Afgelopen week heb ik koninginnen van Pachycondyla sp. gevonden

Ik had ze al 3 dagen in verschillende soorten bakjes zitten: i) met nat wc papier in een klein buisje, ii) met zand in een klein buisje, ii) met nat wc papier in een open gesneden waterfles en iv) met zand in een open gesneden waterfles (hier heb ik er 3 bij elkaar met 2 mannetjes erbij). In geen van allen waren na drie dagen eitjes zichtbaar. Enkele koninginnen hadden hun vleugels al afgeworpen en andere hebben ze nog steeds.
Ik vond het lang duren voor de eerste eitjes verschenen, dus ik ging wat extra onderzoek doen op het internet. Al snel kwam ik er achter dat de koningin van deze soort actief jaagt voor voedsel tijdens haar periode van opvoeding van haar eerste werksters. Niet heel gek, aangezien het achterlijf van deze koningin niet extreem groot is en de mieren behoorlijk groot zijn. Er is dus veel voeding nodig om ze op te laten groeien!
Ik heb aan een aantal koninginnen een termiet aangeboden. Deze werd direct aangevallen en op een speciale (altijd dezelfde) manier gedood. De termiet werd door de koningin met haar kaken bij de kop gegrepen. Vervolgens werd met het achterlijf een beetje, gif? een sterke bedwelmende geurstof?, op de kop van de termiet gespoten. Binnen enkele seconden was de termiet levenloos en begon de mier er van te eten.
Jawel, zoals gehoopt hadden een aantal koninginnen eitjes gelegd! De eitjes zijn overigens behoorlijk groot, tot nu toe heb ik 2-3 eieren per koningin waargenomen. Helaas moet ik ze morgen meenemen in een bustocht van 6-8 uur. Hopelijk overleven ze dit spektakel zodat ik jullie verder kan blijven informeren over de voortgang van de kolonies!
Wat me verder opviel:
- De koninginnen van deze soort zijn niet agressief naar elkaar toe. Zelfs in een klein buisje (waarin ik ze heb gevangen) gingen ze elkaar niet aanvallen. Ik heb andere soorten gezien waar dit zeker niet het geval is! Daarnaast leven ze netjes naast elkaar in dezelfde pot (vooralsnog in ieder geval).
- De mannetjes leven nu ook al 4 dagen, anders dan ik gewend ben van soorten in Europa, waarbij de mannetjes vrij snel na de vlucht overlijden, blijven deze dus veel langer leven! Ik ben benieuwd hoe lang dit gaat duren en uiteraard ook naar de achterliggende mechanismen. (Ga ik zeker nog uitzoeken als ik tijd heb).
- Zoals bekend geven deze mieren een sterke (niet heel aangename) geur af.
- Deze soort kan niet tegen gladde objecten omhoog klimmen. Ideaal dus voor ons hobbyisten!
