Voormalig aquarium

[Westdijk]

Het formicarium

Het is tijd geworden om groter te denken dan de plastic bierbekers die ik momenteel in gebruik heb voor mijn koloniën. Hiervoor heb ik de afgelopen maanden naast het bekijken van de voorbeelden op deze site ook het internet geraadpleegd. Uiteindelijk belandde ik op het reptielenforum. Waar ik de weelderig begroeide terrariums geweldig vond om te zien, maar het waren de woestijnterrariums die voornamelijk als mijn voorbeeld hebben gediend. Zelfs daarin bleek de keuze te omvangrijk te zijn om alles wat me beviel in mijn formicarium te kunnen verwerken. Een aantal beslissingen werd natuurlijk ook beïnvloed door het feit dat er geen hagedissen in komen, maar mieren.
In de tussentijd heb ik ook materieel en materiaal kunnen verzamelen. Het leverde me in ieder geval al een gratis aquarium, tempex in verschillende formaten, ytong en nog wat andere zaken op die de kosten voor het kleine project drukken.

Om te beginnen heb ik me een doel gesteld. Het formicarium moet geschikt zijn om:
• de Lasius niger in te huisvesten
• de groeiende kolonie de komende twee jaar te huisvesten
• een nest en buitenwereld voor mieren in één bak te bevatten
• vier tot vijf maanden diapauze in de koelkast bij een temperatuur van 5 °C schadeloos te kunnen doorstaan
• in de woonkamer te kunnen staan

De komende tijd wil ik mijn vorderingen met jullie delen. Er zit voor mij geen haast achter het project, want mijn koloniën haal ik toch pas rond maart weer uit de koelkast, maar dit kan er voor zorgen dat er op onregelmatige momenten delen gepost zullen worden.

Een aquarium met de buitenafmetingen 315*185*245 mm (l*b*h) past in mijn koelkast en anders was deze glazen bak bij het restafval op het milieustation verdwenen. Het deksel ontbrak, maar dat is geen belemmering. De buitenwereld blijft nu goed geventileerd, er is genoeg ruimte om de toekomstige bewoners van voedsel en water te voorzien en om het afval te verwijderen. Ik heb alleen een langere pincet nodig dan voor mijn huidige formicariums noodzakelijk is.
De meeste strepen en plekken op het glas heb ik weg gekregen met een doek en schoonmaakazijn. Om daarna met leidingwater alles overvloedig na te spoelen. Ik heb geen andere schoonmaakmiddelen gebruikt.

Na de bak meerdere malen rondom te hebben bekeken heb ik bepaald tegen welke kanten de tempex en het ytong komt te zitten. Ik heb gelezen dat er mensen zijn die deze 'lelijke' kanten van de buitenkant afplakken, maar daar zie ik voorlopig van af. Als de mieren erin mochten slagen een zwakke plek in de constructie uit te buiten dan hoop ik het snel te ontdekken. Een zwartbruine mier steekt immers duidelijk zichtbaar tegen de achtergrond van het witte tempex af. Ik hoop dat het nooit zover zal komen, maar het is niet uit te sluiten. Om toch nog positief te eindigen weet ik dan in ieder geval wel hoe ik iets niet moet doen bij nog komende projecten.
Ik zal het nest van de buitenkant van het formicarium afdekken

Als uitbraakbeveiliging heeft iemand voor mij aan de bovenkant onder de zwarte, plastic rand een twee centimeter brede strook glas rondom aangebracht en met zwarte kit afgewerkt. Er steekt ongeveer nog een centimeter uit en hierop smeer ik later met een wattenstaafje paraffineolie. Het is tot zover altijd een lastig obstakel geweest voor mijn mieren om te overkomen en ik hoop dat het ook zo zal blijven.

[Tristan]

Ziet er goed uit! Ik heb alvast hoge verwachtingen voor het eindresultaat!

[ProXi]

Ik heb ook een aquarium met zo'n bovenkant.
Mijn vader is heel handig en heeft mij toen geholpen, om ervoor te zorgen dat ik de mieren kan verzorgen zonder teveel gedoe en zij ook niet kunnen ontsnappen.

We hebben met hout een constructie gebouwd, die precies op de bovenkant geklemd kan worden.
Op de houten balken hebben we een plexiglas plaat vastgeschroefd met in het midden een grote opening.
De randen kan je insmeren met paraffineolie of fluon.

[Westdijk]

Jaja, leg de lat maar meteen hoog, Tristan. Bedankt voor het achterlaten van een reactie.

Als de bovenkant geen rand van plastic had bevat dan was mijn voorkeur naar een dergelijk deksel als dat van jou uitgegaan, ProXi. Bedankt voor het reageren. Een leuk filmpje. Het zal echter weinig gelijkenis gaan vertonen met wat ik voor ogen heb, maar dat zal je spoedig van zelf te zien krijgen.
==================================================================================================

Het formicarium

Het is de bedoeling om verschillende lagen tegellijm over het vorm gegeven tempex aan te brengen om een buitenwereld te creëren. De diverse lagen lijm moeten voor mieren één ondoordringbaar geheel gaan vormen. In terrariums waarbij ook tegellijm wordt toegepast worden drie tot vijf lagen gebruikt en soms zelfs meer. Het is afhankelijk van welke diersoort erin komt. Ik wil dit idee overnemen. Alleen moet ik me daarbij bekommeren om andere problemen dan bijvoorbeeld de lange nagels van een hagedis.

Om een idee te krijgen van hoe ik de buitenwereld voor de mieren wil vorm geven ben ik begonnen met schetsen, maar dat leidde helaas tot niets. Daarna ben ik in wilde weg wat gaan snijden in tempex van diverse afmetingen. Ik heb hier gewoon een scherp mes voor gebruikt. Er zat geen enkel structuur in waarmee ik bezig was. Alles belandde in de glazen bak. Het werd gestapeld, afgebroken, tempex toegevoegd, opnieuw gestapeld, gedraaid, tegen elkaar gezet, wat stukken tempex verwijderd en zelfs een enkele keer het formicarium opgetild en door elkaar geschud. De plaatjes en blokjes tempex vielen natuurlijk alle kanten op. Mijn bewondering groeide voor de eigenaren van de vele verschillende terrariums die ik heb mogen aanschouwen op het internet. In de bouwverslagen las ik zelden hoeveel moeite het ontwerp hen heeft gekost. Op een gegeven moment ontstond er uiteindelijk iets dat me wel aan stond en ik haalde opnieuw het potlood en papier erbij. Binnen enkele tellen had ik ditmaal een schets.
Voor ik met de definitieve versie voor de buitenwereld van start ging ben ik eerst maar eens aan het opruimen geweest. De witte bolletjes waren nog verder van mijn werkplek te vinden dan ik vooraf eigenlijk voor mogelijk had gehouden.



In de schets had ik gelijk ook een belangrijk onderdeel van het formicarium verwerkt en dat is het mierennest. Hiervoor gebruik ik ytong. Het product is licht van gewicht, makkelijk bewerkbaar en heeft me in het verleden al goede diensten bewezen. Ik hoop dat het ook nu weer het geval zal zijn. Ik heb een houtzaag gebruikt om een stuk van een blok af te zagen. Het nest heeft de afmetingen 106*70*200 mm (l*b*h) en zal rechtstreeks op het glas worden geplakt.



Waar ik tot zover geen antwoord op heb kunnen vinden is de groeisnelheid van een kolonie. Ik begrijp dat het van te veel afhangt zoals temperatuur, voedselaanbod, vochtigheidsgehalte, stress, etc. om me hier een antwoord op te kunnen geven. Ik heb daarom op gevoel het aantal kamers bepaald dat de mieren in twee jaar tijd in gebruik zullen nemen. Waar ik van af heb gezien is de mogelijkheid om het nest beetje bij beetje bereikbaar te maken voor mieren. Er zijn genoeg mogelijkheden te bedenken om delen van het nest af te sluiten. Een aantal vond ik minder passend, omdat ze voor mijn gevoel afbreuk zouden doen aan het ontwerp van de buitenwereld. Ook bestaan er tot zover ik heb gelezen wisselende meningen over sommige manieren. Bovendien stuitte ik bij een aantal ervan op een paar praktische problemen vanwege mijn ontwerp. Daarom heb ik besloten om de mieren een in het begin te groot nest aan te bieden met het risico dat de werksters afval in ongebruikte kamers laten rond slingeren. In de veronderstelling dat zelfs deze kamers wel door de mieren worden schoongemaakt als ze de ruimte nodig hebben.

Ik heb met potlood kamers en gangen op het ytong geschetst. Voor het gangenstelsel heb ik een boor met een diameter van 4 mm gebruikt. Ik boorde een hele rij gaatjes naast elkaar tot een diepte van ±5 mm en bewoog vervolgens de boor voorzichtig heen en weer om de gaten met elkaar te verbinden tot er een gang ontstond.
De kamers zijn verschillend in omvang geworden, maar geen enkele is hoger dan zeven millimeter of dieper dan tien millimeter geworden. Als ik de kamers dieper maak wordt het lastiger om te zien wat de mieren in het nest aan het doen zijn en dat is voor mij toch wel een gewaardeerd onderdeel van de hobby.





De hoofdtoegang bevind zich aan de voorzijde van het ytong en enigszins boven de plastic bodem van de bak. Hiervoor heb ik een boor benut met een diameter van 6 mm en de gang loopt schuin omhoog. Mijn ervaring is als de hoek te vlak is de mieren in de gang kunnen gaan zitten in plaats van de kamers te gebruiken. Het is dan vrijwel onmogelijk om te zien wat daar allemaal gebeurd.
Ik heb hier een grotere diameter voor gebruikt om het de mieren makkelijker te maken de wat grotere prooien het nest in te trekken.



In de bovenkant bevind zich een tweede toegang, maar deze heeft dezelfde diameter als de ruime meerderheid van de gangen heeft. Op de foto zijn links ervan twee ondiepe gaten te zien. Hier kan ik de pillendrukstrips in vast drukken om de mieren van water, suikerwater, honing, etc. te voorzien. Rechts van de toegang bevind zich een aanzienlijk groter gat. Het bevat het waterreservoir. Ik heb het afgedekt met gaas met een maaswijdte van één millimeter. Fijner gaas maakte het voor mij aanzienlijk lastiger om het met een spuit van water te voorzien. Ook de locatie van de opening ten opzichte van de bovenkant van het formicarium speelde daarbij een rol.

Het ytong zal de mieren in de toekomst vochtige en droge locaties te bieden hebben. Ditmaal heb ik ervan afgezien om het ytong te kleuren. De buitenkant zal immers toch vrijwel geheel schuil gaan onder tempex en diverse lagen tegellijm. Links, boven en rechts van het zichtbare nest bevind zich tempex, waarbij zelfs het lichtgrijze van het ytong duidelijk zichtbaar afsteekt.

Na afloop van de werkzaamheden heb ik het ytong met behulp van een compressor van stof ontdaan en voor de zekerheid nog een keer met water afgespoeld. De tijdens het boren vrij gekomen stof is schadelijk voor de mieren, kan zelfs het einde van de hele kolonie betekenen, en waarschijnlijk ook niet erg bevorderlijk voor de gezondheid van mensen.

[Antsps]

Leuk om te lezen Ik heb ook nog een paar blokken ytong in de schuur staan.. Handen jeuken nu

[Westdijk]

Bedankt voor het achterlaten van een reactie, Antsps.
================================================================================================

Het formicarium

Mijn eerste aankoop voor het formicarium. Tot mijn verrassing waren er zoveel mogelijkheden dat ik eerst in de winkel een tijd heb doorgebracht met lezen met wat er op de achterkanten van de rijen kokers stond afgedrukt om tenslotte toch de hulp van een verkoper erbij in te schakelen. Ik ben de winkel uitgelopen met in mijn handen een montagelijm en afdichtingkit van bison: Bison polymax Crystal 300G. Ik kan ermee tempex tegen glas plakken, tempex op tempex, tempex op ytong en ytong tegen glas.

Een dunne plaat tempex heb ik tegen de achterwand bevestigd. Eerst had ik het voornemen om hiervoor een dikkere plaat te nemen dan nu het geval is. Het zou me toestaan om er later wat onregelmatigheden erin te kerven met een mes, maar deze brak doormidden. Om de kleine plaat in het formicarium te krijgen bleek mijn uitbraakbeveiliging een te grote hindernis te zijn en ik wilde dat het glas met één plaat werd bedekt. Ik was bang dat met platen tegen elkaar er ruimtes tussen zouden kunnen ontstaan die ik slecht krijg dicht gesmeerd met tegellijm en mieren zijn immers meesters in het vinden van dergelijke openingen.
Voor de eerste keer een kitpistool gebruikt. Ik vermoed nu dat het kleine formaat van de bak me nog enige uitdagingen in de toekomst gaat opleveren. Om te beginnen heb ik de plaat schuin in de bak neer gezet om het montagelijm rechtstreeks op het glas aan te brengen. Daarna de plaat gedraaid en er tegen aan gedrukt. Latere stukken tempex heb ik voorzien van montagelijm en pas daarna in de bak op de juiste plaats gedrukt.



Om het tempex stevig tegen het glas gedrukt te houden heb ik even moeten improviseren toen een paar boeken voor mijn gevoel de klus toch niet konden klaren en gebruik gemaakt van in elkaar geschoven kartonnen koffiebekers. Deze drukte ik nog wat verder in elkaar en plaatste met enige moeite zes van deze papieren 'veren' in het formicarium. Na het loslaten zette de bekers meteen weer uit en zorgden voor een meer verspreidde en constante druk op het tempex.



De volgende fase bestond uit het aanbrengen van het nest. Achteraf kan ik slechts concluderen dat het met de nodige gestuntel verliep. Ik wilde te veel doen en alles moest in mijn beleving ook nog eens meteen. Het kwam zelfs zo ver dat een behulpzame collega me hierbij te hulp schoot. Na het aanbrengen van hier en daar wat lijm op het ytong heb ik het gasbeton zowel tegen de tempex achterwand en het glas gedrukt, terwijl mijn collega de lijmklem en een stukje hout ter bescherming van het glas aangebracht. Waarbij ik natuurlijk ontzettend in de weg stond, maar het is gelukt. Om daarna in spanning te kijken hoe het lijm zich razendsnel had verspreid, terwijl mijn collega de druk nog wat verder opvoerde door de lijmklem verder aan te draaien. Het perste de lijm nog verder alle kanten op en in mijn fantasie ontstond onmiddellijk een nachtmerrieachtig scenario. Ik herinner me nog wel dat ik een zucht van opluchting slaakte toen de lijm zich niet meer verder verspreidde. Alle gangen en kamers zijn nog altijd goed zichtbaar.
De ruimte tussen het glas en ytong lijkt minimum, maar de mieren hebben me in het verleden weleens meer verrassingen bezorgd. Om deze reden heb ik de tempex die rond het ytong wordt geplakt van meer lijm te voorzien dan met de achterwand het geval is geweest. Als de mieren kans zien om zich een weg tussen het ytong en het glas te banen dan stoten ze op een barrière van lijm, die het gasbeton omgeeft.

[Westdijk]

Het formicarium

Voor het verwijderen van de lijmklem heb ik de maten van alle stukken tempex die in het formicarium komen op een papier genoteerd om deze opnieuw, maar nu netter uit te snijden. De 'oude' stukken heb ik met tandenstokers in elkaar gezet om als een soort maquette te dienen. Hier en daar is nog een laatste wijziging aangebracht, waardoor de nummering niet meer helemaal correct is, maar dat zijn onbelangrijke details. Bovendien verdwijnen de nummers op de nieuw te snijden stukken onder verscheidene lagen tegellijm.
Daarna verliep het vrij snel. Als je eenmaal bezig bent met de vormgeving, dan is er toch wel de behoefte om het af te willen maken. De meeste platen tempex heb ik onbewerkt in het formicarium gelijmd. Het zag hierdoor bijzonder strak en onnatuurlijk uit. Vragen hierover werden er nauwelijks gesteld, maar deze kon ik wel aflezen van de gezichten van mijn collega's als ze de volgende dag zagen dat ik de vorige dag na werktijd weer even aan de slag was gegaan met mijn hobby. Net als hen ben ik benieuwd naar het uiteindelijke resultaat.





Voor de bewerking heb ik met papier de toegangen tot het nest dicht gemaakt. Als de witte bolletjes in het ytong komen ben ik bang deze er nooit meer uit te krijgen. Vervolgens heb ik hier en daar met een mes wat gekerfd en regelmatig de stofzuiger erbij gepakt. Een les die ik eerder had geleerd, omdat je onopgemerkt de rotzooi toch overal naar toe loopt. Het is hier even wat pakken, even later weer iets anders halen en voor je het weet ben je overal geweest met tempex onder je schoenzolen. Bijna alsof je in een sprookje verzeild bent geraakt en een spoor uit zet om de weg terug te vinden.
Ook buiten het formicarium was ik bezig met het bewerken van een paar stukken tempex. Zoals al eens eerder aangegeven is de ruimte in het formicarium beperkt. Deze stukken heb ik op een later moment in de bak vast gezet met lijm.
Een aantal details zullen vermoedelijk wel verloren gaan als ik met tegellijm aan de slag ga, maar dat is een latere zorg. Tijdens het lezen van diverse bouwverslagen voor terrariums ben ik hiervoor gewaarschuwd.





Een voorlopig laatste wijziging omvatte het aanbrengen van nog wat kleinere stukken tempex, die in de maquette ontbreken. De hoofdtoegang tot het nest gaat enigszins verborgen in iets wat je enigszins kan beschouwen als een ondiepe grot. Het model op de werkbank vertoond voor het oog steeds minder overeenkomsten met wat in het formicarium aan het ontstaan is.

[GvG]

Erg interessant en inspirerend! Ik ben benieuwd hoe het er uit gaat zien als de tegellijm er over heen gaat.

[Kegge]

Boeiend verhaal. Ik ben benieuwd naar het vervolg.

[Westdijk]

Bedankt voor jullie getoonde interesse, GvG en Kegge.
=============================================================================================

Het formicarium

Het is tijd geworden om de tegellijm aan te brengen. Ik heb gekozen voor het hier boven staande product. Het schijnt makkelijker op kleur te brengen te zijn dan varianten hiervan, waarvan de lijm grijs van kleur is.
Ik had geen idee hoeveel ik nodig had en heb op gevoel een beetje poederlijm in een bakje gestrooid. Vervolgens water erbij gedaan. Wat eigenlijk een beetje had moeten zijn werd per ongeluk een plons. Dus weer meer tegellijm. Alles door elkaar geroerd tot het vloeibare brij was geworden. Het is voor mij een beetje lastig om te omschrijven hoe dit eruit zag. Een pannenkoekenbeslag komt redelijk in de richting.



Ik bleek het hoe dan ook het goed uit te kunnen smeren met een kwast, waarvan ik tot zover alleen de kleinste heb gebruikt, in de maat veertien.



Vooraf heb ik het nodige afgeplakt met papier en plakband. Tot ik alleen nog van bovenaf in het formicarium kan kijken. Ik ben me ervan bewust dat dit het aanbrengen van tegellijm lastiger maakt, omdat je sommige gedeelten op gevoel moet doen. Ik denk echter dat het noodzakelijk is, omdat de kans aanwezig is dat ik per ongeluk het glas er onder ga smeren. Wat op zich zelf ook geen probleem is, omdat je het makkelijk kan verwijderen. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het echter zal worden.
Het aanbrengen van de eerste laag gebeurde echter op een vrij onbeholpen wijze. Ik werkte van beneden naar boven, maar de afmetingen van het formicarium begonnen een rol te spelen. Onzeker over de droogtijd ben ik gewoon door gegaan. Na het schoonmaken van de kwast heb ik er echter een zaag bij gepakt om de steel ervan een stuk in te korten. Ik had ervaren dat met de oorspronkelijke lengte een aantal plekken in het formicarium vrijwel onbereikbaar voor mij waren.











De tweede laag bracht ik heel wat voorspoediger aan. Ik had inmiddels nu een aardig idee van wat ik nodig had aan tegellijm. De kwast was beter hanteerbaarder geworden. Wat ik wel bespeurde was dat er nu al een paar van de fijnere details in het tempex verloren gingen, ondanks dat ik een dunne laag tegellijm gebruikte. Ik had me hier wel op voor proberen te bereiden, maar toch ervaarde ik enige teleurstelling bij het zien ervan.







Tussen diverse lagen door heb ik pleksgewijs wat dikkere lagen aangebracht en soms waren het gewoon klodders tegellijm, die pas later meer vorm kregen als ik aan de slag ging met het aanbrengen van de volgende laag. Zo kreeg ik in ieder geval weer een paar van de eerder verloren gegane details terug. Ook bleek dit wel handig te zijn om het verloop tussen de verschillende lagen tempex voor het oog op een wat natuurlijkere manier in elkaar te laten overlopen of zelfs in elkaar opgaan.









Reeds bij de derde laag ben ik gaan experimenteren met een kleur. Ik heb de verf gewoon door de vloeibare tegellijm gemengd en daarna op de reeds gedroogde tegellijm aangebracht.

[Westdijk]

Het formicarium

Op een ochtend wachtte me een verrassing. Ik trof de eerste bewoner aan!





Voor duidelijkere opnamen heb ik het poppetje uit het formicarium gehaald, maar na afloop er weer terug in gezet. Zelf zou ik geen moment aan iets dergelijks hebben gedacht, maar daar heb je collega's voor.

Het verwijderen van het papier en plakband was een moment waar ik al langere tijd naar had uitgekeken. Om te beginnen verliep het minder soepel dan ik had verwacht. Hier en daar moest ik met een schroevendraaier het tegellijm dat er onbedoeld op was gekomen afbreken om het papier helemaal los te krijgen. Daarna kreeg ik de kans om het formicarium voor de eerste keer van meerdere kanten te bezichtigen.

Waar ik eerder al moeizaam met de kwast bij kon komen zag ik duidelijke 'gaten' in de tegellijm. Hier en daar kon ik zelfs het tempex zien. Ook was het voor mij te zien waar maar één of twee lagen over heen waren gegaan, omdat ik later met kleuren ben gaan werken. Ik heb het opgelost met een soort van vingerverven. Een latex handschoen aan en een vingertop dopen in de tegellijm en voorzichtig aanbrengen. Het leest in ieder geval makkelijker dan het in werkelijkheid was. In mijn gedachten foeterde ik met regelmaat.

De zwart gekleurde, plastic bodem kwam nu ook aan de beurt. Hiervoor heb ik aan de tegellijm geen verf toegevoegd, maar de oorspronkelijke kleur behouden.







Wat me na afloop wel beviel was dat ik het op sommige plekken met de vingers gladder kreeg dan met een kwast mogelijk was. Ik herhaalde het om deze reden op meerdere plekken in het formicarium. Zo heb ik pleksgewijs met een vingertop ook nog wat duidelijkere kleurverschillen aangebracht. Momenteel duidelijk zichtbaar op de foto's, maar het moet nog opdrogen.

Achteraf bekeken ben ik te enthousiast aan de slag gegaan. De afmetingen van het aquarium zijn in mijn beleving ruim genoeg om er een mierennest in te vestigen. Alleen had ik iets voor ogen dat het lastig maakte om te realiseren. Ik denk dat het beter zou zijn geweest als ik de rotsformatie die uit de achterwand naar de voorruit loopt pas veel later zou hebben toegevoegd. Misschien zelfs buiten het formicarium van diverse lagen tegellijm voorzien. Ach, het maakt nu allemaal deel uit van mijn leerproces. Nou rest me alleen nog het aanbrengen van een beschermende laag lak. Bij terrariums gebeurd dit omdat uitwerpselen van bijvoorbeeld hagedissen en uit prooidieren gelekte vloeistoffen in het tegellijm kunnen trekken. Als er lak is aangebracht dan is het makkelijker schoon te maken.





De lak is in twee lagen aangebracht. Het gebeurde opnieuw in een paar fases. Eerst alles waar ik 'makkelijk' met de kwast bij kon komen en daarna met een latex handschoen aan om de rest met mijn vingers te doen. De kwast heb ik net als na het aanbrengen van het tegellijm overvloedig met water gespoeld tot alles tussen de haren uit was.

Ik schrok wel een paar keer. Om te beginnen bij het openen van het blik toen ik een melkachtige substantie zag, dat na het roeren vrij weinig van kleur leek te veranderen. Daarna na het aanbrengen. Alles glansde als nooit te voren! Één van de eerste dingen ik de volgende dag deed op het werk was, naast iedereen een goedemorgen wensen, kijken naar het resultaat en een zucht van opluchting slaken.























Na de eerste laag lak voelde alles ook al gladder aan. Het stinkt nog wel, maar er is tijd genoeg om het formicarium goed te kunnen luchten. Ik ben er in ieder geval heel blij mee.
De kleuren zijn in werkelijkheid nog iets donkerder dan te zien is op de foto's. Af en toe speelt ook mijn opvallend gekleurde veiligheidskleding daarbij een rolletje. De zwartbruine mieren zullen er in ieder geval duidelijk zichtbaar tegen afsteken en dat was ook mijn bedoeling. Ik zal ze visueel goed kunnen volgen in zowel de buitenwereld als in het nest zelf. Daarnaast kan ik overal in de buitenwereld met een lange pincet bij komen om werkzaamheden te verrichten, zonder de kolonie al te veel te storen.

Rond maart zal ik mijn kolonies weer uit de koelkast halen om te zien hoe zij deze winter zijn doorgekomen. Voor één ervan wacht een mooi formicarium, maar dat duurt nog een paar maanden. Voldoende tijd om te gaan bepalen hoe lang het duurt voor het ytong na het water geven geheel opdroogt, hoeveel water ik per keer moet toevoegen zonder dat het hele nest nat word, etc. Een heleboel zaken die voor de Lasius niger van levensbelang zullen zijn. De rest zal helemaal afhangen van de toekomstige bewoners zelf. Oh, en ik moet nog aan de slag met het verwijderen van wat opgedroogde spetters tegellijm en lak op het glas. Ik doe dit voorzichtig met een scheermesje.

Mijn formicarium

[Kegge]

Prachtig resultaat en uit het verhaal is op te maken hoeveel tijd er in gaat zitten om zo'n fraai formicarium te maken. Dat houd ik in mijn achterhoofd voor het moment dat ik zelf aan de slag ga met knutselen. Grappig om te zien dat jij met dezelfde HP spullen (thin client en toetsenbord) werkt als ik op het werk.

[Antsps]

Een woord: WAUW Echt mooi gemaakt!

[Westdijk]

Grappig om te zien dat jij met dezelfde HP spullen (thin client en toetsenbord) werkt als ik op het werk.

Meestal ben ik buiten te vinden met mijn team, maar de werkplaats was inmiddels te koud geworden om het formicarium goed te kunnen laten drogen. Daarom verhuisde ik de kleine bak naar de aanwezige kantoorruimte. Het is er warm en er zijn relatief weinig mensen te bekennen als je naar de hele werkdag kijkt. Bovendien werkte ik na werktijd aan mijn kleine project, zodat bijvoorbeeld de geur die bij lak vrij kwam tegen de ochtend al vrijwel geheel verdwenen was.

Prachtig resultaat en uit het verhaal is op te maken hoeveel tijd er in gaat zitten om zo'n fraai formicarium te maken.

Dit kan je eigenlijk zo gek maken als je zelf wilt, Kegge. Ik had frustrerend veel tijd nodig om te bepalen hoe de buitenwereld er moest komen uitzien, maar achteraf was het me wel waard. Je ziet zoveel prachtige voorbeelden. Alleen wil je iets maken dat er geen exacte kopie van is, tenminste dat wilde ik. Het is nu grotendeels hoe ik het voor ogen had.

Bij het plakken van het tempex ben ik voorzichtiger te werk gegaan dan misschien noodzakelijk is. Elke keer bracht is maar een paar stukken aan. De volgende dag smeerde ik ontstane openingen tussen de stukken dicht met de gedachte in mijn achterhoofd dat mieren geen kans onbenut zullen laten.

Ik heb gemiddeld vijf dunne lagen tegellijm gebruikt om over de tempex te smeren. In een terrarium maakt deze hoeveelheid, maar dan met één dunne en vier dikkere lagen, een achterwand vrijwel bestendig tegen hagedissen met lange nagels. Ik wilde echter elk gaatje dat ik maar dacht te spotten dicht hebben. Bovendien speelde ik ook met kleuren. Op sommige plekken zitten hierdoor volgens mij wel zeven lagen tegellijm.
Na een dag drogen kan de volgende laag tegellijm er al weer op. Nou is het afwachten of de Lasius niger een plek zullen vinden waar ze wel bij het tempex kunnen komen. Ik heb hier geen zekerheid over. Het is ook de reden waarom ik het opvallend witte tempex (nog) niet afplak met bijvoorbeeld zwart plakplastic.
Ook voor de lak is een dag drogen noodzakelijk. De meeste tijd gaat dus zitten in wachten tot je weer verder kan.

Ervaring speelt ook een rol. De eerste laag tegellijm aanbrengen koste me vanaf het moment van het openen van de doos poederlijm bijna anderhalf uur. De derde laag had ik er al in een dik halfuur tijd opzitten, inclusief schoonmaken van de kwast voor hergebruik.

Een woord: WAUW Echt mooi gemaakt!

Erg bedankt. Het ziet er weer mooier uit dan een plastic weggooi bierbeker.

[tempant]

Erg inspirerend (zoals altijd)! Dit verhaal lezen doet inderdaad zin krijgen om zelf aan het knutselen te gaan. Alhoewel in mijn geval de kolonies wellicht nog een vol seizoen in de bekerformicaria zullen resideren. Top!

[Westdijk]

Erg inspirerend (zoals altijd)!

Altijd leuk om iets dergelijks te lezen.

[Kegge]

Ik ben heel benieuwd wat de mieren er van gaan vinden. Nog maar een paar maandjes en dan is gelukkig de lente er weer.

[Tristan]

Super goed gedaan! Mijn verwachtingen zijn alvast deels ingelost