De opstelling langs de zijkant en van bovenaf.Ik had eerst een laag water in het terrarium als anti ontsnapping maar omdat ze hun opgegeten etensresten daarin dumpen ging het schimmelen en werd het behoorlijk smerig dus was ik ook overgestapt op kleine waterbakjes. Hier kwamen ze bij mij ook overheen met levende bruggen maar werkte wel grotendeels tegen de schimmel. En een warmtemat aan de onderkant bleek bij mij ook niet warm genoeg, dus heb ik een 50 Watt lamp aan de linkerbovenkant hangen voor overdag, en aan één zijkant heb ik een warmtemat geplakt (30 Watt) die ik 's nachts aan zet. Nu heb ik veel grotere waterbakken waar ze niet overheen komen met levende bruggen. Bij de AH heb ik van die plastic magnetrondozen gehaald waar de poten van de constructie in staan. Ik heb ook twee andere waterbakken aan de zijkanten (één zit recht tegen het glas van de warmtemat) van het terrarium staan om de luchtvochtigheid hoog te houden, deze is als de bakken goed gevuld zijn en de warmtelamp aan staat tussen de 65 en 75. Overdag als de warmtelamp aan staat is het in de bak tussen de 28 en 32 graden, afhankelijk van de temperatuur van mijn kamer. 's Nachts als de warmtemat aan staat tussen de 23 en 25 graden.
Op de volgende foto is de kop van de gyne ook te zien, deze heb ik Zoë genoemd, naar mijn vriendin die dit de leukste mieren vindt die ik in huis heb. Ongeveer in het midden van het proefbuisje dat gevuld is. Als je goed kijkt zie je ook een stuk van de thorax (het grote oranje stuk).
Blaptica dubia is een feestmaal voor ze. Ongeveer twee volwassen Blaptica dubia per week! Mannetjes kunnen ze zelfs zelf vangen als ze veel honger hebben en erg actief zijn. Als ze minder honger hebben zijn er niet snel genoeg genoeg mieren ter plaatse om deze te vangen.
De opstelling langs de zijkant met flits.
De warmtemat die onder de bak ligt heb ik niet aanstaan op het moment omdat het al warm genoeg wordt. Misschien dat deze tijdens de winter nodig is maar ik betwijfel het, ik geloof dat het gezonder is voor de mieren om een paar maanden een graadje kouder te staan om de winter in de natuur na te bootsen (de gemiddelde temperatuur fluctueert in hun normale omgeving tussen de 25 en 30 graden Celsius). Zoals jullie zien dumpen ze hun afval op de grond en het is voor mij vrij makkelijk alles schoon te maken. Ik hoef alleen maar de constructie op te tillen en in een paar andere waterbakken op tafel te zetten en ik kan overal bij. Oppakken doe ik natuurlijk wel met handschoenen want ze kunnen redelijk hard bijten.
Wat me opvalt is dat de verhouding van suikerwater/voedseldier enorm sterk naar suikerwater overhelt. In vergelijking tot de Pogonomyrmex en mijn oude Pheidologeton kolonie eten ze veel minder eiwitten verhoudingsgewijs (zeker de Pheidologeton die bijna nooit suikerwater dronken en bijna volledig leefden van voedseldieren en noten). Ze hebben overigens ook geen echt hard pantser, als je ze vastpakt tussen twee vingers voelen ze erg zacht aan, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Camponotus en Formica soorten die echt hard aanvoelen.
Hieronder nog een paar foto's van hun favoriete ontsnappingsmethode:
Vragen of opmerkingen?