Volledige titel:
Mieren kennen geneeskunde.
Auteur(s):
(kv)
Gepubliceerd in:
EOS Maandblad over wetenschap
Jaar van publicatie:
4 april 2012
Abstract:
Mieren likken aan soortgenoten om schimmels van hun lijf te verwijderen. De gelikte mier wordt zo niet ziek, de likkende mier versterkt zijn immuunsysteem.
Mierenkolonies lopen net zoals dichtbevolkte megasteden een verhoogt risico op een epidemie-uitbraak. Toch ontlopen of verstoten mieren hun zieke kolonieleden niet. Gezonde mieren likken zelfs - op gevaar van een fatale besmetting - aan soortgenoten om schimmels van hun lijf te verwijderen. Die techniek verhoogt de overlevingskans van de besmette mier, maar bezorgt de gezonde mier ook een betere bescherming tegen toekomstige besmettingen met een vergelijkbare schimmel. De kleine dosis die ze al likkend binnenkrijgen, werkt immers vergelijkbaar als een vaccin. Het immuunsysteem van de mieren ‘leert’ antistoffen aanmaken, en reageert sterker op een nieuwe besmetting.
Wetenschappers van het Institute of Science in Oostenrijk ontdekten dit mechanisme van ‘sociale immunisatie’ door enkele mieren uit een kolonie te besmetten met fluorescerende schimmels. De onderzoekers ontdekten dat de schimmels zich razendsnel onder de kolonie verspreiden. Geen enkele mier likt echter een fatale dosis op.
Dit bewuste, sociale besmettingsgedrag doet de onderzoekers denken aan de eerste menselijke inspanningen om pokken te bestrijden. Toen vaccinatie (besmetting met een dood of verzwakt virus) nog niet was uitgevonden, werden gezonde mensen al bewust met een kleine hoeveelheid van het pokkenvirus besmet. Wie de ‘verzwakte’ ziekte vervolgens volledige doormaakte, werd immuun voor de pokken. Van de bewust besmette mensen stierf één tot twee procent, ten opzichte van dertig procent van de mensen die op de ‘natuurlijke’ manier besmet raakten.
Webadres:
http://www.eosmagazine.eu/home/ctl/Deta ... id/12.aspx
Mieren kennen geneeskunde.
Auteur(s):
(kv)
Gepubliceerd in:
EOS Maandblad over wetenschap
Jaar van publicatie:
4 april 2012
Abstract:
Mieren likken aan soortgenoten om schimmels van hun lijf te verwijderen. De gelikte mier wordt zo niet ziek, de likkende mier versterkt zijn immuunsysteem.
Mierenkolonies lopen net zoals dichtbevolkte megasteden een verhoogt risico op een epidemie-uitbraak. Toch ontlopen of verstoten mieren hun zieke kolonieleden niet. Gezonde mieren likken zelfs - op gevaar van een fatale besmetting - aan soortgenoten om schimmels van hun lijf te verwijderen. Die techniek verhoogt de overlevingskans van de besmette mier, maar bezorgt de gezonde mier ook een betere bescherming tegen toekomstige besmettingen met een vergelijkbare schimmel. De kleine dosis die ze al likkend binnenkrijgen, werkt immers vergelijkbaar als een vaccin. Het immuunsysteem van de mieren ‘leert’ antistoffen aanmaken, en reageert sterker op een nieuwe besmetting.
Wetenschappers van het Institute of Science in Oostenrijk ontdekten dit mechanisme van ‘sociale immunisatie’ door enkele mieren uit een kolonie te besmetten met fluorescerende schimmels. De onderzoekers ontdekten dat de schimmels zich razendsnel onder de kolonie verspreiden. Geen enkele mier likt echter een fatale dosis op.
Dit bewuste, sociale besmettingsgedrag doet de onderzoekers denken aan de eerste menselijke inspanningen om pokken te bestrijden. Toen vaccinatie (besmetting met een dood of verzwakt virus) nog niet was uitgevonden, werden gezonde mensen al bewust met een kleine hoeveelheid van het pokkenvirus besmet. Wie de ‘verzwakte’ ziekte vervolgens volledige doormaakte, werd immuun voor de pokken. Van de bewust besmette mensen stierf één tot twee procent, ten opzichte van dertig procent van de mensen die op de ‘natuurlijke’ manier besmet raakten.
Webadres:
http://www.eosmagazine.eu/home/ctl/Deta ... id/12.aspx