een werkster.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 035#p54035.
Laatst gewijzigd door Westdijk op 07 nov 2015, 13:49, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XV

Bericht door Westdijk »

2015 - deel XV
De groei van de kolonies Charlie en Foxtrot verrassen me. Eerst stond ik nog in dubio of de nieuwe nesten te groot zouden zijn, maar deze twijfel is nu volledig verdwenen. Bij beide koloniën zijn inmiddels alle vertrekken in gebruik genomen.

Ik voorzie de mieren van een gestage stroom aan zelf gevangen insecten. Zelfs de vriezer laat ik er niet meer aan te pas komen, omdat de werksters een duidelijke voorkeur zijn gaan tonen voor vers van het veld. Ik weet dat er gevaren aan zijn verbonden, maar deze ben ik bereid te accepteren. De mieren waren bovendien mijn ingevroren insecten gaan vermijden of brachten deze rechtstreeks naar de afvalhoop.

Afbeelding

Een afgesneden plak van een kers werd graag geaccepteerd. Ik heb hier meerdere foto’s van gemaakt, maar de duidelijkste opname was bij de kolonie Foxtrot.

Afbeelding

Afbeelding

Even later verwisselde een groot aantal werksters van de kolonie Charlie de interesse voor de kers in interesse in een spin. Het ongelukkige beestje was de verkeerde woning binnen gewandeld. Tegen de tijd dat ik het web had weg geveegd en mijn handen had gewassen was de overmeesterde spin inmiddels al naar de toegang tot het nest gesleept.

Afbeelding

Afbeelding

Meer opnamen van de kolonie Charlie

Afbeelding

Afbeelding
Hier kan je zien hoe de werksters een probleem met het licht aanpakken. Beide kolonies worden niet verduisterd. Ik vermoed dat de koningin in het onderste vertrek verblijft waar de mieren resten van prooidieren en lege poppen tegen het plastic hebben aangebracht.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Opnamen van de kolonie Foxtrot

Afbeelding
Tenslotte nog een paar opnamen van de nieuwe verblijfplaats van mijn voormalige kolonie Bravo. Ik dacht maar eens met het nest te beginnen.

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 7&start=30
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XVI

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XVI
In de maand oktober ging de kolonie Charlie de koelkast in. Voor de kolonie Foxtrot had ik met een paar dagen verschil dezelfde voorbereidingen getroffen, maar het plotselinge prachtige weer verdreef de koude. De mieren werden actiever en het mooie weer hield aan. Ik begon de kolonie maar weer van insecten voorzien. Op een later moment laat ik ze maar weer opnieuw van de woonkamer, naar de hobbykamer en tenslotte de berging verhuizen.

Het was twintig februari en de diapauze voor de kolonie Charlie verklaarde ik als een soort god van de seizoenen voorbij. Ik heb helaas geen superkrachten die ik wel aan de goden toeschrijf en ik liep dus met de kolonie in mijn handen voorzichtig de trappen af naar de berging. Daar was de temperatuur gedurende deze tijd van het jaar ongeveer elf tot dertien graden Celsius. Een vrij constante temperatuur dus. Bij het neerzetten van het formicarium zag ik dat de warmte van mijn handen al voldoende was om de afzonderlijke bolletjes van kluwen werksters in de vertrekken in beweging te brengen. Langzaam waagden drie of vier werksters zich in de gangen. In de overige kamers waar ik mijn handen niet om heen had geslagen lagen bewogen de werksters zich zo op het oog niet. Ondanks dat mijn lopen met het formicarium hen toch enigszins door elkaar moet hebben geschud. De volgende dag zag ik al tientallen werksters in de buitenwereld en de overige werksters waren overal in de vertrekken en gangenstelsel te zien. De bolletjes van mieren hadden zich ontkluwd. In de dagen erop werden gedeelten van gestorven werksters in de buitenwereld of over de rand van de plastic koekdoos gegooid. Het waren er gelukkig veel minder dan afgelopen jaar het geval was. Iets wat ik nu eraan terug denk wijt aan vochtigheid. Tijdens de vorige winter had ik aanzienlijk meer druppels water in het nest van ytong gezien dan nu het geval is geweest.

Op negenentwintig februari haalde ik de kolonie Foxtrot uit de koelkast. Ook hier waren de geleden verliezen minimaal, maar daarentegen verschenen er veel minder werksters in de buitenwereld. De kolonie had beslist geen haast om weer te ontwaken en massaal op zoek te gaan naar voedsel. Gedurende de paar weken in de berging komt tot zover ik kan zien hier slechts heel langzaam verandering in.
Ik begon met het geven van suikerdeeg met af en toe een insect. Het weer werkte ook nog niet echt mee om buiten op zoek te gaan naar levend voer.

De kolonie Charlie verhuisde op elf maart van de hobbykamer naar de woonkamer en op dertien maart naar zijn definitieve plek. Eerder dan mijn bedoeling was, maar het prachtige weer van de afgelopen dagen had de temperatuur in de hobbykamer verder laten oplopen tot het geen nut meer had om het daar nog langer te laten staan.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
De gracht was in de voorbereiding gevuld met water om te voorkomen dat de mieren een uitstapje maken naar de rest van de woonkamer. De grootte van de plastic koekdoos stelde me in staat het gehele formicarium in de buitenwereld van het nieuwe formicarium te plaatsen.

Afbeelding

Afbeelding
Ik heb een doos gebruikt om een deel van het toekomstige nest te verduisteren.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
De toegang tot de rest van het nest heb ik met een enigszins in vorm geknipte gum afgesloten.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Het eerste wat van belang leek voor de werksters was de grootte van de buitenwereld verkennen en ze gingen meteen aan de wandel tot ze op de barrière van water stuitte. Langs de waterkant lopend hebben de mieren heel wat rondjes afgelegd. Het was fascinerend om ze overal te zien lopen. Ik heb daar nog een paar opnamen van gemaakt en hieronder gezet.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 7&start=30
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XVII

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XVII
De werksters van de kolonie Foxtrot hebben meer tijd nodig gehad voor ze actief op zoek gingen naar voedsel en water. Het duurde op een gegeven moment zelfs zolang dat ik me een beetje zorgen begon te maken om de slome instelling. Pas na half maart begon hier verandering in te komen. Er verschenen meer werksters in de buitenwereld, ze bestreken een groter gebied dan de paar centimeter rond de toegang en gedroegen zich ook actiever.
Afbeelding

Afbeelding
Op 27 maart is de kolonie naar de woonkamer verhuist. Ik heb de werksters stukjes appel aangeboden. Het afgelopen jaar toonden ze er steeds slechts even interesse voor tot het vrijwel was uitgedroogd, maar nu weigeren ze zelfs de verschrompelde stukjes appel met rust te laten. Het is dan ook de reden waarom ik wacht op het juiste moment om de restanten appel te verwijderen.

De kolonie Charlie heeft een buitenwereld die geheel bestreken word door de werksters. Ik zie ze van de bodem tot op het deksel waar de gracht hen tot zover nog altijd een halt toe roept. Het is bijzonder boeiend om er naar te kijken en om deze reden jammer dat het oude formicarium er nog altijd in staat. Achteraf bekeken had ik eerder moeten stoppen met het vullen van het waterreservoir om de kolonie onder meer druk te zetten om te verhuizen. Voor mijn gevoel gebeurde er een hele tijd weinig tot niets in deze richting. De mieren hadden het drukker met het zand. Ik dacht dat ik alles goed in de lak had gedrukt, maar de werksters bewezen al spoedig het tegendeel. Ik zie nu overal op de bodem korrels zand liggen en aan de voet van de boomwortel en rotsen ontstonden kleine openingen. Gelukkig had ik deze wel goed vast gelijmd, want in slechts een paar van deze openingen zag ik werksters verdwijnen en bijna even snel weer verschijnen. Ik maak daar uit op dat deze te ondiep zijn voor de mieren om er daadwerkelijk in te trekken. Toch parelde even het zweet op mijn voorhoofd. Het was een nachtmerrieachtig scenario dat wel tijdens het gehele project in mijn achterhoofd speelde. Ik heb er gelukkig nog geen bewijzen voor gezien dat de mieren zich een weg door de tegellijm hebben weten te banen.
Afbeelding

Afbeelding
Ik zag de werksters over de zand, grind, rotsen, boomwortel, paddenstoelen en natuurlijk het glas lopen om voedsel te vergaren. Voor een zilvervisje betekende de grotere buitenwereld voorlopig uitstel van het onvermijdelijk en voor mij teleurstelling. Het leest nu waarschijnlijk als iets verschrikkelijks, maar ik was gewend dat de mieren binnen een paar tellen hadden ontdekt dat er levend voedsel was los gelaten om binnen een paar minuten genoeg versterking te hebben opgetrommeld om deze prooi te overmeesteren. Het was nu saai om het gade te slaan. Het zilvervisje ontweek in de dagen daarop de mieren met korte sprinten en wist zijn leven op deze wijze met dagen te rekken. Op een gegeven moment zag ik het beestje niet meer en neem gemakshalve aan dat het uiteindelijk toch ten prooi is gevallen aan de werksters. Het was voor mij wel meteen een leer om voorzichtiger met levend voer om te gaan. Spinnetjes belanden nu bijvoorbeeld half dood in het formicarium.
Afbeelding
Het suikerdeeg geef ik nog altijd, maar nu verspreid over een paar pillendrukstrips en deze verplaats ik op onregelmatig momenten. Een snelweg van mieren is wel leuk om naar te kijken, maar deze ontstaan snel genoeg als de werksters de nieuwe locaties weer hebben ontdekt. Het houd ze voor mijn gevoel actiever.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Een deel van het nieuwe nest dat toegankelijk was kon tot mijn frustratie op weinig interesse van de mieren rekenen. De werksters staken merkbaar meer moeite om voorbij de gum te komen die als een stop moest fungeren. Hoe het precies is gegaan is mij nog altijd onduidelijk, maar op een dag zag ik verscheidene werksters in het nest waar ik ze nog niet wenste. Het was voor mij makkelijk te volgen, omdat dit deel van het nest niet is afgedekt. In de dagen erop verschenen er meer werksters in de gangen en vertrekken en ik paste daarop mijn plannen maar aan. Ik begon het ytong te bevochtigen en verwijderde de gum om te zien of dit wel resultaat had. In de boomwortel begon een route te ontstaan waar de mieren in steeds grotere getale gebruik van maken om naar boven te komen of naar beneden te gaan. In de dagen erop werden diverse vertrekken van het nieuwe nest in gebruik genomen en zelfs wat broed naar toe getransporteerd. Daarop verschoof ik de doos om dat gedeelte van het nest te gaan verduisteren. Ik hoop het daarmee nog aantrekkelijker te maken voor de mieren.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 790#p60790
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XVIII

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XVIII
De kolonie Charlie is in zijn geheel in het nieuwe formicarium getrokken. Al is het niet geheel zoals ik het zelf voor ogen had. Het was oorspronkelijk mijn bedoeling geweest om, vanaf de achterzijde van het formicarium gezien, aan de linkerkant te beginnen, dan het midden open te stellen en pas dan het gedeelte aan de rechterkant. In plaats daarvan trokken inderdaad een paar werksters in het voor hen bestemde deel, maar de rest wist zich toegang te forceren tot het andere gedeelte en het eindresultaat is dat er mieren nu zowel links als rechts zitten en alleen het middelste gedeelte nog miervrij is. De strippen plastic werken tot zover uitstekend.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

De werksters lopen door de boomwortel en dat is enorm leuk om te zien. Wat me wel verrast is dat ik hier door de openingen in het schemerdonker een groepje van tientallen mieren op een kluitje kan onderscheiden. Wat ze daar buiten het feitelijke nest doen is me nog onduidelijk.
Afbeelding

De route door de boomwortel is ook geen vaste route voor de mieren. Hier opnamen van een groepje werksters die over de wortel heen lopend voedsel transporteren.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 790#p60790
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XIX

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XIX
Ik wil mijn tot zover opgedane ervaringen met het formicarium met jullie delen. Het ytong, ingekapseld door glas, lijm, tempex, tegellijm, verf en lak, blijk ik veel minder vaak te hoeven bevochtigen dan bij mijn andere formicariums het geval was/is. Ik ben nu dan ook voorzichtiger geworden met het vullen van de waterreservoirs.
De lijm op het vochtige blok ytong is wit uitgeslagen. Ik heb geen idee of deze verkleuring slechts oppervlakkig is of dat ik er meer achter moet zoeken.
Aan weerskanten van de boomwortel zijn tijdens het maken van de buitenwereld een soort nissen ontstaan. Achteraf gezien was dat geen meesterzet van mij geweest. De werksters deponeren het afval steeds verder, waardoor het voor mij lastiger word om het afval af te voeren. Mocht ik het ontwerp overnieuw maken dan zou ik deze nissen zou breed hebben gemaakt als mijn hand is.
Afbeelding
De gracht vormt een goede barrière. Er begint echter een soort stoflaag op het water te ontstaan, dus hier moet ik wel wat aan gaan doen. De zwarte kleur van het rubber dat is gebruikt om de gracht waterdicht te maken maakt het bijzonder lastig om te zien of de werksters afval in het water deponeren. Mochten de mieren dat wel doen dan is het afval meteen naar de bodem gezonken, want ik heb nergens pootjes, vleugels, schilden, etc. van insecten zien drijven. Deze vind ik wel terug in de kleine afvalhopen op de bodem van de bak.
In het begin voegde ik dagelijks dertig tot veertig ml water toe. De temperatuur buiten is opgelopen en dat heeft ook effect gehad op de warmte in de woonkamer. De hoeveelheid water dat ik toevoeg om het waterverlies te compenseren is dan ook bijna verdubbeld.
De enige mieren die tot zover uit de bak zijn ontsnapt heb ik zelf per ongeluk geholpen. Als ik namelijk opnamen met mijn fototoestel probeer te maken dan kom ik onbewust weleens te dicht bij de mieren en de rakkers liften dan mee. Sindsdien bekijk ik het fototoestel ook van alle kanten voor ik het weg zet.

Afbeelding

Afbeelding
Een paar stukjes verorberde appel.

Afbeelding
Als je de restanten appel niet snel genoeg weg haalt dan blijft er rotzooi in de buitenwereld over.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Ik heb een mier ter dood veroordeeld. Ik zag een werkster lopen in de nabijheid van de kolonie Foxtrot en ging er om deze reden vanuit dat de mier bij deze kolonie hoorde. Het gebeurd af en toe wel eens dat een werkster naar beneden valt, in het water beland en tenslotte de kant bereikt. De werksters probeerden tot nu toe altijd meteen weer terug te komen in het nest. Groot was mijn verbazing toen de kolonie in rep en roer raakte en mijn ongelijk bewees. Het was op dat moment dat ik mij herinnerde een paar minuten er voor onaangenaam te zijn verrast door een grote vlieg, die ik aan de kolonie Charlie had gevoerd. Het roerloze met mieren bedekte beestje begon plotsklaps met zijn vleugels te flapperen, op zijn rug liggend snel rond te draaien en lanceerde met krachtige vleugelslagen diverse werksters. Ik hoorde de lichaampjes tegen het glas klappen met zachte tikken. Eentje belandde zelfs buiten de bak! Ik vermoed nu dat het er toen twee werksters waren gelanceerd. Ik had nog nooit zoiets gezien.

Afbeelding
Één stukje gaas dat ik heb gebruikt voor een waterreservoir blijkt minder geschikt te zijn dan tijdens een eerdere test tijdens het maken van het formicarium het geval is geweest. Ik zag er mieren opvallend drukdoenerig er om heen hangen en besloot het eens nader te gaan bekijken. Meestal gebeurd dit nadat ik water had gegeven, want de mieren toonden vanaf het begin interesse voor de aan het gaas hangende druppels. Alleen kon dat nu niet het geval zijn. Ik zag nog net een werkster met wat volgens mij broed was door het gaas gaan. Het gaas voor het andere waterreservoir bevat een nog kleinere maaswijdte en houd de werksters wel op efficiënte wijze tegen. Tot een paar weken geleden vulde ik nog regelmatig het eerste besproken reservoir aan met water tot het ytong van vochtig in nat veranderde en ik besloot tijdelijk ermee te stoppen. Zoals het er nu naar uit ziet, als ik naar de activiteiten van de mieren kijk, misschien wel permanent en zal ik het andere waterreservoir meer in gebruik gaan nemen zodra het eerder besproken stuk ytong zichtbaar is opgedroogd.

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 7&start=30
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XX

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XX
Een onaangename verrassing bij de kolonie Charlie wachtte mij bij thuiskomst. Ik had voor vertrek deze keer de gracht tot de uiterste rand gevuld met water en zag nu een hoeveelheid water op de bodem van de bak liggen. Het zand oogde donker van de nattigheid en de mieren hadden het hogerop gezocht om er geen last van te ondervinden. Een paar vellen keukenpapier bleek voldoende te zijn om het vocht op te nemen, maar het duurde zeker een dag of drie voor ook het zand weer droog was. Het waterpeil in de gracht was verscheidene millimeters gedaald, maar dat was het. Het opgedroogde spoor van waterdruppels op het glas leidde me naar naar de enige plek waar het water vandaan was gekomen en toen raakte ik een centimeter of drie voor het bereiken van het open deksel het spoor bijster. Ik voel me net een detective. Het enige dat ik kan bedenken is dat het deksel uit twee stukken bestaat, de minimale ruimte er tussen, tot zover niet opgevuld met lijm voor een capillaire werking heeft gezorgd. Het is een onbevredigend antwoord, maar ik vul het water weer zoals gebruikelijk aan, alleen niet meer helemaal tot de rand. We zijn nu ruim een week verder en ik merk tot zover geen gevolgen. De beschermende laag lak over de tegellijm heeft zijn werk goed gedaan.
De mieren liepen al snel over het keukenpapier, dat zijn werk nog deed met het opzuigen van het water. Ze vertraagden het werk aanzienlijk en kregen zelfs als beloning de insecten die ik eerder zwiepend met mijn netje door het gras had gevangen. Ik heb er geen foto’s van genomen, want op het moment dat ik het water zag onderging ik een kleine paniekaanval om daarna meteen aan de slag te gaan met opruimen.

De koningin van de kolonie Foxtrot heeft haar tijd de afgelopen weken goed benut.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.

Afbeelding

Afbeelding
Hier stelde mijn fototoestel scherp op de dichtstbijzijnde mieren, iets wat eigenlijk niet de bedoeling was.

Afbeelding

Afbeelding
Terwijl ik eigenlijk dit probeerde vast te leggen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Deze post wil ik tegelijk gaan gebruiken om de blog met een kolonie van Lasius niger uit te breiden. Het afgelopen jaar, 17 juli 2015 om precies te zijn, had ik tijdens de bruidsvlucht een viertal prinsessen zonder vleugels gevangen. De helft ervan raakte ik nog dezelfde dag kwijt toen bij thuiskomst bleek dat het deksel van het bakje tijdens het fietsen was open gegaan en zij van deze gelegenheid wijselijk gebruik hebben gemaakt om te ontsnappen. Het overgebleven paar prinsessen heb ik elk in een formicarium in een plastic bierbeker ondergebracht. Voor de eerste maal kon ik gebruik maken van een recent ontwerp en testen of alle wijzigingen daadwerkelijk verbeteringen waren. Al ging het grootste deel van de formicariums schuil onder de papieren koffiebeker die ik gebruikte als verduistering.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Geen van hen kreeg voorlopig een naam of aanduiding. Een prinses met een ingedeukt gaster trof ik ruim twee maanden later dood aan. Al vermoed ik gezien de staat waarin ze verkeerde dat ze al veel eerder was overleden. De andere mier had een klomp eitjes en paniekerig rondlopende nanitici en ik heb de kolonie prompt Hotel gedoopt. Een tijd geleden ben ik aan de gang gegaan met het NAVO alfabet, voor degenen die zich afvragen waarom ik in hemelsnaam voor Hotel heb gekozen.
Ik moet bekennen dat ik nu veel beter in staat ben te genieten van deze opgroeiende kolonie, nu ik ook grotere kolonies heb om naar te kijken. Het verlangen om te willen kijken wat de papieren beker aan het zicht onttrok was er nog wel, maar nu veel minder en makkelijker te weerstaan. Wekenlang vulde ik het water in de reservoir met regelmaat aan zonder enige activiteit in de buitenwereld te zien. Het was dan ook een geweldig moment om een kleine werkster in de buitenwereld rond te zien lopen voor het nog geen tien tellen later weer uit het zicht verdween. De toegang tot het nest werd gedurende het jaar verkleind door de werksters met de restanten van opgepeuzelde insecten. Misschien iets om de volgende keer opzettelijk te verkleinen, zoals ik ook bij reageerbuizen heb gezien met een rietje en watten.
De diapauze verliep zonder veel problemen, maar ik constateerde wel schimmel in de buitenwereld. Al leek het de mieren weinig te deren. Eenmaal uit de koelkast duurde het langer dan ik gewend was van eerdere ontwerpen voor de schimmel weg was getrokken. De koningin is na het toenemen van de temperatuur goed aan de leg gegaan en ik bevoorraad de kolonie met een gestage stroom aan insecten, terwijl de pillendrukstrip gevuld blijft met suikerdeeg.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Ik weet niet of de mieren ingenieus zijn of dat de werksters bij toeval de los geknipte kop van een hoornaar op deze wijze het nest in hebben proberen te trekken. Ze hebben er ieder geval uit kunnen eten zonder zich in de buitenwereld te vertonen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Na het uitkomen van de poppen liggen er weer nieuwe larven gereed om te verpoppen.

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 291#p62291
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXI

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XXI
Deze ochtend in alle vroegte opgestaan om de formicariums gereed voor transport te maken. De mieren moesten namelijk de hoofdrol gaan vervullen tijdens de presentatie. De afgelopen weken had ik de waterreservoirs van de kolonies Charlie en Foxtrot zover aangevuld dat het ytong vochtig bleef, maar er spoedig na het aanvullen geen water meer te zien was. Ik wilde voorkomen dat tijdens het lopen met de bakken in mijn handen het water heen en weer zou klotsen. Mieren konden dan verdrinken of er zou water in de buitenwereld of het nest kunnen komen.

Afbeelding
Ik ben begonnen met de kolonie Hotel. Daar drukte ik vrijwel meteen na het omzetten van de lichtschakelaar in de woonkamer het deksel op de plastic bierbeker. Na een snelle controle bleek er geen enkele werksters op de buitenkant van de beker te lopen. Ook geen enkele mier in het waterreservoir, dat ik daarna afplakte. Verheugd over dit feit ging ik verder.

De mieren van de kolonie Foxtrot waren aanzienlijk actiever. Het vergde dan ook een uitgebreidere aanpak. Om te beginnen werd de opening bij het waterreservoir met geel duct tape afgeplakt. De werksters die hier nu opgesloten zaten konden in ieder geval geen kant meer op. Ik blies voorzichtig over de werksters op de buitenkant van de koekdoos en degenen die in de buitenwereld rond liepen. Ik wilde de werksters er toe bewegen naar het nest te gaan. De uitgeademde koolstofdioxide deed hen vermoedelijk denken dat ze werden belaagd, want het ytong stroomde vol met mieren. Een prachtig gezicht. Wat daarna lastiger bleek was het aanbrengen van het deksel op de koekdoos. Ik heb mijn best gedaan, maar tenslotte drukte ik het deksel er maar gewoon op en verpletterde daarbij drie werksters. Bepaald geen moment om trots op te zijn, maar wat ik ook probeerde er bleven steeds een paar werksters in de weg lopen. Daarna pakte ik er een lege koekdoos bij waarvan ik een rand had ingesmeerd met paraffineolie. Geduldig veegde ik met een kwastje de mieren op om het kwastje vervolgens boven de lege koekdoos uit te kloppen. Deze handeling herhaalde zich tientallen malen tot ik ervan overtuigd was dat er geen enkele mier meer aan de buitenkant van het formicarium liep. Voor de zekerheid nog wat extra geel duct tape bij het waterreservoir gebruikt en de kolonie was er klaar voor.

Afbeelding

Afbeelding
Voor de kolonie Charlie had ik de grootste voorbereidingen getroffen. Een op maat geknipt stuk ondervloerplaat moest het vastgelijmde deksel met gracht af gaan sluiten. Achteraf bekeken had ik mijn neef hier meteen een passend deksel voor moeten laten maken. Het zou mij deze ochtend een heleboel werk hebben bespaard. Nu bracht ik op deze ondervloerplaat geel duct tape aan. De gedachte was om na het neerleggen van de plaat zo snel als ik kon het gele duct tape aan te drukken en daarmee de opening af te sluiten.
Ik begon met het verwijderen van alle flessendoppen die als voederbakken fungeerden en stopte deze inclusief mieren in een lege koekdoos, waarvan ik met behulp van een wattenstaafje de rand eveneens had voorzien van paraffineolie.
Daarna was het afsluiten van de opening aan de beurt. Dat lukte wonderwel volgens plan met slechts vijf werksters die op de plaat rond liepen. Waar ik geen rekening mee had gehouden was het water in de gracht. Achteraf had ik de waterstand al drastisch moeten verlagen. Nu kwamen de uiteinden van een deel van de plakband in het water te hangen. Het hield op met plakken en raakte los. Ik begon razendsnel wat water over te hevelen en overal stukjes plakband te bevestigen, maar de mieren hadden al dankbaar gebruik gemaakt van de tijd en ruimte die ik hen had geboden. Bovendien bleek het ook bijzonder lastig te zijn om alle minuscule openingen te vinden waar de mieren zich soms zelfs letterlijk door heen wrongen. Het zijn ware ontsnappingsartiesten als je daar naar kijkt. Ik moest heel wat geel duct tape gebruiken om hier definitief een einde aan te maken. Mijn hart kon weer rustiger gaan kloppen. Het kwastje vervulde ook hier weer wonderen met het opvegen van de werksters. Veel mieren lijken verstrikt te raken in de haren. Op mijn gemak verwijderde ik vervolgens alle resterende water.
Afbeelding

Afbeelding
Voor de presentatie heb ik van wat oude en nieuwere technieken gebruik gemaakt. Ik wilde laten zien wat ytong was, hoe het gekleurd kan worden met theewater, de ontwikkeling van de nesten die ik heb gemaakt en natuurlijk mijn formicariums. Alles stalde ik uit op een tafeltje.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Voor verduidelijking had ik gekleurde kaartjes toegevoegd, die afkomstig waren uit een voor kinderen bestemd boekje met gekleurde vellen. Na wat knippen en vouwen waren ze geheel naar mijn zin. De teksten hielpen mij zelf trouwens ook om niets te vergeten over wat ik wilde vertellen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Ik had wat minder vertrouwen in de moderne techniek, dus alle opnamen die ik bij elkaar had gezocht en opgeslagen op een USB-stick om te tonen waren voor de zekerheid ook uitgeprint en in een map gedaan. Ik heb op mijn werk diverse vergaderingen bijgewoond waarbij problemen met de laptop alles in het honderd kon laten lopen en dat wilde ik mij beslist niet laten overkomen.
De bode maakte zich zeer verdienstelijk door mij te helpen met de laptop en tegelijk ook wat voorstellen te doen. Het duurde dankzij hem niet lang voor de foto’s in een diavoorstelling werd weer gegeven op een groot scherm aan de muur.

De directeur en aanhang hadden geen idee van wat ze eigenlijk moesten verwachten en verrast keken ze ook na binnenkomst naar het grote beeldscherm en het tafeltje waarop van alles stond uitgestald. Ik moet bekennen dat ik wat stuntelig begon. Presentaties is niet echt mijn ding, maar wat hielp was iemand die er later bij kwam staan en waarvoor ik mijn verhaal opnieuw moest beginnen. Alleen ging het ditmaal me veel gemakkelijker af. Het was bijna overweldigend hoeveel vragen die ik tussendoor kreeg door wat ze te horen en te zien kregen. Wat verrassend genoeg nog het meeste indruk maakte was dat de formicariums van boven open waren. Enkele mensen dachten zelfs dat de mieren bezig waren te ontsnappen.
Het kwartier dat ik had voor de presentatie werd een dik halfuur zonder dat ik het eigenlijk in de gaten had en ik sloot de presentatie af met deze foto van het internet. :D
Afbeelding
bron Tosh.0 Blog

Nadien werd me zelfs gevraagd of mijn hobby met de rest van de organisatie mocht worden gedeeld. Daar stond ik eerst wat terughoudend tegenover, omdat ik dan ook op de foto moest en zo, maar er zal nu een pagina aan mijn hobby worden gewijd. Het werk dat ik trouwens aan de map had besteed met afgedrukte opnamen was ook niet geheel te vergeefs geweest. Na het overleg en mijn vertrek hebben nog diverse collega's uit de organisatie in de map gesnuffeld en mijn formicariums bekeken. De bodes hebben zelfs de vergaderruimte vrijgehouden en de mensen die er na ons gebruik van wilden maken kregen een andere ruimte toegewezen. Uren later ben ik terug gekomen en heb alles weer opnieuw transport klaar gemaakt, maar ditmaal voor de reis naar huis.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 396#p62396
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXII

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XXII
Recent heb ik een beslissing genomen die ik al weken steeds weer vooruit schoof. Meer en meer werksters van de kolonie Charlie verschijnen in de buitenwereld, maar niet altijd om te patrouilleren, afval te verwijderen of andere werkzaamheden te verrichten. In de holle boomwortel zie ik bovenin een grote groepering roerloos zitten en rondom het als nest in gebruik genomen waterreservoir zijn de activiteiten ook toegenomen. Al is het onmogelijk om te bepalen hoeveel mieren er echt in verblijven. Daarnaast heb ik bij het reservoir al meerdere malen kleine hopen met poppenomhulsels moeten opruimen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Het heeft mij er uiteindelijk toe doen besluiten om de plastic strippen in het ytong eruit te trekken met de bedoeling om het gehele nest beschikbaar te stellen aan de kolonie.
Afbeelding
In de buitenwereld hoef je maar iets nieuws neer te leggen of het is al spoedig bedekt met mieren, maar zo verliep het tot mijn verbazing dit keer niet. Aan één kant bevonden zich mieren in de nabijheid van een als blokkade dienende plastic strip en aan de andere kant was de dichtbijzijnde werkster er ongeveer drie centimeter vandaan. Rechts gebeurde er dan ook helemaal niets. Het verdwijnen van de blokkade van wat eens een dood lopende gang was geweest bleef geheel onopgemerkt. Ik vestigde om deze reden al mijn hoop op de linkerkant. Wat voor mij een spannend moment had moeten zijn bleek voor de werksters misschien nog wel veel spannender te zijn. Er gebeurde weinig. Het fototoestel dat ik in de aanslag hield om het moment vast te leggen legde ik maar opzij. Ik ben zelfs na een minuut of vijf een stoel gaan halen om erbij te gaan zitten. Mijn rug protesteerde tegen mijn gebogen houding om alles zo goed mogelijk te kunnen zien.
Heel traag kwamen de werksters tenslotte in beweging. Uiterst voorzichtig bewogen ze zich groepsgewijs voort met steeds één werkster voorop, die nog geen centimeter en vaak nog de helft hiervan aflegde of al weer rechtsomkeert maakte om al haar ‘opgedane’ kennis met haar zusters te delen. Ik heb volkomen verbaast dit tafereel gadegeslagen. Tergend langzaam kwamen de mieren vooruit. Soms ben je bang om iets te missen en stel je een bezoek aan het toilet nog even uit, maar daar was nu geen sprake van. Ik ben uit verveling tenslotte zelfs opgestaan om wat in de huishouding te gaan doen om een half uur later weer terug te komen. Ik maakte een paar opnamen, ruimde de stoel op en ging weer verder met het huishouden tot er opnieuw een halfuur was verstreken. Dat herhaalde zich nog een keer en daarna heb ik de achterzijde van het formicarium weer verduisterd om in de dagen er na nog een paar opnamen van te maken.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Ik had een aantal verwachtingen, die geen van allen werden waar gemaakt. Ik heb er eigenlijk nog nooit zo volledig naast gezeten. In de buitenwereld verblijven nog altijd veel mieren in de holle boomwortel. De stille hoop dat het waterreservoir zou worden verruild voor een plekje in het nu grotere nest bleef onvervuld. Van de twaalf nieuwe vertrekken zijn er slechts drie in gebruik genomen. De overige kamers worden slechts zeer sporadisch bezocht. Er is geen ‘ondergrondse’ stroom van verkeer op gang gekomen tussen wat eens gescheiden nestgedeelten waren. Geen enkel vertrek is gebruikt om afval in te dumpen. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het is lastig om zelfs maar een schatting te maken van het aantal werksters dat de koloniën Charlie en Foxtrot tellen. De groei van de kolonie Foxtrot bleef voor mijn gevoel wat achter bij de kolonie Charlie en daarom verhuisde de laatste naar een grotere bak en behield de koningin van kolonie Foxtrot de koekdoos als haar domein. De vertrekken en gangen in de koekdoos zitten redelijk vol met werksters en er komen steeds meer mieren bij. Ik denk dat het tijd word dat ik ook voor deze kolonie iets ga maken. Een nieuw project om de mieren na de volgende diapauze naar toe te kunnen laten verhuizen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

De koningin van kolonie Hotel vervult haar rol tot zover op een uitstekende wijze. Het aantal werksters neemt gestaag toe. Wat me geheel verbaasde was het feit dat de eerste levende prooi snel werd overmeesterd. In het verleden reageerden de mieren van andere koloniën paniekerig op de verschijning van een levend insect. Deze amazonen wierpen zich echter in grote getale en zonder enige uitzondering met een opmerkelijke geestdrift op de prooi. Geen enkele werkster liep er voor weg. Wat me ook opvalt is dat de kolonie geen afvalhoop maakt. De restanten van insecten en omhulsels van poppen liggen verspreid in de kleine buitenwereld en voortdurend patrouilleren er minstens twee werksters.
Het schoonmaken beperk ik dan ook tot het verwijderen van grotere insecten en fruit. Zelfs in deze gevallen loopt er al snel een werkster op mijn pincet en kruipen er later werksters uit een stukje appel of uitgehold insect. Voor de overige koloniën ben ik steeds meer gebruik gaan maken van een stofzuiger om het afval in de buitenwerelden op te ruimen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

De ontsierende witte doppen van melkpakken om voedsel in aan te bieden hebben steeds meer plaats gemaakt voor de bolle lenzen van halogeenlampen. Na verschillende pogingen is de makkelijkste manier om de lamp in de bankschroef te zetten, een veiligheidsbril op te zetten en dan rustig te beginnen met het aandraaien van de bankschroef.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 396#p62396
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXIII

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XXIII

Afbeelding

Afbeelding
Het blijft voor mij interessant om naar mijn mieren te kijken en met name naar mijn grootste formicarium, maar op een tegenstrijdige manier ervaar ik tegelijk dat de uitdaging steeds groter word om er iets zinnigs over te schrijven. Veel van wat ik observeer komt met regelmaat ook terug in andere blogs of anders heb ik het wel ergens gelezen. Om deze reden heb ik meer opnamen toegevoegd om dit te compenseren. Sommige ervan zijn niet echt duidelijk, maar jullie zullen het ermee moeten doen. ;)
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
De kolonie Charlie groeit nog steeds in omvang, maar ook de mieren zelf worden groter. Langzaam aan worden steeds meer vertrekken in gebruik genomen. Het gebeurd heel geleidelijk. Ik heb inmiddels gezien dat de werksters alle kamers in het beschikbaar gekomen gedeelte hebben bezocht, maar vervolgens lijken te negeren, tenminste in mijn aanwezigheid. Al moet ik bekennen dat ik best weinig in het met karton verduisterde nest kijk en mijn aandacht meer uit gaat naar de werksters in de buitenwereld. Daar zie ik de werksters overal patrouilleren en dat is niet verwonderlijk. Ik leg de insecten op steeds verschillende locaties en anders lopen de beestjes uit zich zelf wel alle kanten op. Toch zijn er een aantal voor mij favoriete plekken ontstaan, waar de mieren zich als gevolg ook meer laten zien.
Afbeelding

Afbeelding


Afbeelding
Op de hoed van een willekeurige paddenstoel, omdat het de werksters zoveel moeite kost om de insecten te transporteren en ik meer tijd heb om er foto’s van te maken.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Op deze rots, omdat de werksters snel versterkingen optrommelen om drukdoenerig het betreffende insect vrijwel verticaal omhoog moeten transporteren. Al is het tegen de achtergrond van het kleurrijke grind vrijwel ondoenlijk om hier duidelijke opnamen van te maken.

Afbeelding

Afbeelding
De grootste verrassing bezorgde de kolonie Foxtrot mij. Tijdens het vullen van het waterreservoir zag ik een mier onder water lopen. Ik had het weleens eerder gezien, eveneens tijdens het water geven, maar die keer was ik er ook vanuit gegaan dat de betreffende werkster gewoon verrast was door het snel stijgende water. De mier krabbelde tot mijn opluchting uit het water. Tot zover niets bijzonders, maar de mier keerde zich daarop om en verdween met een luchtbel om het lichaampje weer onder water.
Even later liep de werkster opnieuw het water uit en verscheen spoedig aan de buitenkant van de koekdoos. Ik volgde haar tot ik haar tussen haar zussen kwijt raakte.

Afbeelding
Onder water liggen restanten van insecten en lijkjes van mieren te vergaan.

Ik heb nog nooit zoveel lelijke dingen gemompeld in mijn haast om het fototoestel te pakken dat opeens niet op zijn gebruikelijke plek lag, waarbij ik ook nog een onverwachts overstekende kamerplant omver liep (want het is natuurlijk nooit mijn eigen schuld), de traagheid over de camera tussen het nemen van de foto’s zelf verwenste en tenslotte diepe zuchten slaakte achter de computer tijdens het bekijken van de opnamen om alle onduidelijke opnamen te wissen. Het waren er weer jammer genoeg veel te veel.

Afbeelding
Het tweede moment dat ik bij de kolonie Foxtrot probeerde vast te leggen was de poging van de werksters om zich van het grotere afval te ontdoen. Ik heb het tot zover nooit zien gebeuren, maar steeds schudde ik in verbazing mijn hoofd als ik grote insecten uit het water viste. Jammer genoeg mislukte de poging ondanks mijn aanmoedigingen en viel het insect weer naar beneden. Twee dagen later viste ik het echter wel uit het water. Wat een krachtpatsers.

Afbeelding

Afbeelding
De kolonie Hotel is na bijna een jaar verhuist naar een andere versie van het formicarium in een plastic wegwerp bierbeker. Deze bevat dertien kleine vertrekken van elk ongeveer een cm³ en een zigzag geboorde gang met een diameter van 4-5 mm die geheel rond loopt. Het is eigenlijk verbazingwekkend als je kijkt hoeveel mieren zich in het nest bevinden. Nog niet zolang geleden bevond deze kolonie zich nog in een kleine formicarium met vier vertrekken. De vertrekken en gedeelte van de gang zaten wel vol met mieren, maar het blijft altijd lastig om een schatting te maken. Ik heb weleens overwogen om met een weegschaal aan de gang te gaan om te kunnen bepalen hoeveel mieren het nest gemiddeld bevat, maar de gedachte al snel weer verworpen. Het zal te ingewikkeld worden, omdat je dan ook rekening moet houden met de hoeveelheid afval en vocht dat het ytong bevat.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
De verhuizing zelf is niet vlekkeloos verlopen. Mijn geduld raakte helaas voor de mieren op en ik heb het formicarium eenvoudig uit de beker gehaald en op de buitenwereld van het nieuwe nest gelegd. Het zal voor de koningin en de werksters behoorlijk wat stress hebben opgeleverd.
Een paar werksters gingen aan de slag met het in veiligheid brengen van de eieren, larven en poppen die in de buitenwereld waren gevallen. Tot mijn verrassing werd daarbij geen onderscheid gemaakt tussen eieren, larven of poppen. Alles werd in een zo hoog tempo naar de schuin aflopende toegang gebracht dat het al snel verstopt raakte. De rest van de werksters leek in verwarring rond te lopen of hield zich eenvoudig schuil in de nu open liggende vertrekken van het oude nest. Geleidelijk kwam hier een einde aan.
De volgende dag veegde ik een paar achterblijvers van het oude formicarium af om het op te kunnen ruimen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 635#p64635
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXIV

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XXIV
Afbeelding
Afbeelding
De werksters van de kolonie Hotel maakten er in het vorige formicarium een zooitje van de buitenwereld. Sinds de verhuizing leek het gedrag zich voort te zetten, maar dat duurde opmerkelijk kort. Sindsdien gedragen ze zich zo netjes, dat ik me afvraag wat er achter schuil gaat.
Afbeelding
Al het afval ligt keurig op een hoop. Het verschrompelde stukje fruit word niet langer meer verdedigd alsof hun leven ervan afhangt als ik het verwijder.
Afbeelding
Een paar dagen later gingen de mieren hierin nog verder en brachten al het afval buiten de beker.

In een eerdere reactie op Loesje noemde ik deze mieren kleine psychopaten. Het heeft een reden. Deze mieren gedragen zich anders dan ik gewend ben. De eerste levende prooi die ik geef zorgde tot zover altijd voor commotie bij de mieren die ermee geconfronteerd worden. De werksters van kolonie Hotel wierpen zich daarentegen zonder enige aarzeling op het insect. Geen enkele mier deinsde terug of toonde zelfs maar twijfel. Het was iets dat ik nog niet eerder had aanschouwd.
Deze mieren lijken altijd voluit te gaan. Kom ik met een pincet werk verrichten in de buitenwereld dan zal de dichtstbijzijnde mier er meteen opklauteren. Het is niet ongebruikelijk dat het gebeurd, maar de werksters van de kolonies Charlie en Foxtrot lijken eenmaal op de pincet minder zelfverzekerd over wat de volgende stap moet zijn en kunnen alle kanten oplopen. Een werkster van de kolonie Hotel zal in bijna alle gevallen op volle snelheid omhoog rennen en tegen de tijd dat ik de pincet heb terug getrokken heeft ze meestal mijn hand al bereikt.
Onder de pillendrukstrip hield een zestal werksters zich schuil. Het is iets dat me vaker is overkomen en als ik de strip weg haal, dan rennen de mieren alle kanten op en één of twee werksters geven de strip niet zomaar prijs. Zes werksters, echt alle zes, van de kolonie Hotel renden de pincet op.
Hetzelfde geld voor een wattenstaafje, dat ik gebruik om een gevallen werkster ‘op te vegen’ en terug te plaatsen in het formicarium. Dat gebeurd weleens als ik werkzaamheden verricht en de opgewonden mieren onvoorzichtig worden en per ongeluk in het water of zelfs buiten het formicarium belanden. De werksters van de andere koloniën lijken al snel verstrikt te raken in de pluizige uiteinden van het wattenstaafje, maar deze werksters zitten zo op mijn hand. Zelfs op mijn hand gaan ze verder dan andere mieren ooit gekomen zijn. Tot deze kolonie was het geen enkele mier gelukt om voorbij mijn polshorloge te komen. Je raad het bijna al, een werkster van de kolonie Hotel heb ik van mijn elleboog moeten vegen.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Zelfs in het schoonmaken draven ze door. Een vliegje dat ik gaf werd meteen afgevoerd door een geestdriftige werkster, tot ze werd gecorrigeerd door haar zusters, er enig getrek aan de prooi ontstond en daarna begon de moeizame weg terug.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
De suikerdeeg was opgeraakt en na het opnieuw vullen van de pillendrukstrip kwamen de werksters er massaal op af alsof ze het al weken zonder hadden moeten doen.
Afbeelding
Ik schat dat er in de buitenwereld ± vijfentwintig werksters patrouilleren of bezig zijn schoon te maken. Een opmerkelijk aantal als ik het vergelijk met de omvang van de gehele kolonie en hoeveel eten ze krijgen. Bijna dagelijks staan er wel insecten op het menu, op regenachtige dagen aangevuld met fruit omdat het dan vaak problematisch voor mij is om insecten te vangen. De beestjes houden zich te goed schuil vanwege de regen, die ik persoonlijk ook liever vermijd als ik geen goede reden heb om dan buiten te zijn.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
De groei is indrukwekkend te noemen. Verspreid over de gangen en vertrekken liggen eieren, larven en poppen. Ik heb eerst van iets grotere afstand opnamen gemaakt, omdat ik het zo leuk vond om de besuikerde bergtop erop vast te leggen. Het had wel iets weg van sneeuw. Voor de tweede ronde wat dichterbij gekomen en verder ingezoomd.

Afbeelding
Afbeelding
Bij de kolonie Foxtrot begint wat algengroei te ontstaan. Geen idee hoe zich dit verder zal gaan ontwikkelen.

Afbeelding
Het vangen van insecten verloopt niet altijd even soepel. Ik heb slag geleverd met wat distels die op mijn favoriete jachtplek opkwamen en helaas verloren. Het net was al wat ouder en gehavend en in plaats van geduldig de distels te verwijderen moest ik natuurlijk er weer aan gaan trekken. Een paar tellen later stond ik daar met alleen de steel nog in de hand.

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding
Afbeelding
De meeuwen maakten mij erop attent dat er afgelopen maand een bruidsvlucht gaande was.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 669#p65669
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXV

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XXV
In de buitenwereld van de kolonie Charlie verschijnen zeer recent steeds minder werksters. De temperatuur in de woonkamer is de afgelopen maanden niet onder de drieëntwintig graden gekomen en het voedselaanbod was in mijn beleving vrij constant. Een korte blik op de kolonie Hotel overtuigd me al snel dat daar meer werksters actief zijn in de buitenwereld. Een beetje merkwaardig en ik hoop dat het slechts iets tijdelijks is. Het lijkt mij nog veel te vroeg voor de mieren om zich voor te bereiden op de diapauze. Het kan echter ook zijn dat ze genoeg hebben gekregen van de sprinkhanen. Deze insecten voerde ik hoofdzakelijk, aangevuld met vliegen, waterjuffers, rupsen, langpootmuggen, etc. Het veld waarop ik voornamelijk zwiepend met mijn net heen en weer loop bevatte veel meer sprinkhanen dan de afgelopen jaren het geval is geweest.
Afbeelding
Hier een dagvangst.
Afbeelding

Afbeelding
Uitgeschud in een plastic zak om mee naar huis te worden genomen. Eenmaal thuis hanteer ik een groot pincet om de insecten één voor één uit de zak te halen. In sommige gevallen verwond ik de beestjes. In het geval van bijvoorbeeld sprinkhanen zouden de werksters anders geen schijn van kans maken om deze beestjes te vangen.
In andere gevallen laat ik ze weer vrij. De afzonderlijke koloniën hebben elk een eigen voorkeur voor bepaalde insecten ontwikkeld. Al worden lieveheersbeestjes, bepaalde kevers en nog wat andere insecten door alle mieren genegeerd.
Afbeelding

Afbeelding
Nog slechts twee vertrekken zijn er overgebleven om te worden bewoond. Daarna zal het minder luxe gaan worden en zullen meer mieren een vertrek met elkaar moeten gaan delen.

Afbeelding

Afbeelding
Hier jagen de mieren op een paar gewonde sprinkhanen in de bak.

Bij de kolonie Foxtrot word het lastig om te zien hoe het met de kolonie gaat. De gangen en vertrekken zitten vol met mieren. Het is een bewegende massa geworden. Prachtig om naar te kijken, omdat het lastig is geworden individuele mieren te zien. Alleen in de buitenwereld kan je de mieren nog goed van elkaar onderscheiden.
Afbeelding
Het spinnetje rechts van de rups wist lange tijd onopgemerkt te blijven door meteen te verstijven als het op een werkster stuitte. Het hield zich schijnbaar dood, want af en toe leken er wel werksters aan de poten te plukken, maar hielden het vervolgens voor gezien.
Afbeelding
Het leek het spinnetje te gaan lukken tot het de fout beging om een sprint in te zetten. Het alarmeerde genoeg mieren die in korte tijd het spinnetje van alle kanten aanvielen tot het was bezweken.
Afbeelding

Afbeelding
De algengroei op het vochtige deel ytong breid zich verder uit. Visueel wat minder om te zien, maar het bewijst in ieder geval dat de kolonie nog altijd een keuze heeft tussen droog of vochtig zitten.

Het laatste geld echter niet meer voor de kolonie Hotel. De koningin is nog altijd goed aan de leg. Veel van de poppen zijn uitgekomen en het aantal werksters is zo sterk toegenomen dat ik zelfs ben begonnen met het maken van een nieuw nest, voor in een plastic koekdoos. Slechts een paar maanden voor de diapauze leek me dat eigenlijk geen goed idee, maar de gangen en vertrekken raakten verstopt met mieren. Ze vonden er tot mijn ongenoegen zelf een oplossing voor door het waterreservoir in gebruik te nemen. Gedurende ruim een week ontstonden er twee kampen. Ik, met elke dag de spuit in mijn handen, aan de ene kant en de kolonie vormde de tegenpartij. Overtuigd van me zelf dat ik het ditmaal zou winnen bleef ik elke dag een kleine hoeveelheid water toedienen. Het bracht de mieren in het reservoir natuurlijk in beroering, maar verder had het weinig effect op de rest van de kolonie. De mieren trachtte gedurende verscheidene dagen de opening in het plastic af te sluiten met dode insecten. Ik had weinig respect voor deze blokkade en bleef stug volhouden. De werksters kwamen na korte tijd steeds weer terug, omdat het ytong het water snel opnam. Daar had ik geen moeite mee. Tot de dag aanbrak dat de mieren de inzet aanzienlijk verhoogden. Ik staarde met de spuit in mijn handen naar al het broed dat de mieren naar het waterreservoir hadden getransporteerd. De poppen waren daarentegen in het nest achter gelaten.
Afbeelding
Ik heb de spuit ongebruikt neer gelegd en ben gezwicht. De mieren mochten vanaf die dag zelf de vochtigheid in het nest op peil houden. Het werk aan het nieuwe nest heb ik in een langzamer tempo hervat. De mieren hebben voorlopig nu toch ruimte genoeg.

Afbeelding
Een vlieg die trachtte te ontkomen aan de mieren. Het zijn deze momenten waarop ik snel een deksel aanbreng om niet in de woonkamer achter een vlieg te hoeven jagen. Na een klein kwartier hadden ze de vlieg uiteindelijk te pakken en kon ik het dekseltje verwijderen voor wat betere opnamen.
Afbeelding

Afbeelding

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.

Het snoeien van de hagen is weer begonnen en tijdens de werkzaamheden sprongen er letterlijk allerlei beestjes te voorschijn. Ook van deze groene, kleine sprinkhanen. Ik heb er natuurlijk een aantal van gevangen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Hier word een zilvervisje verschalkt.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Deze langpootmug probeerde zich van de rotsen af te zetten om los te raken van de mieren, maar de werksters hielden vol. Een bizarre wedstrijd waarin de mug verloor.

Afbeelding
Hier trekken de werksters een vliegachtige helemaal omhoog. Jammer genoeg zijn de overige opnamen hiervan allemaal mislukt.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 669#p65669
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXVI

Bericht door Westdijk »

2016 - deel XXVI
Het voedselaanbod voor de mieren veranderde vanaf halverwege september aanzienlijk. De sprinkhanen lieten zich in veel minder grote aantallen zien en de insecten bestaan momenteel hoofdzakelijk uit vliegen. Volgens mij hebben we een kleine vliegenplaag op het werk waar tot 21 oktober ik alleen iets van wist. Na eerst eens te hebben geïnformeerd of we insecticiden gebruiken op de werkplaats heb ik er een plastic zakje bij gepakt. Ik vang de vliegen of ruim de dode exemplaren op. Het enige wat de collega’s daarvan merkten zijn de paar overgebleven vervelende vliegen die rondom de TL-buizen blijven hangen en later op de dag versterking krijgen van meer soortgenoten. Geen idee waar de vliegen vandaan blijven komen, maar het maakt het een stuk leuker voor mij.
Afbeelding
De vangst van 21 oktober. Het viel op deze dag meer mensen op dat er veel vliegen waren, dus het is helaas geen geheim meer.

De werksters van de kolonie Charlie zijn kort na mijn vorige post weer actiever geworden in de buitenwereld. De stukken fruit en insecten worden nog altijd verorberd. Inmiddels zijn alle vertrekken in het ytong nest in gebruik genomen, maar er lijkt voor volgend jaar nog ruim voldoende ruimte te zijn voor groei. Zolang het er niet zwart ziet van de mieren is er immers nog ruimte voor een paar werksters extra.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor de diapauze ben ik enige tijd geleden voorbereidingen gaan treffen om de kolonie Charlie de winter door te helpen. De zoektocht naar een tempex bak met de juiste afmetingen liepen op niets uit en daarom ben ik zelf aan de slag gegaan met vier centimeter dikke platen tempex om daaruit een bak samen te stellen. Ik had de zoektocht naar een tempex bak niet opgegeven, maar het zelf maken van een bak was meer een reserveplan uit voorzorg.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Hier ben ik bezig met het maken van een ventilatieopening. Het is gemakkelijk af te sluiten mocht de temperatuur te ver terug lopen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Het deksel krijgt een andere vorm. Het heeft met het uitstekende deksel van het formicarium te maken. Nu kan ik deze in de overwinteringsbox plaatsen zonder deze bij het deksel vast te hoeven pakken.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Over het purschuim heb ik vier tot vijf lagen tegellijm aangebracht. Het zorgde voor meteen een ander uiterlijk. De verschillende patronen waarin ik de rotsen had vorm gegeven met een mes kwamen zo ook beter tot hun recht. Vrijwel alle zijden heb ik gebruikt om te experimenteren.
Afbeelding

Afbeelding
Ook met het verven ben ik gaan testen. Het is wat minder zichtbaar op de foto, maar ik heb voor de zijden verschillende kleuren grijze verf gebruikt en deze later met witte verf vermengd om het steeds lichter op te brengen tot ik op diverse plekken witte verf gebruikte om de randen te benadrukken.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Achteraf kan ik slechts concluderen dat ik beter twee verschillende deksels voor het formicarium had moeten laten maken. Eentje zoals het nu is en een andere met de gracht aan de binnenkant. In dat laatste geval had ik me namelijk het nodige werk kunnen besparen en wel een passende bak kunnen gebruiken. Deze belandde via ntume in mijn bezit. De grootste bak die ik tot zover was tegengekomen, maar vanwege de overhangende gracht van het formicarium nog altijd te klein. Het zal me echter op een later moment nog wel van pas komen en daarom houd ik deze.
Afbeelding

Afbeelding
Het deksel met de gracht had ook wat onderhoud nodig. Ik ben met een mesje bezig het afval weg te schrappen, maar het werk vordert langzaam, vanwege de in de weg lopende werksters. Zover ben ik inmiddels gekomen, maar het kan natuurlijk schoner.

Bij de kolonie Foxtrot ben ik ook werkzaamheden gaan verrichten. De buitenwereld wil ik schoon hebben voor het formicarium uiteindelijk in de koelkast beland.
Afbeelding

Afbeelding
Het geluid en de zuigkracht van de stofzuiger was voldoende om de meeste werksters zoveel schrik aan te jagen dat ze in het nest verdwenen en daarmee ook uit de weg.
Afbeelding

De kolonie Hotel verdedigde agressief alle ontvangen vliegen. Zelfs de verdroogde exemplaren leken de werksters in de buitenwereld te willen behouden. De ruime meerderheid van de kolonie bereidt zich voor op de diapauze en zijn in de onderste kamers dicht op elkaar gekropen. Alles werd na de opnamen overgebracht naar een kamer met een lagere temperatuur en staat inmiddels in de berging. De volgende stap is het formicarium overbrengen naar de koelkast.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding
Mijn fototoestel stelde zich hier op de dichtstbijzijnde mieren in, terwijl ik een foto van de rups probeerde te maken. Ik heb het toch maar bewaard.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

AfbeeldingIets wat ik al veel langer probeer vast te leggen, maar deze opname is de beste tot zover en zelfs dat is verre van perfect. Ik vind het formicarium voor de kolonie Charlie geweldig, maar als het donker word en ik doe de lichten aan dan werpen de mieren op het glas een schaduw op het dressoir. Soms lijkt het dat er dan iets buiten de bak beweegt en als ik dan geschrokken kijk is er nergens iets te bespeuren.

Afbeelding
In de wortel zie ik steeds minder mieren. Deze lijken ook allemaal naar het nest te zijn vertrokken om zich gezamenlijk op de diapauze te gaan voor bereiden.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 170#p67170
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXVII

Bericht door Westdijk »

2017 - deel XXVII

Afbeelding
Voor de kolonies Foxtrot en Hotel brak vanaf eind oktober de diapauze aan. Deze brachten de mieren in de koelkast door met een constante temperatuur van 5 °C. Elke dag moest ik wel minstens één keer in de koelkast zijn en dan keek ik vlug even of er wat bijzonders was te zien en vulde ik zonodig het water aan. Af en toe wierp ik er ook nog een beestje in. De werksters zijn gedurende deze tijd traag en het duurde dan ook lange tijd voor de prooien uit het zicht waren verdwenen.
Afbeelding

Afbeelding
Vanaf januari verschenen er in de buitenwereld van de kolonie Hotel de eerste lijkjes. Het was op dat moment niet zorgwekkend, omdat ik het allemaal al eens eerder had gezien. Alleen was ik niet voorbereid op wat ik aantrof na een paar dagen van huis te zijn geweest. De buitenwereld lag vol met lijkjes. Teleurgesteld probeerde ik in het nest te kijken en zag de mieren in verkrampte houdingen in de gangen en vertrekken liggen. Ik besefte met een bezwaard gevoel dat ik het jaar 2017 met een kolonie minder moest gaan beginnen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Ik heb geen idee hoeveel mieren de kolonie had bevat, maar ik zie in ieder geval honderden lijkjes liggen. Misschien zat ik er met mijn eerdere aanname op dertien september 2016 toch niet ver naast met mijn zeshonderd werksters. Op dat moment twijfelde ik er nog aan en dacht ik een inschattingsfout te hebben gemaakt.
Afbeelding

Afbeelding
Op 19 februari verhuisde de kolonie Foxtrot naar de berging, op 4 maart keerden de mieren terug naar de woning en kreeg de kolonie een tijdelijke plek toegewezen in de onverwarmde hobbykamer. Op deze manier probeerde ik de temperatuur met kleine stappen op te bouwen. Gedurende deze tijd werden er nauwelijks insecten aangenomen, maar leek fruit wel op prijs te worden gesteld. Natuurlijk was er gedurende de hele tijd voldoende suikerdeeg aanwezig. Eenmaal op de nieuwe plek aangekomen werden de werksters in grotere getalen actiever dan ik ze in de berging had gezien.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
De kolonie Charlie had een tijdelijk onderkomen op het balkon gekregen. Om de paar dagen keek ik of ik iets bijzonders zag in de buitenwereld en wat voor temperatuur de thermometer aangaf. Het was over de maanden bekeken minder constant als in de koelkast het geval was, maar de schommelingen waren ook weer niet zo groot dat ik me zorgen ging maken. Het enige wat me wel deed schrikken was mijn vader die het nodig vond om de overwinteringsbak te verzetten. Het gebeurde minder zorgvuldig dan ik zelf zou hebben gedaan. Water uit de gracht lag op de bodem. Het suikerdeeg was nat geworden. Ik zag tientallen mieren in verkrampte houdingen bewegingloos op de natte bodem liggen. Ik heb haastig alles opgeruimd, maar de lage temperatuur zorgde ervoor dat het niet snel droogde. Dode vliegen begonnen te schimmelen en waar ik erbij kon komen heb ik deze eruit gehaald met een pincet.
Ik bracht de kolonie op 4 maart rechtstreeks naar de hobbykamer. De temperatuur in de box bedroeg op dat moment 10 °C. Drie graden lager dan in de berging het geval was. In de hobbykamer was het op dat moment 17 °C. In de dagen erop steeg de temperatuur langzaam maar geleidelijk.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Vandaag is alles verhuist naar de woonkamer. Drie formicariums, waarvan twee bewoont met Lasius niger. Ik had het graag anders gezien. De koningin en werksters van de kolonie Hotel leefden in mijn beleving alsof er misschien geen morgen zou komen. Alles gebeurde snel en gretig. Helaas heeft deze kleine kolonie deze wereld ook snel verlaten. Zelfs daarmee wisten de rakkers mij te verrassen.

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... =60#p67876
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXVIII

Bericht door Westdijk »

2017 - deel XXVIII
Het is weer enige tijd geleden dat ik een post heb achtergelaten in mijn blog. Misschien hebben jullie het wel gelezen, maar ik had mijn kolonie Charlie te koop aangeboden. Eind maart werd de kolonie Charlie opgehaald. Ik besef nu tijdens het typen dat ik helemaal ben vergeten te vragen of ik wel mocht vertellen bij wie de kolonie is terecht gekomen, en daarom laat ik hier de naam achterwege. Ik hoop dat de nieuwe eigenaar er net zo veel en liever nog meer plezier aan de kolonie zal gaan beleven als ik heb gedaan.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Het was leuk om een kolonie tot de huidige omvang te laten opgroeien. Al was het voor mij net zo boeiend om de verschillende formicaria te maken die de kolonie Charlie gedurende de afgelopen jaren heeft bewoont. Het was alles bij elkaar genomen voor mij een bijzonder leerzame periode.
Afbeelding
De koningin van de kolonie Foxtrot is nu de laatst overgebleven matriarch van de eerste prinsessen die ik bij aanvang van deze hobby heb gevangen. Het bevestigd voor mij dat de Lasius niger een zeer geschikte soort is om mee te beginnen, maar naarmate de kolonie groter wordt ook nog steeds interessant blijft.
Afbeelding
Mijn falen om tijdens de winter een efficiënt en tegelijk ook goed ogende barrière te maken voor de verticale schuifdeuren van het nieuwe formicarium heeft me doen besluiten de bak voor onbepaalde tijd aan de kant te zetten. De kolonie Foxtrot groeide letterlijk uit zijn kamers en daarvoor had ik al een noodoplossing in huis. Helaas heb ik er gebruik van moeten maken. Elk nadeel heeft echter ook een voordeel, maar daar kom ik verderop in het blog wel op terug.
Afbeelding
De ytong nesten die de kolonie bewoont bevinden zich in plastic koekdozen. Er zijn duidelijke verschillen in de ontwerpen te zien. De Lasius niger heeft in mijn beleving wel behoefte aan een vochtig nestgedeelte, maar in de laatste variant heb ik na observaties deze bewust kleiner gemaakt. Ik zag de mieren na de verkennende fase eerst de kamers in het droge gedeelte langdurig in gebruik nemen, terwijl de werksters met regelmaat steeds kort verbleven in de vertrekken in het vochtige gedeelte. Later is hier wel verandering in gekomen, alleen waren toen al alle drogere kamers in gebruik genomen.
Het is lastig te bepalen of mieren het daarin meer naar hun zin hebben. Wat me wel opvalt is dat de meeste poppen zich inmiddels in het nieuwe nest bevinden. Ik heb geprobeerd de koningin terug te vinden, maar in het oudere nest wordt het plastic steeds ondoorzichtiger en in het nieuwe nest zijn er veel vertrekken waarin zich zo veel mieren bevinden dat ik alleen nog de mieren tegen het plastic zie. Het is nauwelijks voor te stellen dat kort geleden bijna al deze mieren in één nest hebben gezeten.
Afbeelding
Afbeelding
Eerder gaf ik aan dat elk nadeel ook een voordeel had en dat is ook met de uitbreiding van de behuizing voor de kolonie Foxtrot het geval. Alleen besefte ik dit pas veel later. Ik zou het mooi vinden om in de toekomst mierenkolonies in een natuurlijk ingericht formicarium te kunnen huisvesten. Hier wilde ik ook geleidelijk naar toe werken, al lijkt dit laatste in de testfase nu wat sneller te gaan verlopen.
Afbeelding
Afbeelding
Er is een aquarium met een inhoud van zestig liter in mijn bezit gekomen. Het glas ervan is niet overal even schoon te krijgen geweest, maar ik ben momenteel bezig om het om te vormen tot een terrarium. Het moest mijn testbak gaan worden om te zien of ik in staat was om planten in leven te houden, maar na mijn strubbeling met het nog altijd niet afgemaakte formicarium heb ik maar besloten in mijn enthousiasme om de tot zover alle opgedane ervaringen hier ook meteen in te gaan verwerken. Zoals gebruikelijk betekent het weer meer werk en hogere kosten dan ik me bij de start had voorgenomen, maar ik zal er meer ervaring mee kunnen opdoen dan momenteel met de ‘peperstrooier’ het geval zal zijn. Mocht het project goed verlopen wat de drainage, substraat en beplanting betreft dan zal ik overwegen om een ytong nest, ik hoop zonder koningin, in het terrarium te zetten voor verdere testen. Het betekend dan wel een drastische halvering van de kolonie Foxtrot, maar proeven lijken tot betere resultaten te leiden met grote aantallen mieren. Ik verwacht bovendien dat het de groei van de kolonie Foxtrot niet zal gaan belemmeren.

Nog aanvullende, willekeurige opnamen.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Een collega die tevens imker is kwam mij gedurende het begin van het jaar te hulp met het aanbieden van insecten. De afwisselende koude dagen heeft hem de nodige bijen gekost en hij nam daarnaast de moeite voor mij om naar nestplaatsen zoekende koninginnen van wespen te vangen.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Hier verschenen al eieren en larven in beide nesten.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Helaas was de foto niet scherp, maar de werksters zijn bezig een uitgeholde bij te dumpen.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 318#p70318
Gebruikersavatar
Westdijk
Lid
Berichten: 477
Lid geworden op: 24 december 2012
Locatie: Dichtbij de A-27
Gender:
Leeftijd: 47
Contacteer:

Blog - deel XXIX

Bericht door Westdijk »

2017 - deel XXIX
In het begin kan voor geen enkele hobbyist een kolonie snel genoeg in omvang toenemen. Het is leuk om de activiteiten in het nest en de buitenwereld te zien toenemen. Als ik zo terugblik heeft de kolonie Foxtrot het goed gedaan, maar dit jaar overtreft eigenlijk alles. Naar een ruwe schatting bevat de kolonie inmiddels een paar duizend werksters. Ik waag niet eens meer een poging om te beginnen met tellen en ik sluit zelfs niet uit dat ik er duizend werksters naast zit. De vertrekken zitten vol tot het zwart ziet en elke gang bevat stilzittende en lopende werksters.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Het onderhoud wordt in mijn beleving ook gemakkelijker. Wrong ik me in het begin nog in allerlei moeizame bochten om met het onderhoud in de buitenwereld de werksters te ontzien, nu zet ik de stofzuiger aan en stop niet eerder voor alle restanten van insecten en spinnen zijn opgeruimd. Als daarbij een paar werksters verdwijnen die halsstarrig weigeren plaats te maken dan zal het onopgemerkt blijven voor de in het nest gevluchte zussen.
Voor het onderhoud heb ik een hard, plastic plaatje met een gat erin, waar een klein pijpje met enige moeite doorheen is gestoken. Na het aanzetten van de stofzuiger houd ik het plaatje voor de zuigmond en laat ik het plaatje eenvoudig vast zuigen tot alles via het pijpje de stofzuiger wordt ingezogen. Het pijpje maakt het me mogelijk om overal makkelijk bij te komen. Na het stopzetten van de stofzuiger komt het plaatje ook meteen weer los van de zuigmond.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
De kolonie is verdeeld over twee nesten. Tot mijn verrassing zijn er na verloop van tijd toch enige verschillen ontstaan. In het oude nest zie ik alleen de klompjes eieren en kleine larven. In het nieuwe nest zie ik nog veel meer larven, soms wat eieren en cocons. Op een hele tegenstrijdige manier liggen de meeste lege hulzen van cocons dan weer in de buitenwereld van het oude nest.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
In de buitenwereld van het oude nest zie ik overwegend ook minder werksters foerageren, terwijl ik in beide buitenwerelden insecten en spinnen uitzet. Het suikerdeeg zet ik afwisselend in de ene buitenwereld en na het aanvullen weer in de andere buitenwereld.

De koningin heb ik al lange tijd niet meer gezien, alleen het resultaat van haar werk heb ik mogen bewonderen. Een massa broed, larven en poppen.

Nog aanvullende, willekeurige opnamen. In de meeste gevallen opnamen tijdens het voederen. Ik geef de kolonie een grote variëteit aan insecten en spinnen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Hier loopt een werkster nog over een insect dat op het punt staat om gedumpt te worden. Hier boven wat lastiger te te zien dan in de opnamen hier onder.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Om net op tijd naar het nest terug te keren. Ik geloof dat ik in hogere spanning heb toegekeken hoe dit af zou gaan lopen dan zij zelf heeft ervaren.
Afbeelding
Wat je met een beetje samenwerking al niet voor elkaar kan krijgen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
In plaats van het te laten vallen wordt het afval in de meeste gevallen helemaal naar beneden getransporteerd.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Voor vragen, tips of opbouwend gegeven feedback graag gebruik maken van http://www.antforum.nl/viewtopic.php?f= ... 336#p72336
Plaats reactie