Dit is mijn eerste keer op dit forum, dus laat ik mij eerst even voorstellen. Ik ben bekend als Ants_Netherlands16 en ik ben 16 jaar oud. Ik heb mieren al voor 2 jaar gehouden en het begon allemaal met de Lasius niger soort. De soorten die ik nu allemaal heb zijn:
- Lasius niger, -flavus, -lasioides
- Messor barbarus, -wasmanni
- Myrmica rubra
- Solenopsis fugax
- Crematogaster scutellaris
- Camponotus aethiops, -ligniperda
In deze blog ga ik een andere Lasius soort beschrijven, die minder bekend staat dan alle andere Lasius soorten. Het gaat om twee van mijn Lasius lasioides kolonies. Het zijn relatief kleine mieren uit Zuid-Europa die bij hoge temperaturen zeer actief zijn en snel groeien. De grootte van een koningin is 6-7 mm en de werksters hebben momenteel een grootte van 2-3 mm. De werksters kunnen tot 5 mm lang worden naarmate de kolonie groeit in de toekomst. Nu zijn ze bijna net zo groot als de nanitics (de eerste werksters) van de Lasius niger soort.
Deze blog ga ik in een aantal stukken indelen (het begin, 1e jaar groei, winterrust, 2e jaar groei, etc.)
Het begin - deel 1:
Het was rond eind mei / begin juni 2019 toen ik met mijn ouders met de auto op vakantie ging naar Albanië en Griekenland. We bleven daar twee weken en hebben veel mooie plaatsen bezocht met onder andere de archeologische park 'Butrint', waar ik ook voor het eerst reuzenmieren (Camponotus vagus) zag. Hierover vertel ik wel in een andere post
Dit was een week voordat we terug naar Nederland gingen. Op een bepaalde avond waren we op het strand naar de zonsondergang aan het kijken. Het was buiten heel warm en het grond een beetje vochtig; de ideale omstandigheden voor de bruidsvluchten! Ik heb mij natuurlijk zo'n beetje voorbereid om een paar gynes te vangen, maar ik ben toen niet slim genoeg geweest om reageerbuisjes mee te nemen, dus moest ik even improviseren. Op onze weg terug naar het appartement begon het...Honderden mieren renden dwars door elkaar op stoepranden en op liggende boomstammen. Ik zag er toen soorten als Lasius, Pheidole en Aphaenogaster de lucht in gaan! Het was allemaal prachtig om te zien, maar door mijn slechte voorbereiding had ik maar enkele kleine plastic potjes mee. Ik wist toen nog niet precies hoe Pheidole of Aphaenogaster gynes eruit zagen en ik wilde toen nog niet riskeren om ze proberen op te voeden bij aankomst thuis, omdat ik nog geen ervaring heb gehad met dit soort soorten. Ik was dus op zoek naar makkelijkere soorten zoals Lasius, Formica of Myrmica. Wat ik op die avond heb gevangen, waren drie Lasius sp gynes waarvan twee dezelfde en één met een andere kleur thorax. Ik wist al meteen dat die een Lasius emarginatus gyne was, herkenbaar door haar oranje/rode thorax en bruine kleuren. Hier maak ik ook een aparte blog van. Van de andere twee had ik geen idee wat voor soort het was. Omdat we nog een week de tijd hadden, moest ik ervoor zorgen dat ze allemaal genoeg vocht hadden. De watjes had ik wel, dus heb ik die vochtig gemaakt en in de potjes erbij gedaan.
Bij de terugreis moest ik alle drie potjes een deel van de reis vasthouden, omdat sommige wegen best hobbelachtig waren. Dit was heel vermoeiend en ik hoopte dat de gynes de reis zouden overleven. Tot mijn grote verbazing hebben alle drie de gynes tientallen eitjes gelegd! Yesss
Bij aankomst thuis heb ik de potjes meteen voorzichtig vast verbonden aan de nieuwe reageerbuisjes en binnen twee weken waren ze allemaal verhuisd...
Voor vragen en opmerkingen gebruik deze link: viewtopic.php?f=31&t=15543&p=95905#p95905
!
Het duurde maar 6 weken toen de eerste werkster werd geboren. Ze was heel klein, zo'n 2 mm lang, maar zeer actief en zorgde goed voor haar moeder en haar andere zusjes. De ene kolonie hield het buisje heel schoon en brengde al het afval naar een hoekje in het buisje, waardoor het opruimen makkelijk was. In tegenstelling hierop was de andere kolonie niet zo goed in het opruimen van restjes poppen en het voedsel. Nou ja... elke kolonie is uniek 
