Myrmecina graminicola (mn)
Geplaatst: 03 aug 2010, 20:29
Hier zal ik een blog gaan bijhouden over mijn kolonie Myrmecina graminicola.
Myrmecina graminicola, ook wel oprolmier genoemd. Ze komt voor in Centraal-Europa en is een maar zelden gevonden mier met een zeer verborgen manier van leven. Nesten worden gevonden onder zware stenen, of liefst in een stenige bodem, ook vind je ze in warmteminnende bossen met een dikke strooisellaag of langs de oevers van rivieren en beken.
Je kunt kolonies bijna nooit vinden of opgraven, ze zitten vaak onder veel te zwarte stenen en de koningin zit vaak veel te diep in de grond.
Het is een erg kleine mier, de werksters zijn monomorf aan elkaar en bedragen allemaal 3mm, de gyne is iets groter, 3-4mm. Na de bruidsvlucht zal de koningin landen en een geschikte nestplaats zoeken, als alles dan mee zit zal het haar nog 3-4 jaar duren eer ze een 10 werksters heeft. Kolonies worden ook niet veel groter dan 50 werksters, ik had het geluk om in Frankrijk een volwassen kolonie van een 70 werksters te kunnen vangen.
Het speciale aan deze miersoort is dat ze een derde vrouwelijke kaste hebben. Deze worden ook wel intermorphs genoemd, een engelse benaming. Het is een tussenvorm tussen werkster en koningin. Ze hebben goed ontwikkelde eierstokken maar een spermatheek ontbreekt. Zij zijn er om onbevruchte, levensvatbare eitjes te leggen waarvan de meeste dienen als voeding voor de larven en werksters. Hoewel er enkele zijn die zich ontwikkellen tot mannetjes.
Het is een warmteminnende soort die koel moet worden gehouden. Ook hebben ze nood aan voldoende vochtigheid.
Dit was duidelijk te zien toen ik de kolonie in haar nieuwe buitenwereld liet, met als ondergrond droog zand. Er was maar weinig activiteit en die avond lagen er al 3 doden, geen goed vooruitzicht leek me. Nu had ik vanmorgen het zand vochtig gemaakt en na een uurtje liepen er meteen 30 werksters in de buitenwereld.
In de natuur leven en jagen ze vooral ondergronds of in de strooisellaag van het bos. Ze jagen op mijten en andere kleine beestjes.
Ze zullen ook grotere dode insecten eten. Maar daar heb ik nog niet veel van gemerkt.
Ik heb foto's gezien van iemand die de soort ook heeft en de algen stonden zo in het nest, ze deden het prima. Toch vind ik het raar, ze zullen dan niet volledig verduisterd gezeten hebben.
Zo, dan nu maar de foto's:
Ik houd ze in een gewoon verduisterd proefbuisje dat in een groot ferero rocher doosje ligt.
Als uitbraakpreventie heb ik met water verdunde fluon genomen.
Op de het moment dat ik de foto's nam waren ze actiever omdat ik ze net gestoord had. Ze blijven dan allemaal beweegloos staan.
Het eerste miertje dat zich te goed doet aan aminozuur oplossing. Achteraf kwamen er nog meer drinken.
Een foto van de stapel broed, zowel werksters, mannetjes als prinsessen. In alle stadia, vooral poppen op dit moment.
Ik vraag me wel af hoe het zit met de grote van de kolonies, er word vermeld dat ze niet veel groter worden dan 50 werksters, ik heb mometeel een 70 werksters, en aan de hoop poppen te zien mag ik er nog enkele tientallen verwachten.
De kolonie in haar buisje.
En tot slot een foto waar je goed de gyne kunt zien.
Vragen en opmerkingen over deze kolonie graag hier.
Myrmecina graminicola, ook wel oprolmier genoemd. Ze komt voor in Centraal-Europa en is een maar zelden gevonden mier met een zeer verborgen manier van leven. Nesten worden gevonden onder zware stenen, of liefst in een stenige bodem, ook vind je ze in warmteminnende bossen met een dikke strooisellaag of langs de oevers van rivieren en beken.
Je kunt kolonies bijna nooit vinden of opgraven, ze zitten vaak onder veel te zwarte stenen en de koningin zit vaak veel te diep in de grond.
Het is een erg kleine mier, de werksters zijn monomorf aan elkaar en bedragen allemaal 3mm, de gyne is iets groter, 3-4mm. Na de bruidsvlucht zal de koningin landen en een geschikte nestplaats zoeken, als alles dan mee zit zal het haar nog 3-4 jaar duren eer ze een 10 werksters heeft. Kolonies worden ook niet veel groter dan 50 werksters, ik had het geluk om in Frankrijk een volwassen kolonie van een 70 werksters te kunnen vangen.
Het speciale aan deze miersoort is dat ze een derde vrouwelijke kaste hebben. Deze worden ook wel intermorphs genoemd, een engelse benaming. Het is een tussenvorm tussen werkster en koningin. Ze hebben goed ontwikkelde eierstokken maar een spermatheek ontbreekt. Zij zijn er om onbevruchte, levensvatbare eitjes te leggen waarvan de meeste dienen als voeding voor de larven en werksters. Hoewel er enkele zijn die zich ontwikkellen tot mannetjes.
Het is een warmteminnende soort die koel moet worden gehouden. Ook hebben ze nood aan voldoende vochtigheid.
Dit was duidelijk te zien toen ik de kolonie in haar nieuwe buitenwereld liet, met als ondergrond droog zand. Er was maar weinig activiteit en die avond lagen er al 3 doden, geen goed vooruitzicht leek me. Nu had ik vanmorgen het zand vochtig gemaakt en na een uurtje liepen er meteen 30 werksters in de buitenwereld.
In de natuur leven en jagen ze vooral ondergronds of in de strooisellaag van het bos. Ze jagen op mijten en andere kleine beestjes.
Ze zullen ook grotere dode insecten eten. Maar daar heb ik nog niet veel van gemerkt.
Ik heb foto's gezien van iemand die de soort ook heeft en de algen stonden zo in het nest, ze deden het prima. Toch vind ik het raar, ze zullen dan niet volledig verduisterd gezeten hebben.
Zo, dan nu maar de foto's:
Ik houd ze in een gewoon verduisterd proefbuisje dat in een groot ferero rocher doosje ligt.
Als uitbraakpreventie heb ik met water verdunde fluon genomen.
Op de het moment dat ik de foto's nam waren ze actiever omdat ik ze net gestoord had. Ze blijven dan allemaal beweegloos staan.
Het eerste miertje dat zich te goed doet aan aminozuur oplossing. Achteraf kwamen er nog meer drinken.
Een foto van de stapel broed, zowel werksters, mannetjes als prinsessen. In alle stadia, vooral poppen op dit moment.
Ik vraag me wel af hoe het zit met de grote van de kolonies, er word vermeld dat ze niet veel groter worden dan 50 werksters, ik heb mometeel een 70 werksters, en aan de hoop poppen te zien mag ik er nog enkele tientallen verwachten.
De kolonie in haar buisje.
En tot slot een foto waar je goed de gyne kunt zien.
Vragen en opmerkingen over deze kolonie graag hier.