AntForum

Een nieuwe winter en dus tijd om het formicarium te voltooien. Het idee voor het deksel was een open variant met een gracht als barrière en eventueel verlichting. Ik heb van het laatste afgezien om het eenvoudig te houden en omdat ik geen ster ben met elektronica. Eerlijk gezegd er zelfs een beetje huiverig voor, vooral in combinatie met water. Het water in de gracht zal de mieren in de bak houden. De breedte en diepte van de gracht draagt daar wel zorg voor. De werksters van de Lasius niger zijn drie tot vijf millimeter groot. Een plas water dat driemaal de lichaamslengte is of groter houd weerhoud volgens mijn ervaringen mieren ervan om te trachten het over te steken.




De gracht loopt aan één kant schuin af en is dertig millimeter breed aan de bovenzijde, twintig millimeter aan de onderzijde en ruim tien millimeter diep.

Een eerdere poging om zelf met hout aan de slag te gaan eindigde in teleurstelling. Al leverde het mij wel enige afmetingen op, om er toch nog enigszins positief op terug te kunnen kijken. Het was reden genoeg om het uit te besteden. Een neef met veel meer talent in houtbewerking was mij graag ter wille. We hebben samen het ontwerp besproken en de rest heb ik geheel aan hem over gelaten. Ik zou toch alleen maar in de weg hebben gelopen.










Hij heeft het gemaakt van Trespa. Het bestaat uit twee op elkaar gelijmde platen. Om de waterdichtheid van de gracht te waarborgen heeft hij gebruik gemaakt van vloeibare rubber op de bodem. Het opgedroogde rubber glimt, maar eenmaal gevuld met water levert het glimmen geen probleem meer op. Al kreeg ik wel de waarschuwing mee dat het rubber geen oneindige tijd mee gaat.




Het deksel steekt aan alle kanten van het formicarium verscheidene centimeters uit om een zo groot mogelijke opening te creëren. Op de foto misschien een vreemd gezicht, maar ik vind het er zelf goed uit zien. Het zal me in staat stellen om vrijwel overal in de glazen bak bij te kunnen komen met mijn handen dan wel een pincet. Het vergemakkelijkt aanzienlijk het onderhoud van de kolonie en ik hoef me tevens geen zorgen te maken over gebrek aan ventilatie.
Het deksel is aan de onderzijde buitenkant vast gelijmd aan het glas. Een noodzakelijke maatregel omdat ik geen enkel risico wil nemen met een uitbraak. Mieren hebben weinig ruimte nodig om zich ergens een weg door heen te banen en als er ergens een gaatje is zullen ze het gegarandeerd vinden is mijn ervaring. De mieren zijn immers goede verkenners, de werksters zijn met velen en ze hebben alle tijd.






Het kreeg een standplaats toegewezen op een dressoir in de woonkamer, maar voor het zijn uiteindelijke plek heeft gekregen ben ik nog in de weer geweest om de oneffenheden te overbruggen tussen het hout en steen van het dressoir met een plaat van onbekend (isolatie)materiaal en papier. Misschien dempt het mogelijk ook nog wat trillingen als ik de deuren van het dressoir open en dicht doe.

De kolonie die ik op het oog heb om te verhuizen naar het formicarium bevind zich vanwege de diapauze momenteel nog in de koelkast bij een temperatuur van 5 °C. De groei ervan was gedurende het afgelopen jaar indrukwekkend te noemen en tenzij het een tegenslag heeft ondervonden gedurende haar verblijf van verscheidene maanden in de koelkast zal het dit jaar verhuizen naar een nieuw onderkomen.