Bij ontvangst even de buis gecontroleerd en het leek erop dat alles nog leefde, ik probeer eigenlijk nooit lang te kijken dus ik kon slecht zien of er broed was. Ook omdat er zoveel werksters op een kluitje zaten werd het duidelijke zicht mij ontnomen.
Ik ben eigenlijk ook niet zo heel gefasineerd of er eitjes zijn eerste instantie, omdat na een reis via de post mij het ook niet geheel onlogisch lijkt dat een koningin der broed opeet. Ik geef der liever meteen rust om ff bij te komen van de reis.
De buis dus snel in een bakje gelegd met zand, daarna ook zand gebruikt om de reageerbuis te bedekken en om de ingang te verkleinen zodat de mieren meer in het donker zouden zitten en veiliger voelen. Ik had net alles netjes op ze plek toen er mugje voorbij vloog voor me neus, dit leek me voorbestemd, de mug neergehaald met een voorzichtige jacht in de kamer en in het bakje gelegd. Nee ik heb het niet gekookt of in de vriezer gelegd, dit doe ik nog steeds niet altijd bij het eten. Ik weet het, dit zou ik wel moeten doen. De kolonie had echter geen oog voor het mugje, ze waren masaal uitgetrokken met ze alle om bij de suikerwater feeder te drinken. De halve kolonie was uitgetrokken, waarschijnlijk hadden ze het dus echt nodig wat een prachtig gezicht was. Ik heb na een tijdje dit schouwspel bewonerd te hebben, de mieren gelaten voor wat het is. De volgende dag was het weer rustig in het bakje en was het mugje ook verdwenen. Ik heb voor een paar dagen dit bakje ongeroerd gelaten en er alleen af en toe wat fruitvliegjes gevoerd (wel ingevroren), deze werden netjes weg gehaald elke keer. Er is voor de rest weinig leven in de brouwerij in het bakje. Ik heb nog een dropje jelly gegeven op het feeder plateau, alleen dit lijken ze helemaal niet intressant te vinden.
Ondertussen heb ik een nieuw 2 in 1 formicarium gebouwd, in de supermarkt kwam ik in het aanbiedingen rek een mooi opberg cilinder vormig bakje tegen voor 0,8 liter met deksel. Ik had nog een beetje snelgips over van mijn eerst 2 in 1 formicarium project, dus ik heb hier een meteen diezelfde avond gips in gegoten. Echter deed ik veel te veel water in het bakje bij het gips poeder, naja hoppa gieten maar op hoop van zegen. Bij mijn vorige maaksel had ik met klei van te voren allemaal gangen gemaakt en daarna pas het gips gegoten. Dat was veel werk en ging het nu proberen achteraf te doen met de dremmel. Het gips droogde een stuk minder snel door het teveel aan water in de mix merkte ik, na een uur was het wel hard genoeg om het gips er uit te halen. Echter bleek bij het freezen dat onder de buitenlaag nog heel veel waterig gips zat, ik heb de gangen wel gewoon gefreezd waardoor de gangen niet mooi werden en een beetje rommelig zooitje achterbleef in de gangen. Alles afgespoelt wat zonder problemen lukte en met een schroeven draaier de gangen mooi recht gemaakt. Ook heb ik in dit ontwerp een aantal ruimtes gemaakt naast de gangen waar watjes in kunnen om later het nest te bevochtigen. De ruimtes van watjes zijn niet te bereiken voor de mieren maar moeten bepaalde ruimtes in het nest vochtig houden voor de mieren. Ze kunnen doormiddel van gaatjes van buitenaf vochtig gehouden worden, ik weet niet of dit een goed manier is maar dat zal duidelijk worden door gebruik later. Ik heb 2 nest ruimtes gemaakt, 1 met veel gangen en 1 met maar 2 gangen. Ik heb het ze uitgefreesd dat ik door de opening van het kleine nest de wand kan stuk drukken naar het grote nest als het zover is voor de kolonie om te breiden. Aan de kant van het grote nest heb ik ook weer een ruimte gemaakt om het nest van buiten af vochtig te houden.
Nadat ik het nest 2 dagen heb laten drogen was het moment daar om de kolonie de keuze te geven om het nieuwe nest te betreden. Ze hadden inmiddels een volle week kunnen relaxen in de zandbak na hun lange en bewogen reis. Ik heb via een silicone slang het formicarium aan de zandbak gekoppeld, naja gekoppeld
. Ik heb natuurlijk eerst de reageerbuis ontdaan van het zand waarin het ingegraven was zodat het mooi open kwam te liggen, daarna het zand bij de ingang ook eruit gehaald voorzichtig. Vervolgens heb ik de silcone buis rechtstreekd de reageerbuis ingeduwd tot ongeveer de helf van hun leef ruimte. Ze zaten met ze alle tegen het watje aangebouwd dus dit moest volgens mij geen probleem zijn. Echter forceerde ik hiermee wel de doorgang naar de zandbak en werden ze bijna verplicht om het nieuwe formicarium te gaan ontdekken. Na 2 uur gekeken te hebben hoe de dames netjes voorzichtig al hangend aan het einde van silicone slang in het nieuwe formicarium, het zand netjes weg haalde en het naar hun nest brachten, om daar de kieren rond om de silicone slang in het reageerbuis netjes dicht te maken. Nee ze durfde niet nog niet volledig het nieuwe formicatium in te gaan, met hun achterste beentjes bleven ze in contact met de silicone buis die 3 mm boven de grond van hun nieuwe wereld naar binnen kwam. Ja na 2 uur waren er wel een stuk meer mieren die de buis door aan het rennen waren maar niemand die ook maar een voet zetten in het nieuwe beloofde land wat ik voor ze had gemaakt. Aangezien ik ook nog een vrouw heb die het ook wel leuk vind als ik soms bij der ben liet ik de mieren achter voor wat het was en ben terug gegaan naar beneden. Een paar uur later dat ik naar bed ging zag ik dat de mieren het nieuwe forimicatium aan het ontdekken waren, ze liepen al zelfs de tunnels in die ik gemaakt had voor ze. Dolblij terug naar hun kolonie in de reageerbuis waar niemand leek te snappen wat zei bedoelde, zou het komen door het licht in de kamer dat ze geshockt waren en/of bang? Ik heb het even bekeken en ben toen gaan slapen, dus na uren in het licht te hebben gezeten in de reageerbuis ging het licht eindelijk uit voor ze. Ja ze slapen naast me in de slaapkamer, gezellig bij elkaar. De volgende ochtend was het reageerbuisje leeg, ik had geen tijd voor de rest om de boel te analyseren omdat ik moest werken maar ik was niet verrast. Zo ging het ook de maand ervoor bij mijn messor kolonie, in het licht open en bloot geen echte verhuizing. Eenmaal de nacht in met het licht uit waren ze opeens verhuist de volgende dag. Er liepen nog een paar werksters in de zandbak die door de kieren tussen het reageerbuisje en de silicone slang waren gekomen en nu duidelijk niet meer terug konden naar hun kolonie. Deze heb ik geholpen dat ik terug kwam van het werk door de reageerbuis te verwijderen en de silconie slang in zandbak open te laten liggen. Ze hadden na wat extra stimulatie de doorgang snel gevonden, dus eindelijk was mijn kolonie officeel helemaal verhuist. In het nieuwe formicarium waren de dames netjes in 2 gangen verhuist die ik voor ze had gemaakt, het suikerwater feedertje stond er en een voedingplateau stond netjes op ze plek. Zelfs een hele ikea mini nep vetplant was deel geworden van hun nieuwe wereld. De nieuwe wereld die nog steeds een best wel zacht gips had, had ik gemerkt bij het maken van de buitenwereld. Krassen waren snel gemaakt in het oppervlakte en de steel van de nep vetplant kon ik zo in het gipsduwen met wat kracht. Nadat ik het gangenstelsel netjes had ingepakt in aluminium folie, heb ik de mieren 3 dagen met rust gelaten en alleen af en toe wat eten gegeven als fruitvliegen. Nadat ik een blog had gelezen van iemand die lasius kolonie niet bedekte en het ook prima met ze ging leek dit mij ook een leuker idee als het aluminium folie en heb ik het 2 in 1 formicarium ontdaan van het folium. Wat mij trouwens diezelfde dag opviel waren witte stukjes gips in de buitenwereld, er was iets gaande in het nest maar ik wist nog niet wat. Nadat ik dus het folie had verwijdert zag ik dat de mieren de wanden hadden bedekt voor 70% van de gangen. Ik kon nog net zien dat ze aan het einde van 1 van de gangen een compleet nieuwe ruimte hadden uitgegraven. Ik was niet heel blij hiermee aangezien ze dus uit het zicht gingen wonen, wat ik erg jammer vond van mijn nieuwe buren. Ik had dacht ik wel een klik met ze, echter bleek dit dus niet wederzijds te zijn. Mijn plannetje van een open formicarium werd dus niks meer, en langzaam werd het mij dus duidelijk welke problemen er ontstonden door het verkeerde gips mengsel wat ik had gemaakt. De mieren konden het gips makkelijk doorboren, oke oke ze willen dus meer ruimte. Ze graven hun eigen gangen omdat ze meer ruimte willen. Anders hadden ze alleen de wanden wel dicht gemetselt, misschien tijd zo snel ja, om de doorgang naar het uitgebreide gangenstelsel te maken. Dan stoppen ze misschien met het zelf graven en gaan ze daarin met ze alle,,,,, nou nee helaas. Ze gooide alleen maar gips in de grotere gangen van formicarium, sinds vandaag zag ik zelf een dode werkster erbij. Dit was erg jammer, het ingerichte nest werd niet van waarde gezien, eerder een stortplek. Aangezien het grote deel van het nest met hoog tempe gevuld word met stukjes gips maak ik mij niet zo druk om onbereikbare dode werkster, maar zie ik dus ook dat de dames met hoog tempo aan het graven zijn. De gang wanden in het kleine nest zijn zo goed als dicht inmiddels. ik moet mij dus maar gaan neerleggen bij dit fenomeen. Gelukkig zijn de mieren nog wel actief in de buitenwereld en nemen ze veel voedsel aan wat ik voor ze klaar leg. Vandaag en gisteren zijn er zoon 8 fruitvliegen soldaat gemaakt door de werksters, 1 of 2 mieren komen ze netjes ophalen als ik ze op het voedingsplateau heb gelegd. Ik blijf ze even geven totdat ze het laten liggen, zodat ik weet wanneer ze een vol buikje hebben ervan.
Als ik straks uit mijn nachtdienst thuis kom zal ik even foto's maken van het formicarium, naja het kan een week duren bij mij voordat ik de foto's heb hahaha. Maar ik zal ze toe voegen aan dit blog, om een beeld te geven waar ik het over heb.